vrijdag 12 september 2025

Nieuwe veren nodig voor de kou


Eden, Els, Emma, Erin en Eva:

U ziet hier een gedeelte van ons, de nieuwe bruine legkippen, die ma Tok heeft geadopteerd.

Erin komt even kijken of er al wormen komen
We beginnen ons langzamerhand een beetje thuis te voelen in ons paleis. Het is hier heerlijk rustig en we krijgen goed te eten. Elke morgen komt ma Tok ons drinkwater verversen, onze poep opruimen, de eieren rapen en ons lekkere meelwormen voeren. Ze strooit handenvol van die lekkernij voor ons in de ren en wij kunnen niet wachten om erop aan te vallen. Wat heerlijk zijn die dingen! We krijgen ook geregeld eivoer, dat is goed voor onze nieuwe veren zegt ma Tok. 
We hebben ook kennisgemaakt met de andere kippen die hier wonen. Zij slapen in een huis achterin de tuin. De drie witte legkippen
de 3 witte kippen wonen nu in het Tok-huis

hebben eerst ook in dit paleis gewoond, één van hen, Dana, kwam vragen wat wij in hun hok deden, maar Donna, een andere witte, kakelde dat wij er net zo slecht uitzagen als zij toen ze hier kwamen en dat wij vast ook wat extra liefde en aandacht nodig hadden voordat we waren aangesterkt. Toen kakelde Dana dat we van harte welkom waren en dat het allemaal goed ging komen met ons. 
Wij vroegen of zij allang hier in de tuin waren waarop zij kakelden dat ze hier al een paar maanden woonden en dat zij er net zo hadden uitgezien als wij nu. Dat konden we nauwelijks geloven, zij
nu nog erg kaal

zien er prachtig uit met hun mooie dichte verenpak. Zou dat van ons ook zo worden? 
"Wacht maar af," kakelde Duna, "over een paar maanden zijn jullie helemaal bedekt met nieuwe veren." 
Dat zou fijn zijn, want het begint in de nacht al best een beetje koud te worden. Als we in het nachthok zitten voelen we dat niet, maar als we in de morgen vroeg naar beneden gaan is het best een beetje bibberen. 
Xena, de mega-hen die hier ook woont, kakelde dat het nog veel kouder gaat worden als het winter is, maar dan zouden wij allang dik in de veren zitten en er dus geen last van hebben. 
Wij hebben het verschil tussen zomer en winter nog nooit meegemaakt, omdat we altijd binnen hebben gezeten in de grote schuur. Het verschil tussen dag en nacht was daar ook veel kleiner omdat er altijd lampen aan waren. Hier
best een beetje koud buiten

is het donker in de nacht, dat is heerlijk om te slapen, veel rustiger dan met lampen aan en heel veel hennen om ons heen. 
We moeten nog wel een beetje wennen aan het niet hoeven te vechten om eten, in het begin maakten we nogal veel ruzie, maar omdat er hier altijd ruim voldoende voer en lekkers is doen we dat nu niet meer. 
Nou ja, soms vergeet één van ons even dat het niet meer hoeft, dan is het een gekakel van jewelste waarop ma Tok komt kijken wat er aan de vleugel is, maar dan weten we het weer: hier hoeft niet
afspraak om geen eieren meer op te eten

gevochten te worden, we kunnen gewoon lekker eten en drinken wanner we dat maar willen. 
En als er een keer geen eieren liggen is ma Tok helemaal niet boos, "Jullie zijn hier niet voor de eieren maar voor je plezier," zegt ze dan. 
We moeten bekennen dat we een paar keer een ei zelf hebben opgegeten, maar dat was een vergissing. 
We hebben met ons vijven afgesproken dat we dat niet meer zullen doen.

5 opmerkingen:

  1. Wanneer weten we wie wie is? Asking for several friends 🤣

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Rechts van de verhaaltjes staan foto's met namen van de hoofdpersonen. Misschien moet u hiervoor op een laptop kijken, op de telefoon is het waarschijnlijk niet te zien.

      Verwijderen
  2. Zal ik beginnen met het breien van 10 rode sokjes en 5 mutsen ? 🤗

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is lief aangeboden, maar ik denk dat ze meer hebben aan truitjes.

      Verwijderen
  3. Ach, wat een kale kippen. Hopelijk krijgen ze snel nieuwe veren. Aan de goede zorgen zal het niet liggen!

    BeantwoordenVerwijderen