Afschuwelijk nieuws

LazaRus:

Hebt u het al gehoord, dat vreselijke nieuws?
Die enge ziekte, vogelgriep, is geconstateerd bij Hoogendoorn in Stolwijk.

Dat is de plaats waar wij allemaal vandaan komen.
Wij voelen ons allemaal nog best een beetje met hen verbonden, vooral omdat Pa en Ma Tok daar nog steeds naartoe gaan om voor ons voer en lekkers te halen.

foto van Internet

Al het pluimvee is eergisteren "preventief geruimd", zoals dat zo mooi genoemd wordt. Maar het betekent dus gewoon dat alle kippen, eenden, kalkoenen, zangvogeltjes en andere dieren met veren dood zijn gemaakt.
Ma Tok was helemaal van streek door het bericht en wij hier in de Tok-tuin ook. We leven mee met de mensen van Hoogendoorn, die altijd zo goed voor hun dieren zorgen. Zo zie je maar dat dat ook geen garantie is om aan die ziekte te ontsnappen.

Zorro

Wij hopen dat Zorro al een nieuw plekje had gevonden voordat dit bekend werd, anders.... ik moet er niet aan denken, anders is hij ook "geruimd".
We zullen er maar van uitgaan dat hij al verkocht was, hij was zo'n prachtige haan, die zal niet lang hebben hoeven wachten op een koper.

Mijn verhaal van vandaag is wat korter (en een dag later) dan u van mij gewend bent, maar dat komt omdat wij hier allemaal even genoeg hebben aan onszelf. Ik denk dat u dat wel kunt begrijpen.

Wij van de familie Tok wensen alle medewerkers van Hoogendoorn van harte sterkte in deze moeilijke tijd.

Domweg gelukkig

LazaRus:

Ik ben helemaal gelukkig!
Begrijpt u hoe dat komt?
Het ligt tamelijk voor de hand, dacht ik zo.




















In de eerste plaats heb ik er twee mooie hennetjes bij gekregen van Pa en Ma Tok. Barbara en Babette heten ze. Op de foto links ziet u Barbara en rechts is Babette te bewonderen. Ze zijn niet alleen mooi, maar ook erg beleefd, ze spraken mij de eerste keer aan met "Meneer de Haan", moet je nagaan!
Die hebben een goed opvoeding genoten, dat is duidelijk.

Zorro

En verder is Zorro verhuisd om een eigen toompje kippen te gaan leiden en ik mag wel zeggen dat dat hoog tijd werd.
Hij was de laatste tijd een beetje, hoe zeg je dat, teveel aanwezig. Hij dacht dat hij net zoveel te zeggen had als ik.
Moet je toch meemaken! De brutaliteit!
Hij zal ongetwijfeld een prima haan zijn als hij zijn eigen dames heeft om te beschermen, maar hier werd hij een beetje teveel, zal ik maar zeggen.
Anne C is veel bescheidener, die vroeg aan mij of hij mijn hulphaan mocht worden nu ik wat meer op leeftijd ben gekomen.
Kijk, die weet zijn plaats.
Het lijkt mij best een goed idee, een hulpje erbij, ik ben inderdaad niet meer de jongste en de jaren gaan je niet in de koude veren zitten.

Anne C

Bovendien zijn er nu zoveel hennen in toom te houden, daar kan ik best een hulpje bij gebruiken.
Zolang hij maar weet dat ik de baas ben en blijf hier in de Tok-tuin. Ik denk dat Anne C wel zo bescheiden zal blijven.
Waarom?
Omdat hij niet echt een mooie haan is.
Hij is eerder grappig om te zien dan een fraai exemplaar van de Chabo-soort.
Hij heeft een soort van kuifje, maar dat zit niet helemaal recht op zijn kop; dat komt omdat hij ook een hanenkam heeft, die heeft ook ruimte nodig. En die kam zit ook niet recht op zijn bol, nee hij wijkt een beetje af naar de ene kant, de kant waar geen kuifje zit.
Hebt u hem al eens goed bekeken?

