What's in a name?

Queenie:

Eindelijk is het tot iedereen doorgedrongen dat ik geen hen ben maar een haan. 

En Ranja ook. 

broer en zus

Die slome Quinoa niet, dat is een gewoon kipje, maar wij zijn voorbestemd om een toom kippen te gaan leiden. 

Hoera! 

Ma Tok vond het nu ook tijd om onze namen te veranderen, want zegt u nu zelf: Queenie is geen naam voor een haan. 

Ze noemt mij nu Freddy. 

Hoe ze daar bij komt weet ik niet, iets met muziek geloof ik, maar ik vind het in elk geval veel beter klinken dan dat verwijfde "Queenie". 

En Ranja heet nu Rajah, dat schijnt een soort vorstentitel te zijn. 

Ik ben erg blij dat ik nu eindelijk voor vol wordt aangezien.

Rajah is ook al aan het proefkraaien

Het heeft lang genoeg geduurd, acht hele weken nota bene! 

Mama Odette kakelde tegen mij dat ik er vroeg bij ben, bij de haantjes die hier al eerder uit hun eitjes gekropen zijn duurde het altijd veel langer voordat duidelijk werd dat zij geen hennetjes waren. En Rajah is net zo vroeg, hij doet ook al kraaipogingen. 

Natuurlijk klinken mijn begin-kraaien beter dan die van hem, ik ben dan ook een paar dagen ouder dan hij. 

En dan is er nog iets belangrijks gebeurd hier. Ma Tok was weer eens naar Hoogendoorn geweest.

de spray tegen de bloedluizen

Pa Tok ging ook mee, voor de gezelligheid. Was het eten weer op? Dat van de grote kippen niet, maar van ons, de kuikens, wel bijna en ma Tok vond dat wij nu wel aan het volgende kuikenvoer, voor wat grotere kuikens, konden beginnen. Dus daarvan haalde zij twee grote zakken. Waarschijnlijk veel te veel, maar ze is van plan het te gaan mengen met het voer voor de volwassenen binnenkort. 

Ze bracht ook een heleboel spuitbussen mee en het Tok-huis werd leeggehaald, gestofzuigd en daarna helemaal ingespoten met het spul uit die bussen. Tegen de luis, hoorde ik van mama Odette. Als het zomer is en warm komen die plaaggeesten altijd te voorschijn om de kippen 's nachts te pesten. Ze prikken de kippen en

Odette met Freddy en Quinoa buiten Soestdijk

zuigen hun bloed op, dat hebben ze nodig om baby-luisjes te krijgen. Omdat ma Tok dat helemaal niet nodig vindt spuit zij nu elke dag van dat spul in de kieren van het huis en ook op de stokken en mestplanken. Verder krijgen de groten ook iets in hun drinkwater waardoor hun bloed niet meer geschikt is voor de luizen, ze gaan zelfs dood als ze ervan drinken. Zo moet het wel lukken om die pestkopjes eronder te krijgen. 

Waarom dit ook voor ons belangrijk

alle kuikens buiten de paleizen met hun moeders

is? 

Dat is het mooiste wat er deze week is gebeurd. 

Wij mochten uit ons hok! 

Ma Tok zette op een mooie morgen zomaar ons paleis open en ja, toen kon ik niet wachten om alles te gaan verkennen. Quinoa bleef dicht bij mama Odette en ik eerst ook, dat moet ik eerlijk bekennen, want die tuin is wel héél erg groot! 

Pippa en Rajah kwamen ook uit het Loo en zo gingen wij, alle drie de kuikens, samen aan de scharrel. Onze mama's hielden ons de hele tijd in de gaten, maar er gebeurde

heerlijk scharrelen verderop in de tuin

niks engs. Dat kwam ook omdat ma Tok overal in de tuin gierststengels had neergelegd, zodat de grote kippen het te druk hadden om op ons te letten. 

Sinds die eerste keer mogen wij nu elke dag in de tuin scharrelen, heerlijk is dat. Onze papa tsaar Nikolaas kwam ook bij ons kijken toen we vrij waren. Hij liet een prachtige kraai horen als teken dat wij nu helemaal bij de familie Tok zijn ingelijfd en dat hij de baas is over ons allemaal. 

