Het verhaal van Clasien (1))

Clasien:

Ik heb de laatste maanden heel veel meegemaakt, zoveel dat ik mijn vroegere leven bijna ben vergeten. 

Clasien in haar mandje

En dat vind ik niet erg, want zo fijn was dat leven niet. Ik zat opgesloten in een heel grote schuur met héél veel kippen en het enige wat we moesten doen was zoveel mogelijk eieren leggen. We kregen wel eten en drinken, anders zouden er geen eieren komen, maar omdat ik niet van de bazige soort was kreeg ik vaak het allerlaatste restje dat overbleef als iedereen genoeg had gegeten. Daardoor werd ik mager en legde ik niet zoveel eieren. Op een dag werden we allemaal gevangen en in kratten gepropt, maar toen behoorde ik tot de gelukkigen die niet in een grote auto werden gezet, maar ik mocht met iemand mee die mij en nog een aantal kippen in haar tuin zette. Dat was geweldig! 

Clasien in het nachthok van Soestdijk

Het was alleen jammer dat ik hier ook door iedereen werd gepikt, zodat ik in een apart hokje moest wonen. Dat was wel lekker rustig en veilig, maar ik had liever wat meer ruimte gehad. 

En die kreeg ik toen ik door iemand werd opgehaald. Eerst werd mijn ruimte nog veel kleiner, ik werd in een mandje gezet en met een auto naar mijn nieuwe woonplaats gebracht. Daar kreeg ik een groot hok met een enorme ren ervoor, helemaal voor mij alleen. 

Ik zag wel een heleboel andere kippen en ook een haantje, maar die konden niet bij mij komen om me te pikken. Die anderen liepen door de hele tuin te scharrelen, dat wilde ik ook wel, maar we moesten eerst aan elkaar wennen zei de vrouw die me had opgehaald. 

heel veel lekkers in de tuin

Later hoorde ik dat zij ma Tok werd genoemd. Ze gaf mij ook een naam: Clasien Tok, best een chique naam voor zo'n eenvoudige hen als ik. 

Na een aantal dagen zette deze ma Tok de deur van mijn ren open en toen zag ik dat er een heleboel lekkers in de tuin lag. Daar wilde ik ook graag van mee-snoepen, dus ik stapte de tuin in. Eerst ging het allemaal goed, ik pikte lekker in de slablaadjes, die overal lagen. Maar toen de anderen in de gaten kregen dat ik los was kwamen ze op me afrennen. Omdat ik bang was dat ik voortaan weer als allerlaatste aan de beurt zou komen ging ik in de aanval. Dat is de beste verdediging, heb ik wel eens gehoord. 

Een grijs kipje, dat Quinoa heette,

Clasien in de aanval

vond dat ik niet zo'n hoge toon
mocht aanslaan als nieuweling en zij begon tegen me op te springen. Daarop kwam het haantje naar ons toe en hij kakelde dat wij ons niet zo moesten aanstellen. 

"Oei," dacht ik, "nu moet ik meteen maar laten zien dat ik niet de onderste in de pikorde wil zijn," en ik liep dreigend op hem af. 

Maar hij had een scherpe snavel, waarmee hij me in mijn lelletje pikte. Daar schrok ik van en ma Tok, die het bloed zag, tilde me op en zette me weer in de ren. 

Had ik de verkeerde tactiek toegepast? 

Had ik me toch wat bescheidener moeten opstellen? 

weer in de ren na de eerste mislukte poging

Ik besloot het allemaal maar even af te wachten en als ik nog een kans zou krijgen zou ik me vriendelijker gedragen. 

Zouden ze begrijpen dat het mijn angst was geweest die me zo brutaal had gemaakt? 

Ik hoopte het van harte, want die tuin zag er zó aanlokkelijk uit met allemaal schaduw- en zonneplekjes, een enorme struik en een echt zandbad in een autoband, het leek wel een paradijs!

 

de paradijselijke tuin, gezien vanuit de ren van Clasien

Timide legkip?

Tsaar Nikolaas:

Ma Tok heeft mij gewoon voor een voldongen feit gezet. 

Clasien nog achter het gaas van  de ren

Dat doet ze nou altijd! 

Ik had net verkondigd dat ik mijn poten vol had aan de overgebleven hennen hier in de tuin, haalt ze er toch weer één bij. 

En wat voor één! 

Het zou een timide kip zijn, nou, dat viel vies tegen. Ma Tok had haar eerst een aantal dagen in Soestdijk opgesloten, met onze schuilren ervoor, zodat ze wat meer ruimte zou hebben. Toen het mooi weer was dacht ma Tok dat ze Clasien, zo heet de nieuwe, wel los kon laten bij ons als zij erbij ging zitten. Ze gaf ons heel veel lekkers, daar was niks mis mee natuurlijk, maar toen deed ze de deur van de ren open. 

Clasien en Quinoa

Komt Clasien meteen de tuin in om haar deel van het lekkers op te eisen, terwijl er in haar ren ook een hele voorraad lag. 

Ik had eerst niet in de gaten dat ze los was, maar toen ik Quinoa boos hoorde schreeuwen keek ik om en zag ik dat zij met Clasien aan het vechten was om een blaadje sla. 

Ik ging erop af en kakelde dat er voor iedereen genoeg was en dat ze zich niet zo moesten aanstellen: komt me die Clasien gewoon op mij afstormen om een potje matten! 

