Hieperdepieperdepieperdepiep Hoera!

ma Tok: deze keer een dubbel verhaal, 

              dit in verband met de heuglijke gebeurtenissen in de Tok-tuin.

Odette:

Het is zover!

Wat? 

Moet u dat nog vragen?

Queenie

Mijn kuikens zijn er en ze zijn allebei prachtig. 

Heel verschillend, dat wel, een lichte en een donkere. 

Ik heb wel erg lang moeten broeden deze keer, wel vierentwintig dagen, maar het was het waard! 

Als ik naar die twee mooie kleintjes kijk word ik helemaal warm van binnen.

De lichte was er het eerst, samen met ma Tok heb ik voor de naam Queenie gekozen. 

Ze is tenslotte een dochter van de tsaar en ook nog uit haar eitje gekomen in een paleis, zoals dat hoort. 

Quinoa

De tweede kwam een dag later uit

haar eitje, we hebben haar Quinoa genoemd. 

Tja, de "Q" was aan de beurt zei ma Tok. 

Dat heb ik weer.

Maar hoewel de "Q" een ongebruikelijke beginletter is voor een naam vind ik deze twee toch mooi, al zeg ik het zelf. 

Als er bij Pippa een kuiken komt krijgt dat een naam met een "R". Pippa krijgt er hoogstens één, want zij zit op nog maar één eitje te broeden, omdat de andere vier niet bevrucht waren. 

Met mijn twee kuikens is de tsaar dus officieel vader geworden! 

En dat terwijl pa Tok telkens tegen ma Tok zei dat een kuiken van een

Queenie in het dons van mama Odette

haan zonder staart niet levensvatbaar zou zijn. 

Het tegendeel is nu bewezen, dus dat mag hij nooit meer zeggen!

Ik heb Nikolaas al toegeroepen dat hij nu papa is vanuit mijn hoge verblijf in het nachthok van Soestdijk, maar ik geloof niet dat hij het hoorde. 

Toen heb ik maar aan ma Tok gevraagd of zij het goede nieuws aan hem wilde doorgeven en dat heeft zij gedaan, want even later kwam Nikolaas bij Soestdijk staan om mij te feliciteren. 

Hij wilde zijn nakomelingen ook graag zien, maar hij was niet bereid zich daarvoor te laten optillen door ma Tok. En de kleintjes zijn er nog niet aan toe om al naar beneden te gaan, daarvoor zijn zij nog veel te
jong. 

mama Odette met Quinoa en Queenie

Nu moet hij dus wachten tot ze groot genoeg zijn om de trap naar de ren af te dalen en dat gaat nog wel even duren. 

Hij heeft ze al wel horen piepen en hij riep naar mij dat dat gepiep krachtig klonk, dus dat het wel twee mooie gezonde kuikens zouden zijn. 

En dat zijn het ook, ze zijn helemaal zelf uit hun ei gekomen en daar is best wat kracht en uithoudingsvermogen voor nodig. 

Ma Tok heeft beloofd dat zij het piepen van Quinoa aan u zou laten horen, hiervoor hoeft u alleen maar op het onderstaande filmpje te klikken.

Pippa:

Bij mij is het wonder ook weer geschied. 

Ranja net uit het ei

Er is een kuikentje uit mijn enig overgebleven eitje gekomen. 

Ik heb er erg mijn best op gedaan en dat heeft een vruchtje afgeworpen. 

Er was wel twee keer een probleempje, de eerste keer tijdens het broeden, toen het eitje achter het nest was gerold en ik er niet bij kon om het warm te houden. Ma Tok zag het gelukkig bijtijds en ze legde het eitje snel weer onder mij. En de tweede keer was net na het uitkomen van het kleintje: zij was ook al achter het nest gevallen en daar lag ze af te koelen; ook nu bracht ma Tok redding, ze haalde het nest weg en legde mijn kuikentje snel in mijn warme dons, zodat het kon opwarmen. 

Ranja op haar eerste dag in de wereld

Dat is goed gelukt, want kijkt u maar eens: is ze niet prachtig? 

