De vierde haan (2)

Geertrui:

Het was hier alweer een hele tijd een saaie boel.
Oké, er liepen nu drie hanen rond, dat is natuurlijk best een beetje bijzonder, maar verder gebeurde er niets. En u weet wat er gebeurt als er alleen maar heel gewone dingen gebeuren in de Tok-tuin. Juist ja, dan ga ik me vervelen.
En als ik me ga vervelen ga ik ondeugende streken bedenken.

de tweelingzussen
Geertrui en Geertrui

Geertrui en Vita

Het is jammer dat ik dat nu alleen moet doen.
Mijn tweelingzus is er niet meer en Vita is ook verdwenen.
Nou ja, verdwenen zijn ze niet echt, ze zijn nog vlakbij, alleen liggen ze aan de verkeerde kant van de tuin. Eronder ja.
Dus ik heb er niet echt wat aan dat ze vlakbij zijn.

Annette

En omdat het enige bijzondere hier nu de drie hanen zijn besloot ik daarbij aan te haken met mijn idee.
Weet u wat ik van plan was?
U hebt het vast al geraden. Inderdaad, ik besloot om voor een extra haan te gaan zorgen. Daarvoor had ik de medewerking nodig van Annette. Die kleine meid stelde voor om ook haar broedbroertje Anne C in het complot te betrekken en dat leek mij een goed plan. Dus wij spraken af dat we op een bepaalde manier op stok zouden gaan de avond vóór ons geintje. Anne C op de voorste en Annette en ik naast elkaar op de achterste stok. En dan maar hopen dat Zorro en Laza allebei ook op de

Zorro, Pippa en Laza op de voorste stok
rechts achter Laza is nog net Geertrui's kuif te zien, bij de muur

voorste stok zouden plaatsnemen, maar die kans was redelijk groot omdat ze daar eigenlijk altijd zitten.
Het lukte allemaal prima en de volgende ochtend begon Laza met zijn "Kukelekuuu" toen het licht begon te worden.
Anne C antwoordde hem en toen kraaide Zorro natuurlijk ook.
En daarna... daarna deed ik een poging om ook te kraaien.
Ik had stiekem al geoefend achter in de tuin de vorige dag, dus het was niet mijn eerste keer en het klonk dan ook heel aardig, al zeg ik het zelf. Het duurde even, maar toen keek Zorro heel verbaasd om naar ons.
Annette keek nog verbaasder

Zorro is er tussen genomen

terug en Zorro draaide zich weer om.
Deze laatste manoeuvres heeft Annette mij later verteld, want ik hield mijn ogen stijf dicht, alsof ik nog diep in slaap was.
Zorro kraaide nog eens en toen liet ik weer mijn "Kukeldekrr" horen. Laza en Anne C bleven stil zitten en Zorro draaide zich weer om, waardoor hij zag dat Annette nu achterstevoren op de stok zat. Dat vond hij kennelijk een goed idee, hij ging met zijn snavel onze kant op zitten.
Daarop kraaide Anne C weer en terwijl Zorro omkeek naar hem kraaide ik ook weer.
Hahaha, had hij het nog niet gezien, de sukkel.
De andere hennen waren inmiddels ook wakker geworden en toen ik recht in het grijnzende gezicht van Desiree keek kon ik mijn lachen niet meer inhouden. Ik schaterde het uit en Desiree, Anne C en Annette lachten met mij mee.
Toen begon het te dagen bij Zorro, hij begreep dat hij ertussen genomen was.
Hij lachte als een haan die snavelpijn heeft en tja, toen hebben we maar aan iedereen verteld hoe de vork in de steel zat.
We hebben met ons allen nog een hele tijd gelachen.
Dat was weer eens een lollig begin van een mooie dag, een dag waarop iedere hen minstens één keer heeft gekraaid naar de arme Zorro, totdat Laza het genoeg vond en daarna hebben we hem maar met rust gelaten.