Anne C met kam en kuif

Ik moet iedere keer mijn snavel dichtknijpen als ik hem zie om niet te gaan lachen.
En hem uitlachen wil ik niet, daar is hij veel te aardig voor.
Ik denk dat hij prima op zijn plaats is hier in de Tok-tuin, hij kan een grote hulp worden voor mij.
En nu begrijpt u waarom ik zo gelukkig ben: alle problemen zijn in één dag opgelost.

Zorro's reis (2)

Zorro:

Weet u het nog, waar ik was met mijn verhaal?
Ik had me laten vangen en in de doos zetten, omdat ik toch wel erg graag op reis wilde om mijn eigen harem te gaan stichten.

zo ongeveer zag de smalle weg eruit (deze foto is van internet)

Toen het deksel dicht was gevouwen zat ik eigenlijk best lekker. Minder koud dan in de tuin in elk geval.
Ik werd de auto in gedragen en toen volgde er een lange, lange reis. Dat het zo lang duurde voordat we op de plaats van bestemming waren kwam doordat Pa Tok een verkeerde afslag nam, waardoor we een heel stuk omreden, op een smal weggetje met aan elke kant heel veel water. Ma Tok vond dat helemaal niet prettig, dat hoorde ik aan haar stem.
Gelukkig zat ik veilig in mijn doos, mij kon niets gebeuren. Eindelijk hadden ze de goede weg weer gevonden en toen

dieren bij Hoogendoorn

waren we er zo.
Bij Hoogendoorn werd de doos met mij erin op de toonbank gezet en iemand opende het deksel om te zien hoe ik eruit zag. Tja, toen zag ik ineens het licht en daar moest ik natuurlijk naartoe, dus ik vloog meteen de doos uit, naar het raam toe.
Wat ik daar allemaal zag...
Ik geloofde mijn ogen niet, zoveel dieren!
De jongen, die mijn doos open had gedaan, kwam achter mij aan en hij pakte mij zonder pardon bij mijn vleugels en mijn poten, zodat ik geen kant meer op kon. Hij was heel wat sneller en handiger in het vangen van

nog meer dieren

 hanen dan Ma Tok, dus ik kreeg niet de kans om verder onderzoek te doen in de winkel waar we waren.
Hij vond mij een erg mooi haantje, zei hij, met een mooie kam.
Hij hield mij de hele tijd stevig vast, ik voelde wel dat ik niet hoefde te proberen er weer vandoor te gaan.
Ma Tok nam nog een foto van mij terwijl hij mij vast had en toen werd ik naar een andere ruimte gebracht waar ik een prikje zou krijgen en ontwormd zou worden.
Ik vond het allemaal best.
Omdat ik zo geprezen was om

de afscheidsfoto van Zorro

mijn schoonheid zou ik vast wel een paar leuke jonge hennetjes tot mijn beschikking krijgen.
Ik was helemaal gelukkig en erg nieuwsgierig naar waar ik verder terecht zou komen.
Ik had Ma Tok gevraagd om mijn moeder Pippa gerust te stellen, want zij maakte zich vast zorgen om mij, nu ik zo alleen de wijde wereld in was gegaan. Ma Tok beloofde dat zij dat zou doen zodra zij weer thuis was gekomen.
En toen namen we afscheid van elkaar, Ma Tok en ik.
Hè, ik had zin in de rest van mijn leven als mooie Chabo haan.
Het zou vast heel fijn worden.

Ma Tok: De volgende dag kregen wij bericht dat parmantige Zorro zich prima vermaakte en dat hij samen met 2 mooie Chabo hennetjes in een hok zat, zie de foto hieronder.

Zorro met 2 Chabo hennetjes in een hok
(met dank aan Hoogendoorn voor de foto)

En zo is er weer een lid van de familie Tok uitgevlogen. 
Wij wensen Zorro veel geluk in zijn verdere leven als familiehoofd.

