Zorro's reis (2)

Zorro:

Weet u het nog, waar ik was met mijn verhaal?
Ik had me laten vangen en in de doos zetten, omdat ik toch wel erg graag op reis wilde om mijn eigen harem te gaan stichten.

zo ongeveer zag de smalle weg eruit (deze foto is van internet)

Toen het deksel dicht was gevouwen zat ik eigenlijk best lekker. Minder koud dan in de tuin in elk geval.
Ik werd de auto in gedragen en toen volgde er een lange, lange reis. Dat het zo lang duurde voordat we op de plaats van bestemming waren kwam doordat Pa Tok een verkeerde afslag nam, waardoor we een heel stuk omreden, op een smal weggetje met aan elke kant heel veel water. Ma Tok vond dat helemaal niet prettig, dat hoorde ik aan haar stem.
Gelukkig zat ik veilig in mijn doos, mij kon niets gebeuren. Eindelijk hadden ze de goede weg weer gevonden en toen

dieren bij Hoogendoorn

waren we er zo.
Bij Hoogendoorn werd de doos met mij erin op de toonbank gezet en iemand opende het deksel om te zien hoe ik eruit zag. Tja, toen zag ik ineens het licht en daar moest ik natuurlijk naartoe, dus ik vloog meteen de doos uit, naar het raam toe.
Wat ik daar allemaal zag...
Ik geloofde mijn ogen niet, zoveel dieren!
De jongen, die mijn doos open had gedaan, kwam achter mij aan en hij pakte mij zonder pardon bij mijn vleugels en mijn poten, zodat ik geen kant meer op kon. Hij was heel wat sneller en handiger in het vangen van

nog meer dieren

 hanen dan Ma Tok, dus ik kreeg niet de kans om verder onderzoek te doen in de winkel waar we waren.
Hij vond mij een erg mooi haantje, zei hij, met een mooie kam.
Hij hield mij de hele tijd stevig vast, ik voelde wel dat ik niet hoefde te proberen er weer vandoor te gaan.
Ma Tok nam nog een foto van mij terwijl hij mij vast had en toen werd ik naar een andere ruimte gebracht waar ik een prikje zou krijgen en ontwormd zou worden.
Ik vond het allemaal best.
Omdat ik zo geprezen was om

de afscheidsfoto van Zorro

mijn schoonheid zou ik vast wel een paar leuke jonge hennetjes tot mijn beschikking krijgen.
Ik was helemaal gelukkig en erg nieuwsgierig naar waar ik verder terecht zou komen.
Ik had Ma Tok gevraagd om mijn moeder Pippa gerust te stellen, want zij maakte zich vast zorgen om mij, nu ik zo alleen de wijde wereld in was gegaan. Ma Tok beloofde dat zij dat zou doen zodra zij weer thuis was gekomen.
En toen namen we afscheid van elkaar, Ma Tok en ik.
Hè, ik had zin in de rest van mijn leven als mooie Chabo haan.
Het zou vast heel fijn worden.

Ma Tok: De volgende dag kregen wij bericht dat parmantige Zorro zich prima vermaakte en dat hij samen met 2 mooie Chabo hennetjes in een hok zat, zie de foto hieronder.

Zorro met 2 Chabo hennetjes in een hok
(met dank aan Hoogendoorn voor de foto)

En zo is er weer een lid van de familie Tok uitgevlogen. 
Wij wensen Zorro veel geluk in zijn verdere leven als familiehoofd.