Een rommelig verhaal over een duistere zaak (2)

Floortje:

Ik heb het wel door, hoor.
Dat alle volwassenen naar ons drieën aan het kijken zijn de hele tijd.
Ik begrijp alleen niet wat er aan de hand is.
Ik heb met Daantje en Dirkje gepiept, maar die snappen het ook niet, zeggen ze.
En mama Wiske zegt dat het iets is voor grote kippen en niet voor piepkuikens, dus ik hoef me geen zorgen te maken.

mama Wiske wil Floortje niet inlichten

Nou ja, hoe kan ze dat nou zeggen! Iedereen let op ons en dan hebben wij er niets mee te maken? Ik hoorde Laza met Geertrui kakelen, maar ik kon ze niet helemaal verstaan. Het ging over kraaien, wat is daar nou weer mis mee? Ik hoor Laza nog wel eens zijn "Kukelekuu" roepen, maar dat is zoals het hoort. Alle andere haantjes zijn verhuisd, dus waar hebben ze het over?

Daantje en Dirkje:

Hihihi, wè lachûh onssellef een krriek!
Iederreen is aan het zoekûh naarr de krraaierr in de têun, maarr het schiet niet errug op.

Dirkje

Daantje

Daan en Dirk's broedmoeder Pippa

Wè denkûh dat se bang saan dat wè ook nog haantjes saan, of Floorrtje misschien.
Hahaha!
Die klène Floorr is so hen-achtûg as het maarr kan.
En wè?
Wè saan natuurrlûk ook geen hanûh, stel je voorr, dan zoudûh we moetûh verrhêuzûh.
Daarr hebbûh we helemaal geen sin in, wè hebbûh het net so lekkerr naarr onse sin hierr, met Geerrtrrêu en alle anderrûh. Onse mama Pippa vroeg aan ons of wè ook gekrraai haddûh gehoorrd.
Natuurrluk zeidûh wè volsnavelug "Ja," iederreen heeft het toch gehoorrd, niettan?

Geertrui:

Hier ziet u mij met kleine Floortje.
Ik let op haar, om te zien of zij haantjesgedrag vertoont.

Geertrui, Wiske en Floortje

Natuurlijk weet ik best dat zij dat niet doet en dat ook nooit zal doen, want zij is zo duidelijk een hennetje dat ik niet begrijp dat iemand daaraan kan twijfelen. Maar het is wel lollig om die kleine zwarte zo bezig te zien. Hebt u al gezien dat zij een klein wit V-tje aan haar achterkant heeft? Grappig hè?
Niet verder vertellen, hoor, maar ik vind haar stiekem een geinig kuiken.

Floortje

Ik doe nu en dan net alsof ik haar

achterna zit en dan rent ze hard weg op haar kleine pootjes
(zie de grote foto hierboven).
De eerste keer keek ze telkens bang achterom, maar nu heeft ze door dat het een spelletje is en doet ze net alsof ze angstig wegrent, maar ondertussen hoor ik haar giechelen.
Of ik ook meedoe aan het opsporen van de kraaier in de tuin?
Nee hoor, daar heb ik geen zin in en het is ook totaal nutteloos.
Laat mij maar lekker met Floortje spelen, dan denkt iedereen dat ik ook mijn steentje bijdraag aan het oplossen van het mysterie.