Zorro's reis (1)

Zorro:

Ik mag van Ma Tok mijn verhaal vertellen over mijn reis naar Hoogendoorn.

nog op stok in het Tok-huis, v.l.n.r.: Zorro, Pippa en Laza

Het begon al goed.
Ma Tok deed de deur van ons huis voorzichtig open om ons naar buiten te laten.
Het was haar bedoeling om mij nog binnen in ons huis te pakken om mij in een doos te stoppen. Maar ik had helemaal geen zin om in een doos te zitten, hoeveel luchtgaatjes ze er ook in gemaakt had.
Dus zodra de deur van het Tok-huis op een kiertje werd geopend vloog ik naar buiten, langs de benen van Ma Tok.
Ze riep iets wat niet al te vriendelijk klonk, ik zal het hier niet herhalen, daar hebt u toch niets aan.

de doos voor Zorro's vervoer

Maar zij had alles al geregeld voor mijn vertrek, dus ze moest en zou mij vangen en me in die doos stoppen.
Ik snapte niet waarom ik niet gewoon bij haar op schoot mocht zitten in de auto, dat kon toch best? Ik houd helemaal niet van donkere dozen.
Ma Tok ging de schuur in en ze kwam er weer uit met haar vangnet. Toen voelde ik de bui pas werkelijk hangen en ik maakte dat ik onder de struik kwam. Daar kon ze mij niet vangen, niet met en niet zonder net. De takken van de struik hangen namelijk zo laag dat zij er niet onder past en het

links de struik waaronder Zorro wegkroop

net zou blijven steken om die takken.
Ze dacht dat ze slim was en ze strooide allerlei lekkers voor ons in de tuin. Maar daar trapte deze jongen niet in. Zolang Ma Tok daar stond met haar net bleef ik zitten onder de struik.
Maar toen gebeurde er iets raars. De struik begon hard te schudden en er klonk een eng geluid.
Ja, nu moest ik toch echt vluchten, dit was niet normaal, het leek wel of de struik mij aanviel. Dus ik rende er onderuit, de tuin in. En daar stond Ma Tok met haar net.
Ik kon haar net ontwijken en weer klonk er een raar woord.
Ze rende achter mij aan, maar ik kon lekker veel harder lopen dan zij, dus ze kon me niet te pakken krijgen. Even later had ze me toch bijna gevangen, ik voelde het net al over mij heen zakken, maar ik kon er nog net onderuit kruipen. Weer zo'n woord van Ma Tok. Gelukkig voor haar besloot ik dat ik er iets voor over moest hebben om mijn eigen harem te kunnen stichten, dus ik liet me toch maar door haar strikken.
"Hèhè, eindelijk", zei ze en ze zette me voorzichtig in de doos.

Ma Tok: de volgende keer vertelt Zorro verder over zijn reis naar Stolwijk.

Wie o wie?

Odette:

Wat een gedoe in de Tok-tuin met de drie hanen bij elkaar.
Ma Tok had natuurlijk kunnen weten dat dat niet goed zou gaan, maar ze vond alle drie de jongens zo leuk, dus het was een heel moeilijke keuze voor haar om iemand weg te sturen.

de 3 hanen in de Tok-tuin

Natuurlijk moest Laza blijven, dat was buiten kijf, maar de twee jongetjes waren allebei zo grappig.
Eigenlijk wist ze het de hele tijd al.
Wat?
Dat het Zorro zou zijn, die moest gaan verhuizen naar Stolwijk. Anne C is niet raszuiver, dus die kan Hoogendoorn niet aan een fokker geven. Bovendien wilde Ma Tok hem erg graag houden, omdat ze hem op speciaal verzoek naar een fan in de Verenigde Staten had genoemd. Het zou zo jammer zijn als hij nu alweer zo snel weg zou moeten. Dus na lang wikken en wegen, denken en prakkizeren, was nu de tijd rijp.
Zorro mocht een eigen harem gaan stichten.
Ma Tok vertelde het tegen hem

