Bijzondere uitbreiding van de familie Tok

Ma Tok: Zomaar op een dinsdag een nieuw Tok-verhaal. 

Dat komt omdat er sprake is van een bijzondere gebeurtenis in de Tok-tuin.

Babette:

Ik mag niet broeden dit jaar.
En de anderen ook niet.
Dat heeft Ma Tok gezegd.
En waarom?

vlnr: Wendelmoed, Xara, Witje en Wilhelmina

Omdat er nieuwe kipjes bij ons zijn komen wonen vorige week. Welke kipjes?
Die van mevrouw Wies.
Zij is gestopt met het houden van kippen.
Niet omdat zij ons geen leuke beestjes meer vindt, maar juist omdat ze heel erg dol op ons is. Ze heeft haar hennetjes dan ook met pijn in haar hart naar Ma Tok gebracht.
Waarom ze dat dan deed?

het verhoogde hek in de tuin van mevrouw Wies

Omdat ze bij haar niet veilig waren. En dat lag natuurlijk niet aan mevrouw Wies.
Nee, er kwamen telkens katten haar kippen opjagen en daardoor vlogen de kipjes weg, om soms in het water te belanden en te verdrinken.
Wendelmoed en Wilhelmina zijn zo aan hun einde gekomen. Herinnert u zich nog dat er drie kleintjes van de familie Tok naar mevrouw Wies verhuisden? Wendelmoed, die een haantje bleek te zijn, Wilhelmina, die pas is verdronken, en Xara. Deze laatste is nu dus weer terug in de Tok-tuin, waar ze ook haar leven is begonnen. De twee andere kipjes zijn een witte Serama, die gevonden was en in het vogelasiel zat en een zwart hennetje, een kruising waarschijnlijk, die mevrouw Wies

het nieuwe drietal: Reina, Xara en Kenau

van een medewerker uit Rijnsburg had gekregen.
Omdat de kleine witte nogal een pittig dingetje is, om het zo maar te zeggen, heeft zij de naam Kenau gekregen en vanwege haar komst uit Rijnsburg heet het zwartje Reina.
U kunt ze allemaal bewonderen op de foto die hierbij staat.
En nu vindt Ma Tok dat er wel genoeg kippen wonen in de Tok-tuin. En dat er dus niet gebroed gaat worden deze zomer.
Ik ben erg boos, ik vind het een stomme reden.
Ik ben nu al een paar weken heel ijverig aan het broeden, alleen haalt Ma Tok telkens mijn eitjes

Babette broedt

onder mij vandaan en dan zet ze me zonder pardon buiten in de tuin.
Maar ik wíl broeden, ik móet dat gewoon. Dat is de natuur.
Ma Tok gaat proberen mijn broedsheid te stoppen, zei ze. Hoe ze dat gaat doen weet ik niet, maar ik ben vast besloten om toch door te zetten.
We zullen wel eens zien wie de langste adem heeft.

Maar nu die drie kipjes.
Ze werden door mevrouw Wies persoonlijk gebracht.
Ma Tok had de vorige dag al een hokje uit de schuur de tuin in gesleept en het helemaal

het ingespoten hokje staat te drogen

ingespoten tegen de luizen.
Toen het was opgedroogd ging ze het inrichten.
Er kwam ook een ren voor te staan, zodat de beestjes wat ruimte zouden hebben. Zo zouden wij alvast aan elkaar kunnen wennen, zei Ma Tok. Mevrouw Wies zette de kipjes in het hok en ze sprak ze heel lief toe. Je kon horen aan haar stem dat ze het vreselijk vond om ze af te staan en ik vond het best flink van haar dat ze dat toch deed om haar lievelingetjes veiligheid te bieden. Hier in de tuin komen geen katten meer nu het net er overheen zit. Wel muizen, maar die zijn niet echt gevaarlijk voor

Xara en Kenau in hun tijdelijke hok

ons. Het is eerder andersom, hihihi.
Ma Tok zei tegen mevrouw Wies dat ze zo vaak langs mocht komen als ze wilde en dat ze ook altijd eieren mocht komen halen. Pa en Ma Tok hebben meer dan genoeg aan onze eitjes, zei ze.
En dat is ook zo, wij leggen erg goed op het ogenblik, dat komt omdat de zon weer langer schijnt.
En om veel kuikens te kunnen uitbroeden, natuurlijk, maar dat is er dus niet bij dit jaar.
Laza is ook blij met zijn nieuwe dames. Hij heeft al kennis gemaakt met hen. Wij allemaal ook, hoor, we hebben met ze gekakeld door het gaas van de ren heen. Geertrui was de eerste die bij de ren stond te kijken naar de nieuwe familieleden. Dat was te verwachten, zij is altijd hennetje de voorste. En zo is de familie Tok alweer uitgebreid, maar dit keer niet door kuikens.