Ik hoorde dat er bij Odette twee kleintjes zijn, heel mooie kuikens heeft ma Tok mij verzekerd, maar ik vind mijn eigen ukkie toch mooier. Ik ben natuurlijk bevooroordeeld, dat geef ik toe, maar welke moeder vindt haar eigen kuiken nou niet het allermooiste? 

Omdat we met namen geven nu bij de "R" zijn heb ik samen met ma Tok mijn schatje Ranja genoemd. Dat is een naam waar iedereen vrolijk van wordt. 

Het schijnt ook in een liedje voor te komen, iets met een rietje geloof ik, maar mijn Ranja heeft niets met rietjes, zij is gewoon het allermooiste kuiken van de hele wereld, of in elk geval van de hele Tok-tuin. 

papa Nikolaas kijkt omhoog naar zijn kuiken

Of papa Nikolaas al is komen kijken? Ja, hij heeft het wel geprobeerd, maar ik zit te hoog voor hem en, net als bij Odette, wil hij zich niet laten optillen door ma Tok. 

Dat wordt dus wachten tot Ranja naar beneden kan om in de ren te lopen. Of ma Tok zou haar moeten oppakken en voor de tsaar zijn snavel houden, maar dat vind ik niet zo'n goed idee, ik ben veel te bang dat zij het kleintje laat vallen op de stenen. 

Ranja kruipt snel weer in mama Pippa's dons

Er zijn nu dus drie prinsesjes in de Tok-tuin. 

We hebben met ons allen feest gevierd. Ma Tok was naar Hoogendoorn gereden om kuikenvoer te halen en ze heeft daar ook verse meelwormpjes gekocht. 

Bij Odette en mij in het hok heeft ze die niet gestrooid, omdat de kuikens daarvoor nog te klein zijn, maar alle anderen hebben er een heerlijke smulpartij van gemaakt. 

Odette en ik mogen nu mee-eten van het kuikenvoer, dat heel erg lekker is, dus wij kunnen ook feest vieren. 

Ongeduld

tsaar Nikolaas:

Ik begin ongeduldig te worden.

Waarom?

Odette broedt nog geduldig

Er was mij beloofd dat er hier kuikens uit hun eitjes zouden kruipen deze week en ik hoor nog nergens gepiep in de tuin. 

Waarom ik zo nieuwsgierig ben naar die kleintjes? 

Het zouden mijn eerste nakomelingen zijn en dat is heel belangrijk voor een haan, dat begrijpt u toch wel?

Odette zit nu al meer dan drie weken te broeden en ma Tok had gezegd dat na eenentwintig dagen de eitjes uit zouden komen. Maar die dag is al voorbij en er gebeurt gewoon helemaal niets! 

Ja, ma Tok loopt telkens naar Soestdijk, waar Odette uiterst

Pippa moet nog wat langer broeden

geduldig op die eieren blijft zitten om ze warm te houden; ma Tok heeft ze ook al nat gesproeid om het uitkomen te vergemakkelijken, zei ze, maar ook dat heeft niets uitgehaald. En ik maar wachten! 

Bij Pippa is er ook nog niets, maar dat is logisch, die moet nog een poosje zitten voordat haar tijd om is. Zij heeft nog maar één eitje onder zich, de andere heeft ma Tok weggehaald, die waren niet bevrucht, zei ze. 

Hoe ze dat weet? 

Ze kijkt met een speciaal lampje door de eitjes heen in de donkere schuur en als het eitje helemaal doorzichtig is groeit er geen kleintje in. Bij Pippa was er maar één eitje waar ze niet doorheen kon kijken, dus daar was iets in aan het

schouwlampje (foto Hoogendoorn)

groeien. 

Odette zit nog op twee eitjes. 

Ik vroeg aan ma Tok hoe lang het nog ging duren. Ze keek me bezorgd aan en zei dat ze hoopte dat er nog kuikens zouden komen, dat ze Odette nog een weekje op de eitjes zou laten zitten, maar als er dan nog niets was betekende dat dat de kuikentjes in de schaal waren overleden. 