Daar ben ik het mee eens, voorlopig.

Wat is wijsheid?

 Quinoa:

Mijn mama Odette vindt mij erg lief en daar ben ik blij om. 

Queenie is veel ondeugender en Ranja ook. 

Odette met haar kuikens (1 en 2 dagen oud)

Nu heeft Queenie tegen mij gepiept dat zij wel weet hoe dat komt, maar dat ik nog te jong ben om dat te begrijpen. 

Moet je toch meemaken! Te jong! 

Ik ben maar één dag later uit mijn ei gekomen dan zij en wat is één dag op een kippenleven? 

Wat vindt u daar nu van? 

Ranja schijnt het ook te begrijpen en zij is nota bene nog jonger dan ik. Ik wil het niet aan mama Odette vragen, dan denkt zij straks dat ik dom ben en dat is toch niet zo. 

Ik kan al heel goed zaadjes oppikken en water drinken en op de stok zitten onder mama's vleugel,

Queenie en Quinoa op stok met Odette (1-6-21)

dus ik ben al een heel stuk op weg om een goede kip te worden. 

En ik ben nog maar zeven weken oud, dus ik heb de tijd nog om verder te groeien en wijzer te worden. 

Of Queenie en Ranja nog veel wijzer gaan worden weet ik niet, ze halen alleen maar streken uit. Ik zag Ranja al bovenop haar mama Pippa staan, de stouterd. En Pippa zei er niet eens wat van. Queenie probeert steeds alle lekkere hapjes weg te snaaien, daarin is zij erg goed, maar of dat nu wijs is? 

Als zij dat straks in de tuin doet krijgt ze vast van iedereen een flinke pik in haar kop. 

Daar pas ik voor. Ik heb eens goed naar de snavels van die grotere hennen gekeken en die mijdt ik liever. 

Nikolaas spert zijn snavel open om te kraaien

Om maar niet te spreken van de snavel van tsaar Nikolaas, die kan hij heel ver opensperren, dat zag ik pas toen hij hier vlakbij stond om te kraaien. En ma Tok had een poosje geleden bloed aan haar been toen hij haar had gepikt. Nu draagt zij telkens laarzen als ze de tuin in komt en ze laat Nikolaas daar gewoon in pikken. Dat vindt hij erg vreemd, hij verwacht dat zij gaat terugvechten maar ze negeert hem gewoon. Door die laarzen kan hij niet heen komen en zo zijn de benen van ma Tok veilig. 

Mama Odette kakelde tegen mij dat onze tsaar iedereen, die hij niet vertrouwt, aanvalt om ons te beschermen. 

Maar ma Tok is toch wel te vertrouwen? Zij geeft ons allerlei lekkers en ze houdt ons paleis

Quinoa is blauw

schoon. Mama kakelt dat het in de tsaar zijn genen zit om zijn hennen te beschermen en dat hij er dus niets aan kan doen. Ik ben blij dat ik geen haan ben, dan zou ik ook iedereen moeten aanvallen die te dicht in de buurt zou komen en ik houd helemaal niet van aanvallen. Zouden Queenie en Ranja soms zo hoog van de toren blazen omdat zij sprekend lijken op papa Nikolaas? Queenie piepte tegen mij dat ik lelijk ben omdat ik zwart ban. Mama, die dat hoorde, kakelde tegen mij dat ik helemaal niet zwart ben, maar dat ik een heel aparte kleur heb voor een kip. Mijn kleur heet bij mensen grijs en bij dieren

Queenie wil kraaien

blauw en blauwe kippen zijn best zeldzaam. Toen keek Queenie op haar snaveltje. 

En vandaag probeerde ze onze tsaar na te doen toen hij kraaide; ik schoot in de lach want het klonk net als de fiets van ma Tok toen die gesmeerd moest worden. 

Queenie keek me beledigd aan en deed even later nog een poging, echt om te gillen. 

En nu denk ik plotseling dat ik het begrijp. 

Wat het verschil is tussen mij aan de ene kant en Ranja en Queenie aan de andere kant, bedoel ik. 

