vrijdag 16 juli 2021

What's in a name?



Queenie:

Eindelijk is het tot iedereen doorgedrongen dat ik geen hen ben maar een haan. 
En Ranja ook. 

broer en zus
Die slome Quinoa niet, dat is een gewoon kipje, maar wij zijn voorbestemd om een toom kippen te gaan leiden. 
Hoera! 
Ma Tok vond het nu ook tijd om onze namen te veranderen, want zegt u nu zelf: Queenie is geen naam voor een haan. 
Ze noemt mij nu Freddy. 
Hoe ze daar bij komt weet ik niet, iets met muziek geloof ik, maar ik vind het in elk geval veel beter klinken dan dat verwijfde "Queenie". 
En Ranja heet nu Rajah, dat schijnt een soort vorstentitel te zijn. 
Ik ben erg blij dat ik nu eindelijk voor vol wordt aangezien.
Rajah is ook al aan het proefkraaien

Het heeft lang genoeg geduurd, acht hele weken nota bene! 
Mama Odette kakelde tegen mij dat ik er vroeg bij ben, bij de haantjes die hier al eerder uit hun eitjes gekropen zijn duurde het altijd veel langer voordat duidelijk werd dat zij geen hennetjes waren. En Rajah is net zo vroeg, hij doet ook al kraaipogingen. 
Natuurlijk klinken mijn begin-kraaien beter dan die van hem, ik ben dan ook een paar dagen ouder dan hij. 
En dan is er nog iets belangrijks gebeurd hier. Ma Tok was weer eens naar Hoogendoorn geweest.
de spray tegen de bloedluizen

Pa Tok ging ook mee, voor de gezelligheid. Was het eten weer op? Dat van de grote kippen niet, maar van ons, de kuikens, wel bijna en ma Tok vond dat wij nu wel aan het volgende kuikenvoer, voor wat grotere kuikens, konden beginnen. Dus daarvan haalde zij twee grote zakken. Waarschijnlijk veel te veel, maar ze is van plan het te gaan mengen met het voer voor de volwassenen binnenkort. 
Ze bracht ook een heleboel spuitbussen mee en het Tok-huis werd leeggehaald, gestofzuigd en daarna helemaal ingespoten met het spul uit die bussen. Tegen de luis, hoorde ik van mama Odette. Als het zomer is en warm komen die plaaggeesten altijd te voorschijn om de kippen 's nachts te pesten. Ze prikken de kippen en
Odette met Freddy en Quinoa buiten Soestdijk

zuigen hun bloed op, dat hebben ze nodig om baby-luisjes te krijgen. Omdat ma Tok dat helemaal niet nodig vindt spuit zij nu elke dag van dat spul in de kieren van het huis en ook op de stokken en mestplanken. Verder krijgen de groten ook iets in hun drinkwater waardoor hun bloed niet meer geschikt is voor de luizen, ze gaan zelfs dood als ze ervan drinken. Zo moet het wel lukken om die pestkopjes eronder te krijgen. 
Waarom dit ook voor ons belangrijk
alle kuikens buiten de paleizen met hun moeders

is? 
Dat is het mooiste wat er deze week is gebeurd. 
Wij mochten uit ons hok! 
Ma Tok zette op een mooie morgen zomaar ons paleis open en ja, toen kon ik niet wachten om alles te gaan verkennen. Quinoa bleef dicht bij mama Odette en ik eerst ook, dat moet ik eerlijk bekennen, want die tuin is wel héél erg groot! 
Pippa en Rajah kwamen ook uit het Loo en zo gingen wij, alle drie de kuikens, samen aan de scharrel. Onze mama's hielden ons de hele tijd in de gaten, maar er gebeurde
heerlijk scharrelen verderop in de tuin

niks engs. Dat kwam ook omdat ma Tok overal in de tuin gierststengels had neergelegd, zodat de grote kippen het te druk hadden om op ons te letten. 
Sinds die eerste keer mogen wij nu elke dag in de tuin scharrelen, heerlijk is dat. Onze papa tsaar Nikolaas kwam ook bij ons kijken toen we vrij waren. Hij liet een prachtige kraai horen als teken dat wij nu helemaal bij de familie Tok zijn ingelijfd en dat hij de baas is over ons allemaal. 
Daar ben ik het mee eens, voorlopig.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten