Ochtendhandel (1)

Yneke:

Wat er nu toch is gebeurd in de Tok-tuin, ik kan het nog niet geloven en ik weet het nu al een hele tijd.

Yneke slaapt ook een nachtje in de struik

Ik zag iets wat ik nog nooit had gezien en dat kwam omdat ik had besloten een nachtje door te brengen in de grote struik, bij Angelique en Wendy. Het was mooi weer en niet koud, dus ik dacht: "Kom, laat ik eens lekker buiten gaan slapen." Dat ging allemaal prima, tot ik heel vroeg wakker werd van een onbekende stem, die "Hé chickie, psst!" riep. 

Ik keek om me heen en wat ik toen zag: de veren rijzen me nog ten berge! Helemaal achterin de tuin zat Wendy op de grond, ze keek omhoog naar de boom, waar een halsbandparkiet naar beneden zat te kijken. Hij had haar geroepen, maar dat was niet wat mij zo van streek bracht. Nee, het was meer de reactie van Wendy, die "Ssst, vandaag even niet!" fluisterde naar hem. 

Wendy kijkt omhoog naar de halsbandparkiet

"Wat zeg je?" riep de parkiet, waarop Wendy zenuwachtig naar de grote struik keek. Ik deed net of ik nog sliep en toen hoorde ik haar kakelen dat het nu even niet uitkwam. Nu werd ik heel nieuwsgierig en ik spitste mijn oren om niets te missen. De parkiet keek verbaasd en vroeg wat er was, anders was Wendy altijd nogal gretig, begreep ik. Hij kwam naar beneden, de tuin in langs een opening in het net, die ik nog niet eerder had opgemerkt. Hij ging vlak naast Wendy zitten en begon op haar in te praten. "Ssst, niet zo hard praten," kakelde Wendy angstig. "Waarom niet, niemand hoort ons toch, de deur van jullie huis is nog dicht," zei de groene jongen, die met zijn lange staart

de parkiet vliegt weer omhoog

een paar bladeren bij elkaar veegde over de grond. "Er slaapt nog iemand van ons in de grote struik en die mag niks horen, anders is het meteen afgelopen met ons handeltje," fluister-kakelde Wendy. Daarop begon de parkiet ook te fluisteren en ik zag dat hij iets onder zijn vleugel vandaan haalde, dat hij aan Wendy gaf, waarop die hem ook iets toestopte. Ik vroeg me af wat daar verhandeld werd en waarom het zo stiekem moest gebeuren. Even later vloog de grasparkiet weer omhoog, de boom in, na Wendy een vette knipoog te hebben toegeworpen. 

onderaan de grote boom waar Wendy's schuilplekje is

Wendy liep snel naar de grote boom, waar ze haar buit verstopte op hetzelfde plekje waar ze haar aandeel in de koop had opgehaald. Ik was zó nieuwsgierig dat ik bijna niet stil kon blijven zitten, maar het lukte gelukkig toch. Toen ma Tok de deur van het Tok-huis had geopend ging ik snel naar binnen om te eten en te drinken en daarna scharrelde ik in de richting van de boom. 

Ik zag Wendy bij haar verstopplekje zitten, ze keek een beetje bang, maar ze deed net alsof ze daar toevallig zat. Ik begreep dat ze haar handel aan het bewaken was en dat ik er niet achter zou komen wat dat was zolang zij daar zat, dus ging ik een stukje verderop scharrelen. Hoe gaat dit aflopen?