U hebt het vast ook al begrepen. Arme Queenie en Ranja, als het waar is wat ik denk moeten ze gaan verhuizen als ze wat groter zijn. Nee, ik ben blij dat ik anders ben dan zij, nu kan ik lekker hier in de Tok-tuin blijven wonen.

Voorlichting

Ranja:

Hallo lezers en lezeressen, ma Tok zei tegen mijn mama Pippa dat ik me maar eens zelf moest voorstellen aan u. 

Ranja op haar uitkomdag

Ik heb geen idee wie u bent, maar als mama zegt dat het goed is doe ik dat gewoon. 

U hebt mij gezien zoals ik was toen ik net uit mijn eitje was gekropen. Poe, dat was een heel werk, dat kan ik u wel vertellen. 

En toen viel ik ook nog uit het nest van mama Pippa en kon ze mij niet terugduwen, omdat ze er niet bij kon. 

Gelukkig zag ma Tok mij liggen, anders had ik het niet overleefd. Ze legde mij snel in mama's dons, waar het lekker warm was en ik verder kon opdrogen. Dat was heerlijk en ik was al gauw helemaal tiptop. 

Mama is heel zorgzaam voor mij, dat komt ook omdat ik haar enige

Quinoa met achter haar Queenie (net uit het ei)

kuiken ben, denk ik. 

Queenie en Quinoa hebben het wat dat betreft gemakkelijker, als de één iets doet wat niet mag kan de ander Odette afleiden, zodat zij het niet ziet. Degene die wel best vaak ondeugend is is Queenie, Quinoa is een heel braaf kuiken, die doet precies wat haar mama kakelt. 

Hoe het komt dat Queenie en ik ondeugender zijn dan Quinoa? 

Ik denk dat het te maken heeft met onze kammetjes, het wel of niet hebben daarvan, bedoel ik. 

Begrijpt u het al? 

Queenie en ik zijn waarschijnlijk haantjes, maar dat mag u nog niet verder vertellen, hoor. 

Ik heb gehoord dat haantjes niet hier in de tuin kunnen blijven omdat dat ruzie geeft met de tsaar, die de baas is in de Tok-tuin. En dan is er ook nog een buurvrouw, die het kraaien van haantjes echt vreselijk vindt. 

tsaar Nikolaas begroet de morgen

Eén haantje is al erg genoeg, dus meerdere kraaiers kan echt niet. 

Ik vind het wel jammer, maar het is aan de andere kant ook best spannend om een eigen toompje hennen onder de duim te gaan houden en dat is hier niet aan de orde, hier is al een baas. 

Ik heb met Queenie gepiept wat zij (of eigenlijk hij) ervan vindt om de tuin te verlaten. Queenie piepte terug dat zij (of hij dus) het niet erg zou vinden om ergens anders te gaan wonen, lekker de baas spelen over hennetjes leek haar (hem) daar dik tegenop te wegen. 

Quinoa moet dan wel als enig kuiken hier blijven wonen, ik weet niet of ze dat erg vindt, ze heeft haar mama dan wel voor zichzelf, misschien vindt ze dat wel fijn. 

Quinoa (vooraan) begrijpt het nog niet

Ik zal het eens aan haar vragen. "Hé, Quinoa, wat zou jij ervan vinden als wij, Queenie en ik, over een tijdje deze tuin zouden verlaten?" 

Ik moest wel hard gillen, want Quinoa zat net aan de andere kant van Soestdijk, maar ze hoorde me toch. Ze kwam eraan rennen en piepte met haar zachte stemmetje: "Waarom zouden jullie dat doen, het is hier toch goed?" 

Zij heeft dus nog niets in de gaten, van onze kammetjes, bedoel ik. 

Ik vraag maar niet verder, dan moet ik zoveel uitleggen, dat moet haar moeder maar doen, ik doe niet aan voorlichting. 

Quinoa bleef nog even verbaasd naar mij kijken en ging toen met Queenie smoezen. 

Die mag het ook uitleggen, dat zoeken ze maar uit daar in Soestdijk.

Ik heb gelukkig geen zusje, dus dat blijft mij bespaard.

Haantjes of hennetjes?

 Floortje:

Iedereen heeft het maar over het uiterlijk van de kuikens. 

Ik ben meer benieuwd naar hun innerlijk, hun wezen, zou je kunnen zeggen. 

