Joechei, 't is in de meie!

Quinoa:

Het is duidelijk dat het nu echt lente is. 

Xandra is broeds

Het weer is heerlijk warm en zonnig en er zijn weer heel wat kipjes broeds in de Tok-tuin. 

"Kipjes" zeg ik, maar Xandra is natuurlijk gewoon een enorme kip en geen kipje. Zij is ook nog steeds broeds, al zet ma Tok haar elke dag in de tuin. 

In het Tok-huis zitten er ook een paar die niet naar buiten willen als de deur open gaat in de morgen. Wie dat zijn? Trui, Babette, Lisa en... ik. Ja, ik ben ook broeds, ik wil heel graag eitjes uitbroeden, maar ma Tok heeft gezegd dat zij dit jaar eigenlijk geen kuikens wil. Ze vindt de tuin vol genoeg en de tsaar heeft zijn vleugels ook vol met ons. Ik blijf toch een beetje hoop houden

Quinoa als kuiken

omdat ze "eigenlijk" zei, dat betekent dat het misschien toch wel mag als wij volhouden. Ik kakel deze gedachte niet door aan de anderen, want als zij allemaal opgeven en ik alleen broeds blijf heb ik de meeste kans dat ma Tok zegt: "Nou, vooruit dan maar, één hen met kuikens mag wel." 

Als ze nu maar niet naar Hoogendoorn gaat, want als ze alleen gaat weet ik al wat er gaat gebeuren. En dan is mijn kans weer verkeken. Ik hoorde haar pas zeggen dat onze voerton al weer aardig leeg begint te raken, dus ik houd mijn hart vast. 

De niet-broedsen onder ons zijn flink aan de leg, ma Tok loopt iedere dag met zeker zes eitjes het mensenhuis in, soms zijn het er nog meer, maar ik ben niet zo goed in tellen dus na zes houdt het voor mij

Babette is ook broeds

wel een beetje op. Ze geeft nog steeds eieren weg aan buren en familie, want in haar eentje kan ze niet tegen ons op eten, zoals ze pas zei. Ze prijst ons elke dag en ze bedankt ons ook steeds als ze weer een ei vindt. 

Of ze allemaal bevrucht zijn? 

Nee, dat denk ik niet, de tsaar is wel goed bezig maar zoveel hennen kan hij niet allemaal treden. 

En ik zag hem pas bovenop Xena zitten, nou, ik weet wel dat die bevruchting niet raak was om het zo maar te noemen, Nikolaas zat bovenop haar rug en ik weet er nog wel zoveel van om er zeker van te zijn dat dat niet gelukt is. 

Hij doet zijn best, maar voor zo'n krielhaantje is het niet echt mogelijk een grote Brahma hen te treden, al doet hij nog zo zijn best. 

broedeitjes

Als ik zou mogen broeden moet ma

Tok maar bevruchte eitjes halen ergens, dan weten we tenminste dat er zeker een paar zijn waar een kuiken uit gaat komen. 

Misschien moet ze dan toch maar naar Hoogendoorn. 

Voor eitjes dan, hè?

Een blij weerzien

Xara:

Ik ben helemaal blij en gelukkig.

En dat heeft twee redenen. 

schoon Tok-huis

De eerste is dat ons Tok-huis helemaal schoongemaakt is. 

Dat is altijd heel fijn, alles ruikt dan weer zo fris en er liggen nergens poepjes meer. Onze drinkbakken zijn ook opgepoetst en dan smaakt het water extra lekker. 

De tweede reden is dat ik mevrouw Wies weer heb gezien. 

Zij kwam samen met ma Tok ons huis uitmesten, zoals ze dat noemen. Ik heb een hele poos bij haar gewoond, dus ik ken haar nog goed. En zij mij ook. 

Ze kwam meteen naar me toe om te kijken hoe het met me ging. 

Nou, u begrijpt dat het toen uitstekend met mij ging. 

Samen met ma Tok ging ze hard aan het werk. 

het herrie monster

Ze gebruikte ook de stofzuiger die zo vreselijk veel lawaai maakt. Gelukkig was ze daar snel mee klaar, want wat een herrie was het in de tuin! 

Ma Tok maakte onze stokken en de mestplanken schoon en ook de drinkbakken kregen een sopbeurtje. Mevrouw Wies gaf ons een lekker dikke laag schone bodembedekking op het plateau en ma Tok vulde de etensbak bij en toen vertrokken ze samen het mensenhuis in. 

Die avond gingen we extra vroeg op stok, gewoon om te genieten van ons schone huis. 

