Broeden is een soort van dromen

Pippa:

Nee, ik ben nog niet weer broeds geworden.
Laat nu eerst die andere twee hun best maar eens doen.

Odette

Wiske

Odette en Wiske bedoel ik, ja.
Zij zitten nu al een tijdje op hun eieren en volgens Ma Tok doen ze het goed.
Ik hoor haar elke dag tegen ze praten als ze hen van hun eitjes afhaalt om ze te laten eten en drinken. Want als je goed in je broedroes zit vergeet je dat gewoon.
Ma Tok zegt steeds tegen hen dat ze het prima doen, dat het allemaal goed gaat komen en nog meer van die dingen.

de beide broedhokjes, waarin de hennen lekker afgeschermd zitten van alles

Toen ik zat te broeden deed ze dat ook tegen mij, dat herinner ik me nog vaag. Alles uit die broedtijd is een beetje vaag, maar ik herinner me nog wel dat het altijd fijn was als Ma Tok tegen me kwam praten en me dan bij de voerbakjes zette. Verder zat ik heerlijk in mijn schemerige hokje op de eitjes te dromen van warm houden en van kuikentjes, die in mijn warme dons kropen.
Mevrouw Wies vroeg zich af of het niet nodig was om raampjes in het broedhok te hebben. Nou, mevrouw Wies, ik kan u verzekeren dat je daar als broedende hen geen behoefte aan hebt, je hebt gewoon genoeg aan jezelf en je eitjes.

het oude broedhokje met ren ervoor

Als de kuikens uit hun eieren zijn is het wel fijn om contact te hebben met de rest van de familie Tok.
Maar ik heb gehoord dat Ma Tok dan de deur aan de voorkant gaat vervangen door een doorzichtig stuk glas of plastic en de ene zijkant van het hondenhok kan ook open, daar zet Ma Tok dan een rennetje voor.
Dus dat gaat helemaal goed komen, maakt u zich maar geen zorgen.
En ik denk dat de kuikens lekker snel uit het hok mogen, ook uit de ren dus, omdat we nu beschermd zijn door het net boven de tuin.

eieren als extra beloning

Ma Tok heeft de tuin-meneer al een keer eieren van ons meegegeven, om onze dank aan hem te tonen en als hij nog een keer zo'n doosje wil moet hij het maar zeggen, dan doen wij nog eens extra ons best, zodat hij weer eieren kan eten met zijn vrouw en kinderen.
Wij zijn hem heel erg dankbaar voor al zijn werk.

En nu is het wachten, wachten en nog eens wachten.
Tot het eerste kuiken zijn schaal stukmaakt en eruit ontsnapt.
O, wat ben ik benieuwd naar die nieuwe kleintjes! U ook?