vrijdag 11 juni 2021

Staart of geen staart, that is the question.


Xara:

De Tok-kuikens groeien al goed, de kleintjes van Odette kwamen het eerste in de ren van Soestdijk; 

Quinoa gaat voor het eerst naar beneden
ze moesten daarvoor het trapje af en dat deden ze prima, mama Odette kan trots op hen zijn. 
Een paar dagen later deed ma Tok ook het deurtje van het Loo open, zodat Pippa en haar Ranja naar beneden konden. 
Ma Tok had eerst een flinke laag bodembedekking onderaan de trap gelegd, zodat Ranja niet hard terecht zou komen als ze zou vallen. 
Ook zij daalde veilig de trap af. 
Nog weer later zette ma Tok de grote ren achterstevoren tegen het kleine rennetje van het Loo, zodat Pippa en Ranja ook een groot speelveld zouden hebben. 
Het is nu heel gezellig in de Tok-tuin, van twee kanten hoor je
Odette en Pippa met hun kuikens in de rennen

opgewonden gepiep als de kuikens weer iets nieuws ontdekken. 
Soms hoor je ook wel eens een soort van ruzie tussen Queenie en Quinoa, die meestal over lekkers gaat, maar gelukkig weet mama Odette die altijd snel te sussen. "Ranja heeft het maar makkelijk," piepte Quinoa, "die mag alles alleen opeten." "Maar zij kan niet met haar zusje spelen en dat kunnen jullie wel," antwoordde Odette. 
De beide kuikens keken elkaar aan en de vrede was weer gesloten. 


Olga loopt weg na haar aanvaring met Odette
Pas zag ik Olga, die grote witte hen,
bij Odette voor het gaas van de ren staan. 
Ik weet niet wat zij kakelde, maar Odette werd boos en sprong tegen het gaas op, waarop Olga met haar staart in de lucht wegliep. 
Ik hoorde haar verontwaardigd "Poe!" kakelen. 

Niet alleen de moeders zijn erg beschermend voor hun kuikens, ook de vader is dat. 
Als ma Tok een stap in de richting van één van de paleizen zet is hij er als de kippen bij. 
Hij is bang dat zij de kleintjes wat aan zal doen heeft hij me verteld. Ik kakelde tegen hem dat zij dat nooit van haar leven zou doen, maar hij is hier nog niet zo lang,
Tsaar Nikolaas houdt alles scherp in de gaten

dus hij moet het nog maar zien, zoals hij mij antwoordde. 
Die arme ma Tok loopt nu met schrammen op haar benen van Nikolaas' sporen en hij heeft haar ook al gepikt; in haar hand en in haar been, het bloed liep eruit! 
Ze werd niet eens boos op hem, ze zei dat hij haar wel zou gaan vertrouwen als hij langer in de Tok-tuin woont en haar beter leert kennen. 
Nou, dát moet ík nog zien. 




We zijn allemaal erg benieuwd of het "staart-verlies gen" van Nikolaas dominant is. Als dat zo is zullen de drie nieuwe kleintjes geen staart hebben.

Quinoa met staartje
Queenie met staartje

Ranja ook met staartje

Nikolaas is een volbloed Grubbe baardkriel, dus hij heeft het gen dubbel. En wij, de anderen, hebben het niet. Dus als er een kuiken is dat toch een staart krijgt betekent dat dat het gen niet dominant vererft. 
Ik hoop dat ik het goed heb begrepen, ma Tok heeft een lesje gekregen van haar dochter, die alles weet van genen en dergelijke. 
Ik vind het geen probleem als een kuiken geen staart heeft, ze zal dan net zo mooi rechtop gaan lopen als haar vader, om haar evenwicht te bewaren. De tsaar heeft een prachtige houding heeft en als de kuikens die kunnen overnemen is dat alleen maar fijn voor hen. 
Begrijp me goed: als ze wel een staart hebben is dat ook prima hoor. 
Ik heb al een paar keer goed gekeken als het kleine grut in de ren loopt; volgens mij hebben ze alle drie een beginnend staartje. Kijkt u zelf maar op de foto's. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten