De verrassing (2)

Anne C:

Toen ik een week geleden wakker werd was er iets heel bijzonders in de Tok-tuin.

Barbara

Er waren twee nieuwe kipjes bij de familie Tok gekomen.
En ik mag wel zeggen: twee heel aantrekkelijke dametjes.
Ze zijn lekker klein, dus eigenlijk precies geschikt voor mij.
Voor Laza zijn ze misschien wat aan de kleine kant, dus ik had gedacht dat ik die twee maar moest reserveren voor als ik wat ouder ben.
Maar Laza vond ze ook erg mooi, dus ik ben bang dat die kans mijn snavel voorbij gaat.
Laza heeft al voor één van de twee, Barbara heet ze, gedanst. Wel een beetje uitsloverig, maar het was een leuk gezicht.
Ik weet niet of Barbara er erg

Laza danst voor Barbara

van onder de indruk was, maar ze bleef wel de hele tijd vlak bij hem.
Dat was slim van haar, want zij en haar vriendinnetje Babette staan nu onderaan de pikorde hier. En dan is het handig om een beschermer te hebben, die toevallig ook nog eens de baas is van de familie Tok.
Nu er meer hennetjes zijn kunnen Laza en ik wel samen hier in de Tok-tuin blijven wonen.
Ma Tok zei dat we de kipjes best kunnen delen nu er genoeg zijn. Ik hoop dat Laza dat ook goed vindt, hij is tenslotte de baas,

Babette

ook over mij.
Ik heb voorzichtig tegen hem gezegd dat ik graag zijn hulphaan wil zijn, omdat hij al wat ouder is.
Gelukkig werd hij niet boos.
Hij zei dat hij dat wel een goed idee vond en dat we het maar samen moesten proberen.
Als het niet goed zou gaan konden we altijd nog zien.
"Eerst moeten we de winter nog door", zei hij, "als het lente wordt zul je wel merken dat je meer energie krijgt en ook meer zin om achter de wij... eh... hennetjes aan te gaan".
Dus nu zijn er in de Tok-tuin twee hanen en twaalf hennen, al kun je Yvonne en Yvette natuurlijk niet meetellen als het om de verdeling gaat. Wij hanen kunnen niet bij hen komen omdat ze in de ren zitten. Maar goed, ze horen er wel gewoon bij, natuurlijk, dus we zijn hier in de Tok-tuin nu met ons veertienen. Dat is een mooi aantal, zei Ma Tok, en zo is het.