Queenie met duidelijk kammetje

Zullen het lieve rustige kippen worden of ondeugende, zoals Daantje en Dirkje? 

En het belangrijkste is wel: zullen het haantjes of hennetjes zijn? 

Ik heb eens goed gekeken naar alle drie en dan heb ik het toch ook over hun uiterlijk: kan ik nu al zien of het jongens of meisjes zijn? 

Bij Queenie en Ranja zie ik duidelijk een kammetje verschijnen op hun kopjes, bij Quinoa niet. 

Zou dat betekenen dat de beide lichtergekleurde kuikens haantjes zijn? Ik hoop het niet, want dan kunnen ze niet blijven in de Tok-tuin. 

Op het kopje van Quinoa zie ik nog niets wat op een kammetje lijkt,

Ranja met heel duidelijk een kammetje op haar kopje

maar misschien komt dat omdat zij zo donker is. 

Ik vind ze alle drie mooi, maar ik voel mij het meest aangetrokken tot Quinoa. 

Mijn mama Wiske kakelt dat dat komt omdat ik zelf ook donker ben, zij houdt ook het meest van zwarte kipjes. Maar ik denk niet dat dat het is, Quinoa is een heel rustig en lief kleintje, Queenie is heel anders, die piept veel harder en vaker dan haar broedzusje. En Ranja kan ook vreselijk tekeergaan als zij haar zin niet krijgt. 

Gelukkig heeft mama Pippa daar geen problemen mee, ze lacht haar kuiken gewoon uit als ze het op haar heupjes krijgt. Odette is iets onzekerder, maar zij is dan ook nog niet zo vaak kloek geweest als Pippa. 

Quinoa heeft geen kammetje

Ik heb aan onze tsaar gevraagd wat hij van zijn kinderen vindt, hij bromde een beetje in zijn baard en kakelde dat hij ze allemaal wel grappig vindt, maar dat hij blij is dat hij geen kloek is. 

Op de vraag of hij een hulp-haantje erbij zou willen hebben in de tuin keek hij me verschrikt aan. 

"Nog een haan in de tuin?" vroeg hij, "hoe kom je daar nu bij? Ik kan het hier gemakkelijk bolwerken in mijn eentje, nog een haan geeft alleen maar ruzie en gevechten."

tsaar Nikolaas

"Maar zou je dan met je eigen zoon gaan vechten?" vroeg ik. 

"Als die zoon zou denken dat hij ook de baas zou zijn zou ik dat zeker doen, een haan moet de wind eronder hebben, anders wordt het een rommeltje!" 

Daar moest ik even over nadenken. Wat een verschil met onze oude haan, wijlen LazaRus, die wilde zelfs niet tegen zijn zoon vechten toen die hem aanviel. 

Nu hoop ik helemaal dat Queenie en Ranja hennetjes zijn, anders wordt het hier oorlog en daar houd ik helemaal niet van. 

De kuikens zijn nu vijf weken oud en al helemaal mooi in de veertjes. Vooral Pippa wil erg graag de tuin in met Ranja, maar ma Tok vindt de kuikens nog te jong, ze moeten

Nikolaas blijft de baas in de Tok-tuin

eerst nog een tijdje kuikenvoer eten en als hun hok open gaat gaan de andere kippen daar ook van schransen en dan is het veel te snel op. 

Als de kleintjes de tuin mogen gaan verkennen is dat altijd een spannende tijd, de ukkies zijn dan super opgewonden en de kloeken hebben het druk met hen verdedigen tegen de andere hennen, die de kuikens soms een lesje in nederigheid willen leren. 

Zij zullen eerst een poosje de laagste zijn in de pikorde, dan hebben zij hun moeders hard nodig. Ma Tok gaat er de eerste keren altijd bij zitten om in de gaten te houden of het allemaal goed gaat. Nog een paar rustige weekjes dus en dan begint de integratie.

Kuikengeluk

 Pavlova:

Wat een gezelligheid is er hier in de tuin! 

Ik wist niet dat kuikens zo leuk waren. 

Pippa met Ranja in de grote ren

Ze zijn wel druk, maar ik lach me nu en dan een kriek om hun eigenwijze gepiep. Het leukste is het als Ranja naar Queenie en Quinoa roept, dat gaat heel hard en dat moet ook wel, want ze zitten best een eindje van elkaar af. 

