Ochtendhandel (2)

Yneke:

Ik was dus erg benieuwd naar wat Wendy uitspookte daar achter in de tuin met die halsbandparkiet.

Yneke gaat naar Angelique

Het was iets wat niet in de haak was, dat was zeker. Ik dacht een hele nacht na over wat ik had gezien en toen wist ik nog niet wat ik moest doen. Ik was bang dat Wendy in de problemen zou komen en dat wilde ik niet. Daarom ging ik er niet meteen mee naar de tsaar of naar ma Tok. Maar ik kon het niet in mijn eentje oplossen. Ik wist dat ik eigenlijk gewoon aan Wendy moest vragen wat er aan de vleugel was, maar ik twijfelde of ik dan een eerlijk antwoord zou krijgen. Ik besloot dat ik er met Angelique over zou kakelen, zij zit tenslotte

Yneke kakelt met Angelique

elke nacht samen met Wendy in de struik en ik had begrepen dat dit handeltje niet eenmalig was geweest; de parkiet had haar geroepen alsof hij haar kende en Wendy had haar aandeel in de handel al klaar liggen bij de grote boom. 

Dus ik stapte op Angelique af toen zij even alleen aan het scharrelen was en ik vertelde haar wat ik had gezien en gehoord die nacht toen ik in de struik had geslapen. Angelique begon zorgelijk te kijken, maar na even te hebben nagedacht

Angelique vindt de oplossing voor het probleem

klaarde haar gezicht op. "Natuurlijk, dat is de oplossing!" kakelde ze zachtjes voor zich heen. "Weet jij wat Wendy en die groene vogel verhandelen?" vroeg ik en Angelique knikte. Dat had ik niet verwacht, als Angelique het wist zou het niet zo erg zijn, toch? Maar ze keek wel bezorgd, dus helemaal onschuldig kon het ook niet zijn. "Wil je het me vertellen? Dan weet ik wat ik moet doen, want ik slaap er al een paar nachten niet van," kakelde ik. Angelique keek me aan en fluisterde dat het eigenlijk een geheim was, maar geen goed geheim. Ze had Wendy betrapt op het roken van een sigaretje achter in de tuin toen het nog heel vroeg was. De parkiet was er ook bij geweest en ze namen om de beurt een trekje van wat Wendy een "joint" noemde. Wendy had haar

kan de tsaar dit probleem oplossen?

ook een trekje aangeboden, maar natuurlijk had ze dat afgeslagen. Roken is heel slecht voor je en zo'n joint is nog erger dan een gewone sigaret. 

Dat begreep ik niet, tot Angelique mij uitlegde dat het om drugs ging. 

Daar schrok ik vreselijk van. 

"Maar waarom heb je het niet aan de tsaar verteld of aan ma Tok?" vroeg ik. 

"Ik heb Wendy beloofd dat ik het niet zou vertellen, maar daar heb ik nu spijt van," kakelde Angelique. 

"Maar jij hebt dat niet beloofd, dus jij kunt het wel vertellen," ging ze verder, "en dat zou een mooie

Yneke kan weer rustig slapen in het Tok-huis

oplossing zijn, ik breek mijn woord niet en jij ook niet." 

Ik was blij dat ik niet voor de oplossing van Wendy's verslaving hoefde te zorgen en ik besloot het maar meteen aan ma Tok te vertellen. Die zou er meer aan kunnen doen dan de tsaar. 

Opgelucht ging ik die nacht slapen met het plan om de volgende morgen naar ma Tok te stappen.

Ochtendhandel (1)

Yneke:

Wat er nu toch is gebeurd in de Tok-tuin, ik kan het nog niet geloven en ik weet het nu al een hele tijd.

Yneke slaapt ook een nachtje in de struik

Ik zag iets wat ik nog nooit had gezien en dat kwam omdat ik had besloten een nachtje door te brengen in de grote struik, bij Angelique en Wendy. Het was mooi weer en niet koud, dus ik dacht: "Kom, laat ik eens lekker buiten gaan slapen." Dat ging allemaal prima, tot ik heel vroeg wakker werd van een onbekende stem, die "Hé chickie, psst!" riep. 

Ik keek om me heen en wat ik toen zag: de veren rijzen me nog ten berge! Helemaal achterin de tuin zat Wendy op de grond, ze keek omhoog naar de boom, waar een halsbandparkiet naar beneden zat te kijken. Hij had haar geroepen, maar dat was niet wat mij zo van streek bracht. Nee, het was meer de reactie van Wendy, die "Ssst, vandaag even niet!" fluisterde naar hem. 