Xena en Xandra hadden ook schone bodembedekking gekregen in Soestdijk en hun drinkbak was ook opgepoetst. Xandra, die nog steeds broeds is, werd door ma Tok

Xandra kijkt verontwaardigd

voorzichtig opgetild en in de tuin gezet, waarop ze haar ongenoegen over deze behandeling duidelijk liet horen. Maar toen ze even later weer in het schone hok zat was ze toch wel tevreden. 

Het Loo is niet schoongemaakt, dat was niet nodig vond ma Tok en ik geef haar daarin gelijk. Wij komen er alleen om nu en dan een eitje te leggen en de lessen van professor Odette te volgen, maar daar wordt het hok niet vies van. 

Ma Tok had al een hele tijd niet in het Loo gekeken omdat ze daarvoor door de modder moest lopen, maar nu het een paar dagen droog was geweest vond ze dat toch weer eens tijd worden. 

En wat ze toen zag: ze geloofde haar ogen niet. 

2 van deze eierdozen vol gingen naar de Hoftuin

Er lagen wel twintig eitjes in het Loo! Tja, tijdens de lessen wordt er best vaak een eitje gelegd, wij zitten dan stil te luisteren naar onze professor filosofie en als je stil zit komt er vaak zomaar een eitje. 

Ma Tok nam ze allemaal mee en ging ze uitdelen in de Hoftuin, die achter onze tuin ligt. De mensen die daar wonen lusten onze producten graag heb ik gehoord en ik gun ze van harte een lekkere maaltijd. 

Zo is iedereen weer tevreden.

Waar is Alexia?

Amalia:

Er was iets heel raars aan de vleugel hier in de tuin. 

's avonds in het Tok-huis

Ma Tok komt, zoals u weet, elke avond kijken of alle kippen veilig zijn voordat ze weer naar boven gaat het mensenhuis in. 

De laatste tijd was ze een beetje verstrooid, ik begreep eerst niet hoe dat kwam, maar vorige week zag ik dat ze liep te huilen en toen ik haar vroeg wat er was vertelde ze dat Pa Tok er niet meer is. 

Ik heb gewacht en gewacht maar ik heb begrepen dat hij ergens anders begraven is en niet in de tuin. Mensen zijn nu eenmaal anders dan kippen, dat weet ik ook wel, daar zal het waarschijnlijk aan liggen. 

Ik vind het wel een raar idee dat we pa Tok nu nooit meer zullen zien,

slapen in de struik

hij heeft zo goed voor ons gezorgd toen ma Tok een nieuw onderdeel kreeg in het ziekenhuis. Maar zo is het leven, de dood hoort er ook bij, voor ons kippen is dat een gegeven en wij stappen er vrij snel overheen als één van ons er niet meer is.

Maar nu over het rare: er waren al een hele tijd maar drie hennen in de struik om te slapen. Eerst dacht ik dat Alexia, want die was er steeds niet, in het Tok-huis op stok was gegaan, maar toen ze zich ook overdag niet liet zien begon ik me zorgen te maken. 

Ma Tok leek het niet in de gaten te hebben dat er maar drie kipjes in de struik zaten in plaats van vier, tot ze op een ochtend wel heel lang in de grote schuur bleef. En tot mijn verbazing kwam even later Alexia naar buiten samen met ma Tok. 

Alexia op haar verstopplekje in de grote schuur

Had ze de hele tijd in de schuur gezeten? 

Ma Tok kwam later ook nog met een heleboel eitjes in een bak de tuin in, het waren er wel vijftien. Ze ging ze allemaal schouwen, maar er was er niet één waar een kuiken in aan het groeien was. 

Ze nam de eitjes mee het mensenhuis in en deed de schuurdeur zover dicht dat wij er niet meer in konden, om te voorkomen dat Alexia weer naar haar schuilplekje terug zou gaan om te broeden. 

de 15 eitjes van Alexia

Ik begrijp haar niet, hoe kun je nu gaan broeden op een heel koude ondergrond en dan ook nog als krielkip op zoveel eitjes? Dat zou toch nooit wat geworden zijn en dat heb ik haar ook uitgelegd. 

Ze was blij dat ze van haar zelfopgelegde taak was verlost, zoals ze kakelde. Nu loopt ze weer vrolijk door de tuin en slaapt ze weer braaf bij ons in de struik, zoals het hoort. 

Wie er nog meer broeds is in de Tok-tuin? Xandra, die heel grote Brahma hen. Zij zit al een hele tijd in het nachthok van Soestdijk. Ma Tok tilt haar elke ochtend met moeite naar buiten, waar ze snel naar achteren rent om te gaan poepen en daarna komt ze terug om wat te eten en drinken. 

En dan gaat ze weer in het nachthok zitten broeden. 

Waarop? Soms ligt er een ei van Xandra, dat ma Tok telkens weghaalt, maar meestal broedt ze op niks, gewoon omdat ze broeds is.