Ma Tok heeft de grote ren nu bij het Loo aangesloten, zodat Ranja, als ze in het uiterste gedeelte van die ren gaat zitten, de kleintjes van Odette goed kan zien. 

En andersom ook natuurlijk. 

Zo hebben de drie kuikens gezellig contact met elkaar. 

Ik hoorde Ranja pas naar de twee Q's roepen of hun mama ook zo streng was. 

"Nee hoor, dat valt best mee," piepte Queenie, maar tegelijkertijd

Queenie en Quinoa kijken naar Ranja

piepte Quinoa: "Ja, vreselijk!" Daarop schoten ze alle drie in de lach. De beide kloeken keken elkaar aan en grinnikten mee met de kuikens. 

Ik zit vaak in de buurt van de paleizen, dan kan ik meegenieten. Want zelf kuikens opvoeden lijkt me een hele klus, dat laat ik voorlopig maar aan de ouderen over. 

Onze tsaar is ook vaak bij de kuikens te vinden, hij geniet ook

Nikolaas bij de ren van Ranja en Pippa

van dat "jonge grut" zoals hij ze noemt. Alsof hij zelf zo oud is, hahaha, hij is vorig jaar pas uit zijn ei gekropen dus hij is ook nog een jonkie. Net zoals ik, ik ben ook van vorig jaar, dus ongeveer even oud als hij. 

Ik vind hem een erg leuk haantje en hij vindt mij een lief hennetje, heeft hij me toevertrouwd toen hij mij pas had getreden. Eigenlijk passen we wel bij elkaar, we zijn ongeveer even oud en ik ben ook een baard-krielkipje. Niet iedereen is het erover eens dat ik ook een Grubbe baardkriel ben. Mevrouw Angelique zegt dat dat ras niet in het wit voorkomt en ik moet zeggen dat ik een ander kammetje heb dan dat

Pavlova heeft een ander kammetje dan Nikolaas

van Nikolaas. Een echte staart heb ik niet, maar er zit wel iets van veertjes aan mijn achterkant dat erop lijkt. Op een staartje dus. 

Ik denk zelf dat ik half Grubbe en half een andere baardkriel ben. 

Niet dat ik dat erg vind, ik ben zoals ik ben en ma Tok heeft gezegd dat ze mij een heel mooi kipje vind. 

Ik heb trouwens ook heel korte pootjes, veel korter dan Nikolaas, ik weet niet waar dat op duidt. Misschien zit er wel een Chabo in mijn voorgeslacht, wie zal het zeggen? 

Er lopen hier in de Tok-tuin heel wat verschillende rassen en mengsels rond en ik vind ze allemaal bijzonder. 

Daantje en Dirkje met half kammetje en daarachter half kuifje

Er zijn er met een half kuifje en een half kammetje, dat staat heel grappig. 

Daantje en Dirkje hebben dat. 

Zij kakelen heel raar, ik hoorde dat dat "Leids" is en dat zij dat hebben geleerd van twee hennen, die allebei Geertrui heetten en tweelingen waren. Dat waren twee ondeugende Hollandse kuifhoenders, die allerlei streken uithaalden. Als u benieuwd bent naar de verhalen hierover moet u maar eens kijken bij wat ma Tok over hen heeft verteld; dat is wel een hele poos geleden, maar het is het waard als ik de oudere hennen mag geloven. 

Ma Tok: de verhalen over de beide Geertruien kunt u vinden van 2014-2019. 

Staart of geen staart, that is the question.

Xara:

De Tok-kuikens groeien al goed, de kleintjes van Odette kwamen het eerste in de ren van Soestdijk; 

Quinoa gaat voor het eerst naar beneden

ze moesten daarvoor het trapje af en dat deden ze prima, mama Odette kan trots op hen zijn. 

Een paar dagen later deed ma Tok ook het deurtje van het Loo open, zodat Pippa en haar Ranja naar beneden konden. 

Ma Tok had eerst een flinke laag bodembedekking onderaan de trap gelegd, zodat Ranja niet hard terecht zou komen als ze zou vallen. 