De brutaliteit! 

En dat terwijl wij ons allemaal zo netjes aan haar hadden voorgesteld. 

Clasien komt op de tsaar af

Ma Tok kwam tussenbeide, maar toen had ik haar lekker al in haar verwaande lelletje gepikt. Ma Tok zag bloed en ze sloot Clasien weer op met de verzuchting dat het kennelijk te vroeg was geweest om haar al los te laten. 

Zo zat Clasien weer een poosje in haar hok met de ren en wij gingen weer lekker onze gang in de tuin. 

Maar natuurlijk was het niet de bedoeling dat de nieuwe hen opgesloten zou blijven, dus ma Tok deed een tweede poging om haar los te laten. 

Gelukkig gedroeg ze zich toen wat bescheidener, ze kwam zelfs

de tsaar danst om Clasien heen

voorzichtig naar mij toe om echt van dichtbij kennis te maken. 

Ik heb een dansje voor haar gemaakt en toen was alles in orde. Ze bleef een beetje bij me in de buurt, vooral toen Quinoa achter haar aan begon te lopen. Gelukkig kwam Xena met haar grote lijf tussen mijn dochter en de nieuwe dame staan, zodat er geen sprake kon zijn van een aanvaring. 

Die avond gingen we allemaal rustig op stok en Clasien ging in het nachthok van Soestdijk slapen. 

En de dagen daarna was ze helemaal geaccepteerd door iedereen, zodat ze nu een volwaardig lid is van de familie Tok.

Geen geheim meer

Angelique:

De hele tuin was verbouwd en ik weet nu ook waarom.

de nieuwe geredde legkip in Soestdijk

Het blijkt dat Xena er al van wist, maar ze heeft het goed geheim gehouden. 

En nu wilt u natuurlijk weten wat er is gebeurd nadat de ren voor Soestdijk werd gezet en alle deuren werden gesloten. Wel, dat zal ik u vertellen. 

We hebben een nieuw familielid mogen verwelkomen in de Tok-tuin. Ze woont voorlopig in Soestdijk, omdat wij aan elkaar moeten wennen, anders wordt het hommeles, zei ma Tok. Nu ben ik van nature nogal zachtaardig, maar er lopen hier ook een paar haaibaaien rond, ik zal geen namen noemen, misschien weet u wel wie ik bedoel. 

De nieuwe kip is een zogenaamde "geredde legkip", zoals er al heel wat hier hebben gewoond om hun laatste jaren nog echt kip te mogen zijn. Ze heeft in een heel groot hok gewoond met heel veel andere kippen, ze hadden allemaal maar weinig ruimte en daardoor zijn ze elkaar gaan pikken.

ze is nog best mager

Deze dame was al vijf weken in een opvang geweest, maar omdat ze nogal timide is werd ze daar ook steeds gepikt. Tijd voor een nieuwe plek dus en die plek heeft ze hier gekregen bij ons. 

Ze is best mager en ook nog een beetje kaal. Bovendien ziet ze wel erg bleek, zei ma Tok, waarvoor ze nu vitamientjes door haar drinkwater krijgt. Ze wordt ook verwend met eivoer om aan te sterken en omdat ma Tok hoorde van haar vorige verzorgster dat ze gek is op groene blaadjes heeft ze ook een paar blaadjes sla gekregen. Wij mochten de rest van de krop opeten, nou, dat ging er wel in! 

De eerste dag lieten we haar met rust, maar de tweede dag, toen alleen Wendy en ik nog maar in de tuin scharrelden, ben ik naar de ren toegestapt en omdat de nieuwe hen nogal droevig keek heb ik aan haar gevraagd hoe ma Tok haar had genoemd en toen kakelde ze heel verlegen "C-C-Clasien T-T-Tok." 

Angelique in gesprek met Clasien

Ik kakelde dat ze het hier heel goed ging hebben, waarop ze een beetje vrolijker werd. "Moest je lang in de auto zitten bij ma Tok?" vroeg ik. "N-N-Niet zo h-h-heel l-l-lang," antwoordde ze. 

Ik weet niet of ze stottert omdat ze zich hier nog onwennig voelt of dat ze dat altijd heeft gedaan. Dat zullen we wel merken als ze hier een poosje is. Ik vond het niet aardig om het aan haar te vragen. Toen de rest van de familie uit het Tok-huis werd gelaten kwamen ze allemaal bij de ren staan om kennis te maken. Clasien vond het best spannend, dat zag ik wel, maar toen de tsaar zich aan haar voorstelde kakelde ze dapper dat ze C-C-Clasien heette. 

Ze werd hartelijk welkom geheten

iedereen komt kennismaken met Clasien

door Nikolaas en ook door alle anderen, die zich één voor één kwamen voorstellen. 

Wendy en ik hadden dat al gedaan, dus toen ma Tok lekkers voor ons ging strooien waren wij daar als eersten bij. Clasien kreeg ook wormpjes in haar ren, ze viel erop aan alsof ze grote honger had, terwijl wij toch duidelijk hadden gezien dat ma Tok een volle voerbak in haar nachthok had gezet. 

Misschien moet ze er nog aan wennen dat er hier altijd genoeg is voor iedereen, ook voor de verlegen hennen, nou, dat gaat vast helemaal goed komen.