De mooiste tuin van de wereld (2)

Babette:

Barbara heeft de vorige keer verteld dat het enige andere bruine kipje naast ons was komen zitten. Ze stelde zich voor als Nadine en ze bleek een lief hennetje.

LazaRus, de baas in de Tok-tuin

Ze vertelde dat ze vreselijk blij was dat er nu weer wat meer bruin in de Tok-tuin was gekomen, er waren een poosje geleden twee heel grote bruine hennen geweest hier, maar die waren intussen allebei overleden en begraven.
En Nadine vond bruin de mooiste kleur voor een kip. Barbara en ik vinden dat ook, maar omdat wij zelf deze kleur hebben durfden wij dat niet zo goed te zeggen, dat zou opschepperig kunnen overkomen.
We merkten al snel dat het er hier allemaal erg informeel aan toe gaat.
We noemen elkaar gewoon bij de voornaam, zelfs de hanen mogen we LazaRus, of Laza, en Anne C noemen. Anne C is de hulphaan van Laza, hij is nog een jong beestje.
Laza is de baas van de hele familie Tok. Hij is heel aardig en hij heeft voor Barbara gedanst.
Voor mij niet, dat komt later misschien nog. Ik ben wat verlegener dan Barbara,

Barbara tussen haar nieuwe familie

zij durft veel meer dan ik.
Zo is zij ook al helemaal alleen op stap gegaan, zomaar tussen al die vreemde kippen in.
Dat durfde ik niet meteen, ik heb eerst nog een poosje in het huis gezeten, maar toen kwam Barbara mij halen omdat er iets heel erg lekkers buiten lag, waar wij ook van mee mochten snoepen.
Met haar samen durfde ik wel en de anderen deden helemaal niet lelijk tegen ons.

Annette

Ja, natuurlijk mochten wij pas als laatsten snoepen, maar dat is normaal.
Annette, een leuk jong hennetje, zei dat zij de laagste in de pikorde was geweest en dat wij dat nu waren, maar ze zou zich er niet op laten voorstaan dat zij eerder mocht eten dan wij, omdat wij zo netjes en bescheiden waren. Lief hè?
Er lopen ook twee grote witte hennen in een ren, die mogen niet los in de tuin lopen, omdat zij de kleintjes in hun kammetjes pikken. Die twee, Yvonne en Yvette heten ze, krijgen altijd het eerst hun lekkers en daarna wij, de losse kippen, zal ik maar zeggen.
Dat doet Ma Tok omdat ze het eigenlijk een beetje zielig vindt voor Yvonne en Yvette dat zij niet achter het snoep aan kunnen rennen, daarom geeft zij hen het eerst.

Barbara en ik zijn nu al helemaal ingeburgerd in de familie Tok en de Tok-tuin.
En we zijn heel blij dat wij hier mochten komen wonen.