Ook zij daalde veilig de trap af. 

Nog weer later zette ma Tok de grote ren achterstevoren tegen het kleine rennetje van het Loo, zodat Pippa en Ranja ook een groot speelveld zouden hebben. 

Het is nu heel gezellig in de Tok-tuin, van twee kanten hoor je

Odette en Pippa met hun kuikens in de rennen

opgewonden gepiep als de kuikens weer iets nieuws ontdekken. 

Soms hoor je ook wel eens een soort van ruzie tussen Queenie en Quinoa, die meestal over lekkers gaat, maar gelukkig weet mama Odette die altijd snel te sussen. "Ranja heeft het maar makkelijk," piepte Quinoa, "die mag alles alleen opeten." "Maar zij kan niet met haar zusje spelen en dat kunnen jullie wel," antwoordde Odette. 

De beide kuikens keken elkaar aan en de vrede was weer gesloten. 

Olga loopt weg na haar aanvaring met Odette

Pas zag ik Olga, die grote witte hen,
bij Odette voor het gaas van de ren staan. 

Ik weet niet wat zij kakelde, maar Odette werd boos en sprong tegen het gaas op, waarop Olga met haar staart in de lucht wegliep. 

Ik hoorde haar verontwaardigd "Poe!" kakelen. 

Niet alleen de moeders zijn erg beschermend voor hun kuikens, ook de vader is dat. 

Als ma Tok een stap in de richting van één van de paleizen zet is hij er als de kippen bij. 

Hij is bang dat zij de kleintjes wat aan zal doen heeft hij me verteld. Ik kakelde tegen hem dat zij dat nooit van haar leven zou doen, maar hij is hier nog niet zo lang,

Tsaar Nikolaas houdt alles scherp in de gaten

dus hij moet het nog maar zien, zoals hij mij antwoordde. 

Die arme ma Tok loopt nu met schrammen op haar benen van Nikolaas' sporen en hij heeft haar ook al gepikt; in haar hand en in haar been, het bloed liep eruit! 

Ze werd niet eens boos op hem, ze zei dat hij haar wel zou gaan vertrouwen als hij langer in de Tok-tuin woont en haar beter leert kennen. 

Nou, dát moet ík nog zien. 

We zijn allemaal erg benieuwd of het "staart-verlies gen" van Nikolaas dominant is. Als dat zo is zullen de drie nieuwe kleintjes geen staart hebben.

Quinoa met staartje

Queenie met staartje

Ranja ook met staartje

Nikolaas is een volbloed Grubbe baardkriel, dus hij heeft het gen dubbel. En wij, de anderen, hebben het niet. Dus als er een kuiken is dat toch een staart krijgt betekent dat dat het gen niet dominant vererft. 

Ik hoop dat ik het goed heb begrepen, ma Tok heeft een lesje gekregen van haar dochter, die alles weet van genen en dergelijke. 

Ik vind het geen probleem als een kuiken geen staart heeft, ze zal dan net zo mooi rechtop gaan lopen als haar vader, om haar evenwicht te bewaren. De tsaar heeft een prachtige houding heeft en als de kuikens die kunnen overnemen is dat alleen maar fijn voor hen. 

Begrijp me goed: als ze wel een staart hebben is dat ook prima hoor. 

Ik heb al een paar keer goed gekeken als het kleine grut in de ren loopt; volgens mij hebben ze alle drie een beginnend staartje. Kijkt u zelf maar op de foto's. 

Het is alles kuikens wat de klok slaat.

 Annette:

Het lijkt wel alsof er overal kuikens zijn uitgekomen. 

de 3 kleintjes bij mevrouw Ali

Bij mevrouw Ali in het verre oosten van het land zijn er ook drie kleintjes uit hun eitjes gekropen. Zijn ze net zo mooi als de kuikens van de familie Tok vraagt u? 

Nee, natuurlijk niet. 

Iedereen weet toch dat de allermooiste en liefste kuikens hier in de Tok-tuin wonen! 

Maar dat neemt niet weg dat de kuikens van mevrouw Ali ook leuk zijn. 

Wie ze heeft uitgebroed? 

Haar zwarte Cochin Nora. 

