Voorlichting

Ranja:

Hallo lezers en lezeressen, ma Tok zei tegen mijn mama Pippa dat ik me maar eens zelf moest voorstellen aan u. 

Ranja op haar uitkomdag

Ik heb geen idee wie u bent, maar als mama zegt dat het goed is doe ik dat gewoon. 

U hebt mij gezien zoals ik was toen ik net uit mijn eitje was gekropen. Poe, dat was een heel werk, dat kan ik u wel vertellen. 

En toen viel ik ook nog uit het nest van mama Pippa en kon ze mij niet terugduwen, omdat ze er niet bij kon. 

Gelukkig zag ma Tok mij liggen, anders had ik het niet overleefd. Ze legde mij snel in mama's dons, waar het lekker warm was en ik verder kon opdrogen. Dat was heerlijk en ik was al gauw helemaal tiptop. 

Mama is heel zorgzaam voor mij, dat komt ook omdat ik haar enige

Quinoa met achter haar Queenie (net uit het ei)

kuiken ben, denk ik. 

Queenie en Quinoa hebben het wat dat betreft gemakkelijker, als de één iets doet wat niet mag kan de ander Odette afleiden, zodat zij het niet ziet. Degene die wel best vaak ondeugend is is Queenie, Quinoa is een heel braaf kuiken, die doet precies wat haar mama kakelt. 

Hoe het komt dat Queenie en ik ondeugender zijn dan Quinoa? 

Ik denk dat het te maken heeft met onze kammetjes, het wel of niet hebben daarvan, bedoel ik. 

Begrijpt u het al? 

Queenie en ik zijn waarschijnlijk haantjes, maar dat mag u nog niet verder vertellen, hoor. 

Ik heb gehoord dat haantjes niet hier in de tuin kunnen blijven omdat dat ruzie geeft met de tsaar, die de baas is in de Tok-tuin. En dan is er ook nog een buurvrouw, die het kraaien van haantjes echt vreselijk vindt. 

tsaar Nikolaas begroet de morgen

Eén haantje is al erg genoeg, dus meerdere kraaiers kan echt niet. 

Ik vind het wel jammer, maar het is aan de andere kant ook best spannend om een eigen toompje hennen onder de duim te gaan houden en dat is hier niet aan de orde, hier is al een baas. 

Ik heb met Queenie gepiept wat zij (of eigenlijk hij) ervan vindt om de tuin te verlaten. Queenie piepte terug dat zij (of hij dus) het niet erg zou vinden om ergens anders te gaan wonen, lekker de baas spelen over hennetjes leek haar (hem) daar dik tegenop te wegen. 

Quinoa moet dan wel als enig kuiken hier blijven wonen, ik weet niet of ze dat erg vindt, ze heeft haar mama dan wel voor zichzelf, misschien vindt ze dat wel fijn. 

Quinoa (vooraan) begrijpt het nog niet

Ik zal het eens aan haar vragen. "Hé, Quinoa, wat zou jij ervan vinden als wij, Queenie en ik, over een tijdje deze tuin zouden verlaten?" 

Ik moest wel hard gillen, want Quinoa zat net aan de andere kant van Soestdijk, maar ze hoorde me toch. Ze kwam eraan rennen en piepte met haar zachte stemmetje: "Waarom zouden jullie dat doen, het is hier toch goed?" 

Zij heeft dus nog niets in de gaten, van onze kammetjes, bedoel ik. 

Ik vraag maar niet verder, dan moet ik zoveel uitleggen, dat moet haar moeder maar doen, ik doe niet aan voorlichting. 

Quinoa bleef nog even verbaasd naar mij kijken en ging toen met Queenie smoezen. 

Die mag het ook uitleggen, dat zoeken ze maar uit daar in Soestdijk.

Ik heb gelukkig geen zusje, dus dat blijft mij bespaard.