Wendy kijkt omhoog naar de halsbandparkiet

"Wat zeg je?" riep de parkiet, waarop Wendy zenuwachtig naar de grote struik keek. Ik deed net of ik nog sliep en toen hoorde ik haar kakelen dat het nu even niet uitkwam. Nu werd ik heel nieuwsgierig en ik spitste mijn oren om niets te missen. De parkiet keek verbaasd en vroeg wat er was, anders was Wendy altijd nogal gretig, begreep ik. Hij kwam naar beneden, de tuin in langs een opening in het net, die ik nog niet eerder had opgemerkt. Hij ging vlak naast Wendy zitten en begon op haar in te praten. "Ssst, niet zo hard praten," kakelde Wendy angstig. "Waarom niet, niemand hoort ons toch, de deur van jullie huis is nog dicht," zei de groene jongen, die met zijn lange staart

de parkiet vliegt weer omhoog

een paar bladeren bij elkaar veegde over de grond. "Er slaapt nog iemand van ons in de grote struik en die mag niks horen, anders is het meteen afgelopen met ons handeltje," fluister-kakelde Wendy. Daarop begon de parkiet ook te fluisteren en ik zag dat hij iets onder zijn vleugel vandaan haalde, dat hij aan Wendy gaf, waarop die hem ook iets toestopte. Ik vroeg me af wat daar verhandeld werd en waarom het zo stiekem moest gebeuren. Even later vloog de grasparkiet weer omhoog, de boom in, na Wendy een vette knipoog te hebben toegeworpen. 

onderaan de grote boom waar Wendy's schuilplekje is

Wendy liep snel naar de grote boom, waar ze haar buit verstopte op hetzelfde plekje waar ze haar aandeel in de koop had opgehaald. Ik was zó nieuwsgierig dat ik bijna niet stil kon blijven zitten, maar het lukte gelukkig toch. Toen ma Tok de deur van het Tok-huis had geopend ging ik snel naar binnen om te eten en te drinken en daarna scharrelde ik in de richting van de boom. 

Ik zag Wendy bij haar verstopplekje zitten, ze keek een beetje bang, maar ze deed net alsof ze daar toevallig zat. Ik begreep dat ze haar handel aan het bewaken was en dat ik er niet achter zou komen wat dat was zolang zij daar zat, dus ging ik een stukje verderop scharrelen. Hoe gaat dit aflopen?

(On)gehoorzaamheid

Wiske:

Ik ben er al helemaal aan gewend dat de familie Tok niet meer zo groot is, we hebben heel veel ruimte in het Tok-huis en ook in de tuin. 

toen het nog gezellig druk was in het Tok-huis

Dat is best prettig, maar aan de andere kant is het niet meer zo gezellig druk als we gaan slapen. Dan was het altijd lekker knus, iedereen zat tegen elkaar aan om het warm te hebben in de winternachten. Dat kan nu ook wel, maar het gaat niet meer vanzelf, we moeten elkaar nu opzoeken op de stok. Als je naast Xena zit heb je niet veel aan haar warmte, want die komt boven je in plaats van aan je zijkant, maar daar kan zij niets aan doen. Zij krijgt alleen warme voeten van ons als we naast haar zitten. Daar heeft ze wel wat op gevonden, ze laat haar grote lijf nu over haar poten zakken, zodat degene die naast haar zit het toch warm krijgt.

Nikolaas op de hordeur

En haar poten zitten dan in haar dons, dus die blijven ook warm. 

De tsaar slaapt meestal bovenop de hordeur, ik denk dat hij dat doet omdat hij zich boven ons verheven voelt. Ach, van mij mag hij, hij is de enige haan hier en dat is misschien best een beetje eenzaam nu en dan. Wij hennen kunnen altijd met elkaar kakelen over de dingen die ons bezighouden, maar hij moet alles in zijn eentje uitzoeken. 

Ik ben blij dat ik geen haan ben. Nee, niks voor mij, alle ruzietjes tussen de hennen oplossen en nooit eens gezellig ondeugende dingen doen, hij moet altijd het goede voorbeeld geven. Ik zou gek worden als ik zo zou moeten leven. Wat wij doen aan stoute dingen? Ik heb er bij voorbeeld een hekel aan om getreden te worden, dus ik zet een keel op als de tsaar dat probeert; als dat niet helpt ren ik

Nikolaas staat voor gek nadat Wiske hem heeft afgewezen

weg en dan staat hij voor gek. 

Een hen moet zich eigenlijk onderwerpen aan haar haan, maar dat doe ik dus niet. En we houden hem nu en dan ook voor de gek, dan lachen we hem achter zijn rug uit om iets wat hij doet. En we kletsen stiekem door als we moeten gaan slapen van hem. 

Verder trek ik me eigenlijk helemaal niets aan van hem en zijn geboden. Angelique en Wendy slapen nog steeds in de grote struik buiten, dat vind Nikolaas ook maar niks, maar hij kan er niets tegen doen als ze daar op stok gaan. Of eigenlijk gaan ze op tak in plaats van op stok, hihihi. 

Ik zag dat Yneke pas ook weer een keer buiten ging slapen, misschien hadden ze een extra vergadering

Yneke ziet er niet uitgeslapen uit

van de filosofenclub in de struik. Toen ik haar de volgende morgen tegenkwam in de tuin zag ze eruit alsof ze helemaal niet geslapen had en die avond ging ze weer op haar gewone plekje op de grote voorraadton in ons huis zitten, ze kakelde dat ze het binnen toch fijner vond. Die nacht was ze best onrustig, ze schoof steeds heen en weer op haar plekje en toen het licht werd ging ze voor het raampje zitten om naar buiten te kijken. Niet dat ze daar veel zal zien, want je kunt alleen maar helemaal achterin de tuin kijken. Bovendien is het raampje niet erg schoon. 

Zuchtend keerde ze weer terug naar haar vaste plekje. 

Wat zou er met haar aan de vleugel zijn?