Families in tuin en huis

Quinoa:

Vindt u het ook zo fijn dat het weer is verbeterd?

de piktafel, hier met meelwormpjes erop

Elke dag schijnt de zon in de Tok-tuin en het blijft lekker droog. Het is alleen nog wel koud, vooral in de ochtend en de avond. Als ma Tok onze deur opendoet gaan wij altijd eerst even rennen om warm te worden en dan gaan we de wormpjes opeten, die op de grond liggen. Ma Tok heeft ook de piktafel weer neergezet in de grote ren bij Soestdijk, ze heeft daar heerlijk eivoer ingedaan voor ons. Nou, dat lusten wij wel! Natuurlijk is het gewone voer ook lekker, maar dat eivoer is een echte traktatie. We snoepen onze krop helemaal vol met alles en dan gaan we scharrelen door de tuin. 

lekker scharrelen in de tuin

We hoeven niet te schuilen want het regent niet, dus we kunnen lekker overal rondlopen. Nu en dan vindt één van ons een levende dikke worm die zo dom was om zijn kop boven de grond uit te steken. 

Tja, dat had hij niet moeten doen, de vinder trekt hem helemaal omhoog en gaat er dan van eten, tot de anderen het door hebben en dan gaan we proberen ook een hapje te bemachtigen. We rennen dan allemaal achter degene met de worm aan, dat is dikke pret. 

Meestal krijgt iedereen wel een stukje. 

kitten Alexei

Hebt u al gehoord dat er in het mensenhuis een kitten is komen wonen? Hij is grijs met wit en heet Alexei. Wij hebben hem al zien lopen op de bovenste rand van het hek rond het terras, hij keek naar ons en wij keken naar hem. Zo hebben we vriendschap gesloten. Hij kan niet bij ons komen door het net dat boven de tuin hangt en dat is maar goed ook, want kittens willen altijd spelen en ik heb een vermoeden hoe dat zal gaan. 

Hij zou dan achter ons aan gaan rennen en kittens kunnen heel hard lopen. Als hij één van ons te pakken zou krijgen is hij misschien niet zo voorzichtig en dan zou hij ons wel eens pijn kunnen doen. Nee hoor, laat hem maar lekker boven blijven en wij beneden in de tuin, zo hoort het. 

poes Geertje

De andere twee katten, Youri en Geertje, komen ook niet in de tuin. Er is een tijd geweest dat Geertje dat wel deed, ze kwam door een opening in het net naar beneden springen, maar kon dan niet meer naar boven komen. Ze ging dan heel hard zitten mauwen tot ma Tok haar kwam halen en het was niet zo dat zij ervan leerde dat ze niet meer naar boven kon klimmen, nee, ze kwam elke dag wel een paar keer bij ons. Ze deed ons niks, maar ma Tok was het op een gegeven moment zat om telkens naar beneden te moeten en toen heeft ze de opening in het net dicht gemaakt. Dat was dezelfde opening waardoor de halsbandparkiet zijn drugs kwam bezorgen bij Wendy, dus ma Tok sloeg twee vliegen in één klap met het dichtmaken ervan. 

Maar genoeg over de kattenpopulatie, laten we het eens hebben over de kippenfamilie. 

Vera en Vita, de eerste geredde legkippen bij aankomst in de tuin

Die is niet groot meer dus ik ben benieuwd of er dit voorjaar weer gebroed mag worden. 

Ik hoorde ma Tok tegen de tsaar zeggen dat zij misschien een paar geredde legkippen wil halen om hier in de tuin nog een goede tijd te hebben. Als ze dat gaat doen mogen we natuurlijk niet broeden, dan wordt de familie Tok weer te groot. 

De eerste geredde legkippen kwamen in de Tok-tuin wonen in 2014, lang voordat ik uit mijn eitje kroop. 

We moeten maar afwachten wat de plannen van ma Tok zijn. 

En of er iemand broeds wordt, dat ook ja.