Cochin Nora broedde de eitjes uit bij mevrouw Ali

Ze is tijdens het broeden gewoon in het legkastje in het nachthok bij de andere kippen blijven zitten. Nu de kleintjes er zijn heeft mevrouw Ali de kloek en haar kuikens in een kleiner hokje gezet, zodat ze rustig kunnen opgroeien, zonder door de anderen te worden lastiggevallen. 

Ik weet niet of ze al een naam hebben, ik geloof dat mevrouw Ali daarmee altijd wacht tot ze zeker is dat ze kunnen blijven. 

Dat het geen haantjes zijn, inderdaad. 

Want die kunnen niet blijven wonen in de woonwijk waar zij woont. 

Ze moet de haan dan elke avond in haar schuur opsluiten en elke ochtend weer bij de anderen zetten en dat is best lastig, omdat zij ook wel eens een poosje weg wil. 

Hoe ze dan toch aan kuikens is gekomen zonder dat er daar een haan rondloopt? 

Ze heeft bevruchte eitjes gehaald en die door haar Nora laten uitbroeden. 

Mensen vinden dat raar, dat een hen eieren van een andere hen uitbroedt, maar wij kippen vinden dat heel normaal. 

Kuikens in het Verre Oosten van het land

Als je broeds bent leg je zelf geen eieren, dus dan ben je wel afhankelijk van de eitjes van de anderen. 

Het is voor mensen mogelijk hun ras-voorkeur door te geven en dan eitjes van dat ras te kopen om die door een hen te laten bebroeden. 

Mevrouw Ali heeft deze keer gekozen voor zijdehoenders, net zoals Olga bij ons. 

Dat is nu nog niet te zien bij de kuikens, die zijn nog niet bedekt met gewone veren of zijdehoenveren, die meer op haren lijken; de kuikens hebben donsveertjes net zoals alle kuikens die hebben. 

En hoe gaat het inmiddels met onze eigen kleintjes? 

Heel goed, hoor ik van Odette en Pippa, die allebei uitstekend voor hun kinderen zorgen. 

Queenie heeft al heel wat veertjes

Quinoa heeft minder veren

Ranja krijgt ook al veertjes

Queenie heeft al heel wat veertjes en ook bij Quinoa beginnen die aardig door te komen. Kleine Ranja loopt een paar dagen achter, maar ook zij begint veren te krijgen. Kijkt u maar naar de foto's, dat is leuker dan erover te lezen.

Hieperdepieperdepieperdepiep Hoera!

ma Tok: deze keer een dubbel verhaal, 

              dit in verband met de heuglijke gebeurtenissen in de Tok-tuin.

Odette:

Het is zover!

Wat? 

Moet u dat nog vragen?

Queenie

Mijn kuikens zijn er en ze zijn allebei prachtig. 

Heel verschillend, dat wel, een lichte en een donkere. 

Ik heb wel erg lang moeten broeden deze keer, wel vierentwintig dagen, maar het was het waard! 

Als ik naar die twee mooie kleintjes kijk word ik helemaal warm van binnen.

De lichte was er het eerst, samen met ma Tok heb ik voor de naam Queenie gekozen. 

Ze is tenslotte een dochter van de tsaar en ook nog uit haar eitje gekomen in een paleis, zoals dat hoort. 

Quinoa

De tweede kwam een dag later uit

haar eitje, we hebben haar Quinoa genoemd. 

Tja, de "Q" was aan de beurt zei ma Tok. 

Dat heb ik weer.

Maar hoewel de "Q" een ongebruikelijke beginletter is voor een naam vind ik deze twee toch mooi, al zeg ik het zelf. 

Als er bij Pippa een kuiken komt krijgt dat een naam met een "R". Pippa krijgt er hoogstens één, want zij zit op nog maar één eitje te broeden, omdat de andere vier niet bevrucht waren. 

Met mijn twee kuikens is de tsaar dus officieel vader geworden! 

En dat terwijl pa Tok telkens tegen ma Tok zei dat een kuiken van een

Queenie in het dons van mama Odette

haan zonder staart niet levensvatbaar zou zijn. 

Het tegendeel is nu bewezen, dus dat mag hij nooit meer zeggen!