Zorro

de dag voordat hij zou worden weggebracht.
En vond hij het erg?
Welnee, hij was helemaal opgetogen. "Eindelijk vindt Ma Tok mij groot genoeg om op eigen benen te staan!" riep hij uit. En de hele dag kakelde hij opgewonden over zijn volwassenheid en zijn verwachtingen van een hok vol jonge hennetjes, helemaal alleen voor HEM. Maar toen het donker was geworden en we allemaal op stok waren gegaan zag ik dat Zorro naast zijn moeder Pippa was gaan zitten. Hij was plotseling erg stil en hij zat dicht tegen haar aan.
"Het komt allemaal goed hoor, jongen," hoorde ik Pippa tegen hem fluisteren. Toen moest ik even stilletjes in mijzelf lachen.
Zat die opschepper toch een beetje in de rats voor zijn aanstaande vertrek.
Het zou mij niets lijken hoor, helemaal in je eentje op reis naar een onbekende omgeving, waar je bij allemaal vreemde

De doos met Zorro erin

kippen wordt gezet.
Brrr! Laat mij maar lekker hier in de Tok-tuin blijven wonen.
De volgende morgen werd Zorro in een doos met heel veel luchtgaten gezet en toen werd hij naar de deur van het mensenhuis gedragen.
Daarna hebben wij hem hier niet meer gezien, maar Ma Tok heeft verteld dat hij zich prima had gedragen in de auto en dat hij bij Hoogendoorn was bewonderd door iedereen die hem zag.
Hij zou eerst worden ingeënt en ontwormd en dan zou hij een mooi plekje krijgen bij een aantal jonge hennetjes.
Daar zou hij het ongetwijfeld prima naar zijn zin hebben.

In het volgende verhaal zal Zorro zelf zijn ervaringen van de reis naar Hoogendoorn vertellen.

Drie is één teveel?

Wiske:

Ik wil het even met u hebben over Zorro.

Zorro toen hij nog Zora was

Toen hij nog een kuikentje was en Zora heette vond ik hem, of eigenlijk haar, wel grappig.
Maar nu hij een echte haan is geworden weet ik niet meer zo zeker of ik hem nog leuk vind.
Hij doet namelijk nogal opschepperig. Tegen alle hennen en ook tegen Anne C.
Dat hij zich uitslooft voor de hennen kan ik wel begrijpen, daar is hij een haantje voor.
Maar Anne C is nog maar een kleuter, al probeert hij nog zo hard om mooi te kraaien.
En eigenlijk vind ik zijn "Kukeleku" mooier klinken dan dat van Zorro. Die blijft namelijk nog steeds "Kukelekueheh" roepen, terwijl de kraai van Anne

de 3 hanen bij elkaar: v.l.n.r.: Anne C, Zorro en Laza

C al echt als "Kukeleku" klinkt. Goed, het is nog niet zo welluidend als de roep van onze baas Laza, maar het lijkt er eigenlijk meer op dan wat Zorro produceert.
Anne C trekt zich niet zoveel aan van Zorro, maar nu en dan zie ik hem toch wat ongerust kijken als de oudere jongen dicht bij hem in de buurt komt.
Ik ben eigenlijk bang dat er binnenkort een gevecht gaat plaatsvinden tussen die twee en dan zal Zorro vast winnen.
Hij is groter en sterker dan Anne C, die nog helemaal niet volgroeid is.
En Anne C is ook veel bescheidener dan Zorro, dat zal wel komen omdat er twee oudere hanen in de Tok-tuin rondlopen. Ik vond het dan ook helemaal geweldig dat Geertrui Zorro een

zal de baas LazaRus zorgen voor de rust in de Tok-tuin?

lesje leerde, maar of dat lang zal doorwerken weet ik niet.
Ik denk dat ik maar eens met Laza ga kakelen over dit onderwerp, want ik maak me er echt zorgen om.
Stel je voor dat er hard gevochten gaat worden, wat zal Laza dan doen?
Gaat hij de kleine Anne C beschermen of zal hij gaan toekijken en afwachten wie de winnaar wordt? Of zal hij het hele gevecht stoppen?
Ik hoop dat Laza Zorro gaat verbieden om Anne C aan te vallen.
Laza houdt helemaal niet van ruzie in zijn tuin, dus er bestaat een kans dat hij de brutale puber bij de tijd draait en hem vertelt dat hij weg zal moeten als hij voor onrust gaat zorgen.
Ik heb mijn zorgen ook al aan Ma Tok verteld en zij zei dat ze ook al aan het nadenken was over een oplossing van dit probleem.
Misschien wordt het tijd dat Zorro zijn eigen harem gaat vormen in een andere tuin.

