Alexei (spreek uit Aleksjie)

Xena:

Zo, ik mag weer eens wat aan u vertellen. En ik heb deze keer echt iets te zeggen. 

kleine Geertje doet de kippen niets

Als ma Tok 's morgens de tuin in komt laat ze altijd eerst Geertje, het kleine poesje, naar binnen. Geertje heeft dan al een tijdje bij de deur van het mensenhuis staan roepen dat ze erin wil, maar ma Tok zegt dat ze niet heen en weer kan blijven lopen. Ze moet dan ook een lange trap af en natuurlijk later weer op. Geertje slaapt heel graag een poosje in de grote schuur, ze komt de tuin in als wij al op stok zitten, dus dat zien we niet. 

Van Geertje hebben wij nooit last, zij laat ons altijd met rust, ik geloof dat ze zelfs een beetje bang van ons is. 

Maar wat er pas gebeurde toen ma Tok de deur van het mensenhuis

Dana, Donna en Duna staan bij hun ren

open deed... er kwam een andere kat met haar mee naar buiten, een grote grijze met witte voeten. Hij keek eerst even verbaasd rond en ging wat snuffelen, maar toen zag hij Dana, Donna en Duna staan bij hun ren. En hij was duidelijk helemaal niet bang voor hen, nee, hij stoof op hen af, waarop ze al fladderend en schreeuwend wegrenden. 

Dat vond die grijze, ik heb gehoord dat hij Alexei heet, helemaal geweldig en hij rende achter hen aan. Ma Tok riep naar hem dat dat

Alexei snuffelt overal

niet mocht, maar iedereen weet dat een kat nooit luistert en gewoon zijn eigen gang gaat. Alexei bleef de drie witte dames achtervolgen tot ma Tok ingreep en dat bedoel ik letterlijk. Ze greep de kat bij zijn nekvel en tilde hem op, waarna ze hem in de gang achter de deur op de grond zette. Natuurlijk probeerde hij langs haar benen weer te ontsnappen, maar daar had ma Tok op gerekend en ze kreeg het voor elkaar om de deur te sluiten vlak voor zijn grote kop. 

Ik kreeg visioenen van de poes die mijn vriendin Xandra had vermoord en een paar van de kleintjes waren ook bang geweest. Ik hoopte dat ma Tok Alexei nooit meer mee zou

Alexei helemaal achterin de tuin

nemen naar onze tuin, maar de volgende avond, toen het al donker was en ook Dana, Donna en Duna al op stok waren, hoorde ik haar praten tegen hem. Hij was weer in de tuin, maar omdat er nu niemand van ons rondliep had hij niets om achteraan te jagen. Hij liep overal te ruiken en te kijken en ma Tok volgde hem op de voet. Zou ze hem langzaam laten wennen aan de tuin als wij er niet waren? Dat zou misschien kunnen helpen, maar ik vrees dat die grote grijze het nooit zal kunnen laten om achter ons aan te gaan rennen. 

Alexei bovenaan de buitentrap naar het kleine deurtje

Hij is nog jong en wil spelen, zei ma Tok. Nou, dat doet hij dan maar ergens anders en niet in ONZE tuin. Zou de tsaar ons kunnen beschermen tegen hem? Hij doet altijd wel heel stoer, maar of hij dapper genoeg is om het op te nemen tegen Alexei weet ik zo net nog niet. Alexei vindt het duidelijk helemaal geweldig in de tuin, zodra het donker wordt horen we hem hard mauwen, hij is dan nog binnen in het mensenhuis. Ma Tok zegt dat hij onderaan de trap zit te roepen dat hij weer naar onze tuin wil, maar zij wacht tot wij allemaal binnen zijn, de drie D's ook en dan pas laat ze hem los. Ze blijft er gelukkig de hele tijd bij, want gisteren ging hij via het trapje het nachthok van Soestdijk in, waar Dana, Donna en Duna zaten te slapen. 

Ma Tok haalde hem er snel uit en ze sloot het nachthok af, zodat hij er niet meer in zou kunnen. Gelukkig!