Ik heb Nikolaas al toegeroepen dat hij nu papa is vanuit mijn hoge verblijf in het nachthok van Soestdijk, maar ik geloof niet dat hij het hoorde. 

Toen heb ik maar aan ma Tok gevraagd of zij het goede nieuws aan hem wilde doorgeven en dat heeft zij gedaan, want even later kwam Nikolaas bij Soestdijk staan om mij te feliciteren. 

Hij wilde zijn nakomelingen ook graag zien, maar hij was niet bereid zich daarvoor te laten optillen door ma Tok. En de kleintjes zijn er nog niet aan toe om al naar beneden te gaan, daarvoor zijn zij nog veel te
jong. 

mama Odette met Quinoa en Queenie

Nu moet hij dus wachten tot ze groot genoeg zijn om de trap naar de ren af te dalen en dat gaat nog wel even duren. 

Hij heeft ze al wel horen piepen en hij riep naar mij dat dat gepiep krachtig klonk, dus dat het wel twee mooie gezonde kuikens zouden zijn. 

En dat zijn het ook, ze zijn helemaal zelf uit hun ei gekomen en daar is best wat kracht en uithoudingsvermogen voor nodig. 

Ma Tok heeft beloofd dat zij het piepen van Quinoa aan u zou laten horen, hiervoor hoeft u alleen maar op het onderstaande filmpje te klikken.

Pippa:

Bij mij is het wonder ook weer geschied. 

Ranja net uit het ei

Er is een kuikentje uit mijn enig overgebleven eitje gekomen. 

Ik heb er erg mijn best op gedaan en dat heeft een vruchtje afgeworpen. 

Er was wel twee keer een probleempje, de eerste keer tijdens het broeden, toen het eitje achter het nest was gerold en ik er niet bij kon om het warm te houden. Ma Tok zag het gelukkig bijtijds en ze legde het eitje snel weer onder mij. En de tweede keer was net na het uitkomen van het kleintje: zij was ook al achter het nest gevallen en daar lag ze af te koelen; ook nu bracht ma Tok redding, ze haalde het nest weg en legde mijn kuikentje snel in mijn warme dons, zodat het kon opwarmen. 

Ranja op haar eerste dag in de wereld

Dat is goed gelukt, want kijkt u maar eens: is ze niet prachtig? 

Ik hoorde dat er bij Odette twee kleintjes zijn, heel mooie kuikens heeft ma Tok mij verzekerd, maar ik vind mijn eigen ukkie toch mooier. Ik ben natuurlijk bevooroordeeld, dat geef ik toe, maar welke moeder vindt haar eigen kuiken nou niet het allermooiste? 

Omdat we met namen geven nu bij de "R" zijn heb ik samen met ma Tok mijn schatje Ranja genoemd. Dat is een naam waar iedereen vrolijk van wordt. 

Het schijnt ook in een liedje voor te komen, iets met een rietje geloof ik, maar mijn Ranja heeft niets met rietjes, zij is gewoon het allermooiste kuiken van de hele wereld, of in elk geval van de hele Tok-tuin. 

papa Nikolaas kijkt omhoog naar zijn kuiken

Of papa Nikolaas al is komen kijken? Ja, hij heeft het wel geprobeerd, maar ik zit te hoog voor hem en, net als bij Odette, wil hij zich niet laten optillen door ma Tok. 

Dat wordt dus wachten tot Ranja naar beneden kan om in de ren te lopen. Of ma Tok zou haar moeten oppakken en voor de tsaar zijn snavel houden, maar dat vind ik niet zo'n goed idee, ik ben veel te bang dat zij het kleintje laat vallen op de stenen. 

Ranja kruipt snel weer in mama Pippa's dons

Er zijn nu dus drie prinsesjes in de Tok-tuin. 

We hebben met ons allen feest gevierd. Ma Tok was naar Hoogendoorn gereden om kuikenvoer te halen en ze heeft daar ook verse meelwormpjes gekocht. 

Bij Odette en mij in het hok heeft ze die niet gestrooid, omdat de kuikens daarvoor nog te klein zijn, maar alle anderen hebben er een heerlijke smulpartij van gemaakt. 

Odette en ik mogen nu mee-eten van het kuikenvoer, dat heel erg lekker is, dus wij kunnen ook feest vieren.