De vierde haan (2)

Geertrui:

Het was hier alweer een hele tijd een saaie boel.
Oké, er liepen nu drie hanen rond, dat is natuurlijk best een beetje bijzonder, maar verder gebeurde er niets. En u weet wat er gebeurt als er alleen maar heel gewone dingen gebeuren in de Tok-tuin. Juist ja, dan ga ik me vervelen.
En als ik me ga vervelen ga ik ondeugende streken bedenken.

de tweelingzussen
Geertrui en Geertrui

Geertrui en Vita

Het is jammer dat ik dat nu alleen moet doen.
Mijn tweelingzus is er niet meer en Vita is ook verdwenen.
Nou ja, verdwenen zijn ze niet echt, ze zijn nog vlakbij, alleen liggen ze aan de verkeerde kant van de tuin. Eronder ja.
Dus ik heb er niet echt wat aan dat ze vlakbij zijn.

Annette

En omdat het enige bijzondere hier nu de drie hanen zijn besloot ik daarbij aan te haken met mijn idee.
Weet u wat ik van plan was?
U hebt het vast al geraden. Inderdaad, ik besloot om voor een extra haan te gaan zorgen. Daarvoor had ik de medewerking nodig van Annette. Die kleine meid stelde voor om ook haar broedbroertje Anne C in het complot te betrekken en dat leek mij een goed plan. Dus wij spraken af dat we op een bepaalde manier op stok zouden gaan de avond vóór ons geintje. Anne C op de voorste en Annette en ik naast elkaar op de achterste stok. En dan maar hopen dat Zorro en Laza allebei ook op de

Zorro, Pippa en Laza op de voorste stok
rechts achter Laza is nog net Geertrui's kuif te zien, bij de muur

voorste stok zouden plaatsnemen, maar die kans was redelijk groot omdat ze daar eigenlijk altijd zitten.
Het lukte allemaal prima en de volgende ochtend begon Laza met zijn "Kukelekuuu" toen het licht begon te worden.
Anne C antwoordde hem en toen kraaide Zorro natuurlijk ook.
En daarna... daarna deed ik een poging om ook te kraaien.
Ik had stiekem al geoefend achter in de tuin de vorige dag, dus het was niet mijn eerste keer en het klonk dan ook heel aardig, al zeg ik het zelf. Het duurde even, maar toen keek Zorro heel verbaasd om naar ons.
Annette keek nog verbaasder

Zorro is er tussen genomen

terug en Zorro draaide zich weer om.
Deze laatste manoeuvres heeft Annette mij later verteld, want ik hield mijn ogen stijf dicht, alsof ik nog diep in slaap was.
Zorro kraaide nog eens en toen liet ik weer mijn "Kukeldekrr" horen. Laza en Anne C bleven stil zitten en Zorro draaide zich weer om, waardoor hij zag dat Annette nu achterstevoren op de stok zat. Dat vond hij kennelijk een goed idee, hij ging met zijn snavel onze kant op zitten.
Daarop kraaide Anne C weer en terwijl Zorro omkeek naar hem kraaide ik ook weer.
Hahaha, had hij het nog niet gezien, de sukkel.
De andere hennen waren inmiddels ook wakker geworden en toen ik recht in het grijnzende gezicht van Desiree keek kon ik mijn lachen niet meer inhouden. Ik schaterde het uit en Desiree, Anne C en Annette lachten met mij mee.
Toen begon het te dagen bij Zorro, hij begreep dat hij ertussen genomen was.
Hij lachte als een haan die snavelpijn heeft en tja, toen hebben we maar aan iedereen verteld hoe de vork in de steel zat.
We hebben met ons allen nog een hele tijd gelachen.
Dat was weer eens een lollig begin van een mooie dag, een dag waarop iedere hen minstens één keer heeft gekraaid naar de arme Zorro, totdat Laza het genoeg vond en daarna hebben we hem maar met rust gelaten.

