De tsaar heeft gewonnen

Zaza:

Ik heb het wel gehoord, dat onze tsaar tegen ma Tok aan het kakelen was over de vier nieuwe witte kippen. 

de tsaar houdt zijn pleidooi voor de witte hennen

Nikolaas wilde haar ervan overtuigen dat de witte hennen best al uit hun ren zouden kunnen en ma Tok wilde niet toegeven. 

Dan is er nu een nieuwtje te vertellen: de tsaar heeft gewonnen! 

Ma Tok heeft nog eens goed nagedacht over zijn idee dat de vier D's elkaar pikken omdat ze zich vervelen in de ren en toen heeft ze besloten het erop te wagen. Zo gebeurde het op zaterdagmorgen dat zij de deur van de ren open zette en alsof dat nog niet genoeg was deed ze ook de deur van Soestdijk zelf wijd open. Ja, als ze iets gaat doen gaat ze er voor de volle honderd procent voor, onze ma Tok. De witte dames wisten niet hoe ze het hadden, ze stapten voortvarend de tuin in waar ze meteen helemaal naar achteren liepen om te zien hoeveel ruimte ze nu hadden. Dat viel niet tegen, als ik de uitroepen mag geloven. 

achterin de tuin

Dana: "Joh, moet je eens kijken! Zoveel ruimte heb ik nog nooit van mijn leven gezien!" 

Dina: "Ik word bijna duizelig, wat een enorme tuin!" 

Donna: "Een heel grote hoge boom, dat is lekker om onder te schuilen voor gevaar!" 

Duna: "Aarde om in te badderen, heerlijk!" 

Ik vertel het nu alsof ze na elkaar iets kakelden, maar in werkelijkheid klonken al deze kreten tegelijk, zodat ik moeite moest doen om ze te verstaan. 

Ze renden door de tuin heen en weer tot ze alles hadden gezien en gingen toen pas de wormen opsnavelen. Ma Tok had de hele tuin vol lekkers gelegd, graantjes, wormen, slablaadjes,

kennismaking buiten de ren

gierststengels, eivoer, noem het maar op en het was er. Ik begreep wel waarom ze dat had gedaan: op deze manier had iedereen het te druk met snoepen om elkaar aan te vallen. De kennismaking zonder gaas tussen ons en de vier witte dames verliep dan ook prima. 

Ik hoorde ma Tok tegen de tsaar zeggen dat hij gelijk had gehad en dat het haar speet dat ze niet meteen naar hem had geluisterd. Nikolaas kakelde dat hij het haar niet kwalijk zou nemen als het niet weer zou gebeuren, waarop ma Tok in de lach schoot en het hem beloofde. 

Ik was benieuwd of Dana, Dina, Donna en Duna nu ook bij ons in het Tok-huis zouden komen slapen,

Nikolaas beschermt zijn hennen als een echte tsaar

maar dat gebeurde niet. 

Wij waren allang op stok en onze deur was al dicht toen we ze nog steeds door de tuin hoorden scharrelen, ze konden er geen genoeg van krijgen. 

De volgende morgen waren ze alle vier allang weer in de tuin toen onze deur open ging. Ze begroetten ons allerhartelijkst, ze waren in een opperbeste stemming. 

"Wonen jullie allang in dit paradijs?" vroegen ze ons. Daarop ging iedereen haar verhaal vertellen, hoe ze hier uit hun ei waren gekropen of hoe ze eerst ergens anders hadden gewoond, maar dat de Tok-tuin de beste plek was voor een kip om te wonen, altijd voldoende eten en drinken, een veilige slaapplaats en genoeg ruimte. 

"En komen er nooit mannen met grote handen die je in kratten proppen?" vroeg Duna met een klein stemmetje. 

"Die komen er hier niet in, daar zorgt ma Tok wel voor," kakelde ik. 

"En anders ik wel," kakelde onze tsaar.