De vierde haan (1)

Zorro:

Weet u wat er vanochtend vroeg gebeurde?

Laza in zijn kraai-houding

Ik was nog een beetje slaperig toen Laza zijn eerste mooie "Kukelekuuu" van de dag liet horen. Vlak daarna hoorde ik die kleine opdonder van een Anne C zijn zielige kraai uitproberen en toen kon ik niet achterblijven.
Ik schalde mijn mooiste "Kukelekuu" aller tijden de lucht in. Maar wat er toen gebeurde? Ik hoorde plotseling achter mij nog een soort van gekukel.
Het zou toch niet waar zijn?
Vier hanen?
Onmogelijk!
Ik keek snel om om te kijken wie er achter ons op de stok zaten. Daar zag ik alleen Annette zitten, naast Geertrui. Annette zou toch niet ook een haantje blijken te zijn? Dat zou te erg zijn!
Geertrui zat nog te slapen en Annette keek mij een beetje verbaasd aan.

Annette op stok

Ik kraaide nog een keer en daarop probeerde die minkukel van een Anne C het ook weer.
Het klonk beter dan zijn vorige poging, maar mooi was het nog niet. Laza zat stil voor zich uit te kijken toen ik opeens weer een soort gekraai achter mij hoorde.
Snel keek ik om, maar weer was ik te laat om Annette te betrappen. Ze zat nu achterstevoren op de stok, misschien om mij te misleiden? Geertrui sliep nog steeds, haar ogen waren dicht.
Ik begon mij nu echt zorgen te maken.
Nu zou Ma Tok alle drie de jonge haantjes toch wel wegsturen, vier hanen zou zelfs voor haar te gek worden.
Ik keek naar Laza, die onverstoorbaar nog een keer keihard kraaide.
Ik ging nu ook achterstevoren op de stok zitten, zodat ik de achterste stok goed in de gaten kon houden.
Anne C hield deze keer zijn snavel dicht en ik ook, ik was benieuwd of er nu weer een kraaigeluid achter ons, en nu dus vóór mij, zou klinken, maar dat gebeurde niet.
Toen Anne C weer kraaide keek ik naar hem en terwijl ik dat deed kraaide er weer iemand op de achterste stok. Verdraaid nog toe, nu had ik het gemist!

Waarom had ik ook naar Anne C gekeken? Dom!
Het lijkt wel alsof dat vanzelf gaat, als er "Kukelekuu" klinkt móet ik gewoon die kant op kijken.

Anne C en Annette

Ik was net van plan om aan Laza te vragen of hij het ook had gehoord toen ik Anne C een knipoog naar achteren zag geven. Zat hij nu naar zijn broedzusje of -broertje te seinen?
Zaten zij mij met z'n tweeën voor de gek te houden?
Dat zou hij vast niet durven, dat onderdeurtje.
Ik begreep er nog steeds niets van. U wel?

Drie hanen

Anne C:

Ziet u mij goed?
Met mijn kam en kuifje?
Mooi ben ik aan het worden hè?
En zo groot ook.

Zorro

Ik ben al bijna net zo groot als Zorro.
En ik word natuurlijk groter dan hij, want ik heb een gedeelte Hollands Kuifhoen in mij en hij niet. En kuifhoenders zijn groter dan Chabo's, dat weet iedereen. Het is heel fijn om zo lekker vrij door de Tok-tuin te scharrelen. Ik doe ook goed mijn best om net zo mooi te kraaien als papa Laza en ik moet zeggen dat het er al aardig op begint te lijken, al lacht Zorro me soms stiekem uit. Ik zal hem wel mores leren als ik straks groter ben dan hij.
Naar mama Desiree luister ik ook niet altijd meer, ze heeft soms van die onnodige eisen. Zoals naar binnen gaan als het regent. Poe, het zou me wat.
Een haan kan toch wel tegen een

de kuikens van 2016: v.l.n.r. Anne C, Annette en Zorro

beetje water!
Zorro en Laza blijven meestal ook gewoon buiten en dan kan ik toch niet naar binnen gaan als een braaf haantje?
Dat zou toch een afgang zijn! Annette is zo'n kloekskuikentje, die doet meteen wat haar gezegd wordt. Als de struiken maar één druppeltje water doorlaten rent zij al naar het Tok-huis.
Nou, ik niet hoor!
Ik vind het zelfs wel lekker, zo'n frisse natte kop.
Daar word je groot en sterk van.
Wij zijn hier in de Tok-tuin nu met drie hanen.
Ma Tok was eerst bang dat wij

de 3 hanen in de Tok-tuin: v.l.n.r. Anne C, Zorro en LazaRus

zouden gaan vechten met elkaar, maar dat gebeurt niet, daar zorgt Laza wel voor.
Hij is de baas en dat blijft hij, heeft Ma Tok gezegd.
Ik hoorde Zorro pas zeggen dat hij het best leuk zou vinden om een eigen harem te krijgen in plaats van al die ouwe taarten die hier nu rondlopen.
Ja, hij is best een brutaaltje. Gelukkig hoorde Laza het niet, ik weet niet wat er anders was gebeurd; het ging tenslotte over zíjn hennen.
En je kunt niet zeggen dat ze allemaal oud zijn, Wiske is nog best jong en Annette is nog jonger dan Zorro. Oké, de rest is wat meer op leeftijd, maar ze zien er allemaal nog best goed uit, vind ik.
En ik hoorde Ma Tok zeggen dat zij volgende lente eitjes van andere hennetjes wilde gaan laten uitbroeden, dus er komt vast nog wel iets leuks voorbij scharrelen dan. Voorlopig loop ik nog lekker vrij rond hier en ik kijk goed naar Laza, want ik wil net zo'n goede haan worden als hij.

Zorro's visie op de nieuwste gebeurtenissen

Zorro:

Ik wist niet wat ik hoorde, die eerste ochtend dat Anne C en Annette met Desiree bij ons in het huis hadden geslapen.

v.l.n.r.: Anne C, Desiree, Annette, Zorro, Pippa, Laza,
Nadine, Odette

Laza had gekraaid, ik had hem geantwoord en toen kwam er nog een soort van hoestbui op pootjes voorbij.
Geen gehoor natuurlijk, maar het was toch echt een haantje dat probeerde te kraaien. Dat weet ik nog wel van toen ik voor het eerst wilde gaan kukelen.
Mijn eerste pogingen klonken vast niet zo vreselijk als die van die kleine, die er nu bijgekomen is, maar ik herkende het wel.
Ik dacht: "Wat heb ik nou aan mijn lellen hangen, nóg een haan erbij?"
Natuurlijk wist ik al dat Anne C ook een haantje is, maar ik had niet gedacht dat hij al zo snel bij ons in het huis zou komen wonen

Desiree kijkt streng naar Anne C

en nog minder dat hij dan meteen zijn snaveltje zou opentrekken.
Gelukkig hield hij de volgende keer zijn bekje stijf gesloten, maar dat kwam vast omdat zijn broedmoeder Desiree hem zo streng aankeek.
Wat kan die hen boos kijken vanonder die kuif, zeg!
Ik zou er bijna bang van worden. Niet echt, natuurlijk, want ik ben een flinke haan geworden zo langzamerhand.
Al bijna net zo groot als mijn pa. En mijn kraaien mag er ook zijn, al zeg ik het zelf.


Toen we vanochtend de tuin in liepen zag ik iets bijzonders.

veren in de ren van Yvonne en Yvette

De ren van Yvonne en Yvette lag helemaal vol met veren, het leek wel of die enge grote vogel langs was geweest. Maar gelukkig was dat niet zo, de beide dames Y zijn gewoon in de rui.
Nou ja, gewoon, nogal heftig, mag ik wel zeggen.
Het verbaasde mij dat ze nog veren over hadden, gezien de enorme hoeveelheid die in de ren lag. Maar ja, zij zijn dan ook grote hennen, dus ze hebben veel en grote veren. Dan lijkt het al snel meer.
Ik vroeg hen of ze het niet koud hadden 's nachts, maar ze zeiden heel stoer dat ze daar wel tegen konden.

Yvonne en Yvette in hun ren met losse veren

Ma Tok heeft de raampjes weer in het deurtje van hun nachthok gezet, die had zij er in verband met de hitte uitgehaald.
Nu zitten de twee grote meiden dus weer knus achter hun ramen 's nachts.
Overdag zijn ze vrijwel de hele tijd in hun grote ren te vinden, behalve als ze een ei moeten leggen. Dat doen ze ook minder nu ze in de rui zijn en daar hebben ze groot gelijk in.
Je kunt niet alles tegelijk, nieuwe veren maken en eieren vormen zijn twee energievreters, die moet je onafhankelijk van elkaar doen.

Dat zeiden Yvonne en Yvette tenminste en zij hadden het van Ma Tok.
En ik heb inmiddels begrepen dat die alles weet.

Gezellig vol

Wiske:

Toen ik gisterenochtend wakker werd was er iets vreemds aan de hand in ons Tok-huis.

volle stok in het Tok-huis

Het leek wel of de stok bijna helemaal vol zat, terwijl er de laatste tijd juist nogal wat plaats over is. Ik keek eens goed om mij heen en toen zag ik wat er was gebeurd. Desiree en Anne C en Annette zaten gewoon bij ons in het Tok-huis op de stok.
Hoe kon dat nou?
Ik vroeg aan Desiree hoe ze daar zo was gekomen en ze

Anne C, Desiree en Annette

antwoordde dat Ma Tok haar gisterenavond uit het hokje had getild en haar op de stok in het huis had gezet.
Eerst was ze erg bezorgd over haar kuikens, die nu alleen in het hok waren achtergebleven, maar Ma Tok kwam al snel met de beide kleintjes in haar handen het huis weer binnen.
Zij zette een kuiken aan elke kant van Desiree, die weer rustig werd nu ze haar kinderen weer bij zich had.

Ik was erg nieuwsgierig hoe de kuikens zich zouden gedragen nu ze tussen ons in zaten.
De andere kippen waren intussen ook wakker geworden.
Ze lieten Desiree en haar kuikens gewoon zitten en iedereen ging

Zorro, Pippa en Laza

zijn of haar gang.
Laza en Zorro kraaiden, waarop Anne C ook een poging deed.
Ik weet het niet zeker, maar het leek net alsof Laza moeite had om zijn lachen in te houden toen hij die hoest-kraai hoorde.
Zorro keek rond alsof hij zijn oren niet kon geloven, toen liet hij zijn fraaiste "kukelekuueh" horen, bijna helemaal goed.
Laza keek trots naar zijn oudste zoon, waarop die nog een keer extra zijn best deed. Nu hoorde ik geen verschil meer meer met de kraai van Laza, alleen heeft Zorro een iets lichtere stem,

Anne C, Desiree en Annette

maar dat zal wel komen omdat zijn borstkas nog niet zo ruim is als die van Laza. Hij heeft minder klankkast, zou je kunnen zeggen. Desiree keek streng naar Anne C, die nu wijselijk zijn snavel dicht hield.

Iedereen bleef rustig op de stok zitten, want het was helemaal geen mooi weer. Dat zagen we door de ramen in ons huis. Het leek wel of het zachtjes regende. We hadden dan ook geen van allen haast om naar buiten te gaan.
Ik ging wel even naar beneden om te eten, want mijn maag en mijn krop waren helemaal leeg, ik rammelde van de honger.
En toen kwam Ma Tok om onze deur open te doen.