Dus dat kan ook nog, dat ze vóór hun uitkomen al dood gaan! 

Dat wist ik niet. 

Nikolaas is bezorgd om de eventuele kuikens in de eitjes

Ik vind dat erg zielig voor die kleintjes, maar ook voor mezelf. 

Is dat egoïstisch? 

Nee hoor, ik vind dat ik best verdrietig mag zijn om niet-uitkomende kuikens. En Odette zou dan helemaal voor niets drie weken stil hebben gezeten. Oké, ze wilde het zelf, dat moet ik toegeven, maar als er dan helemaal geen beloning komt voor dat broeden is het toch best naar. 

Maar vanochtend ging ma Tok de eitjes van Odette weer "schouwen", zoals ze dat noemt en toen ze het lampje op één van de eitjes richtte hoorde ze tot haar grote vreugde heel zacht gepiep in het ei! 

Ze kwam het meteen aan mij vertellen omdat ze weet hoe

kuiken dat uit zijn ei komt (Lisa)

nieuwsgierig ik ben naar mijn eerst-uitgekomene. 

Natuurlijk moet het kleintje zich nog wel uit de schaal wurmen en dat is geen kleinigheid, dat kan ik u uit eigen ervaring vertellen. 

Maar er zit in elk geval leven in één ei. Of het andere ook nog zal gaan piepen is de vraag, want ze zijn even "oud", maar als er in elk geval maar één kuiken uitkomt ben ik al gelukkig. 

En Odette ook, dat weet ik zeker. 

Ik riep naar haar of ze het piepen al had gehoord, maar ze gaf geen antwoord, ze heeft het veel te druk met broeden. 

Nu ben ik helemaal ongeduldig geworden, dat zult u begrijpen. Maar ik ben vooral heel blij!

Wie is de baas in de Tok-tuin?

Olga:

Wat is dat toch met al dat gebroed hier in de tuin? 

Pas geleden kakelde Pippa nog dat zij zich er te oud voor voelde en wie zit er nu op eitjes? 

Pippa broedt in het Loo

Juist ja, Pippa. 

Odette zit ook nog braaf te zitten, die moet nog een week ongeveer. Ik ben benieuwd of er dan kuikens komen, of Nikolaas goed zijn best heeft gedaan. Als er helemaal niets uit de eieren komt zou ik dat wel zielig vinden voor Odette, ze doet het zo goed daar in Soestdijk. Pippa zit in het Loo, dus de beide hennen hebben een paleis tot hun beschikking. 

Dat moet ook wel als je kinderen van een tsaar gaat krijgen. 

sneeuwwitte Olga

Ik heb helemaal geen zin om zolang stil te zitten, scharrelen is veel leuker. 

Mevrouw Angelique, ziet u wel hoe mooi wit ik geworden ben? 

Hier ligt ook wel eens modder, maar lang niet zoveel als bij u in de wei. Het gras mis ik wel een beetje, maar je kunt niet alles hebben. 

Ik slaap gezellig in het Tok-huis, niet op een stok, maar op de voorste rand van het plateau, dat vind ik prettiger zitten. 

Ik heb een beetje moeite met het naar beneden komen iedere morgen, ma Tok weet dat en zij helpt mij altijd. Ze pakt me dan voorzichtig beet en zet me op de grond, zodat ik niet via de

Olga slaapt op het randje van het plateau

voorraadton naar beneden hoef te springen. Ik kan het wel, maar zo is het gewoon gemakkelijker en ik houd van mijn gemak. 

De anderen vliegen van hun stok zo naar buiten door de openstaande deur; ma Tok weet dat en zij doet altijd een stapje opzij als ze de deur opendoet, zodat zij niet in de vliegroute staat. 

Dat schijnt wel een keer gebeurd te zijn, toen vloog er een kip tegen haar hoofd. 

Gelukkig had het voor zowel ma Tok als voor de betreffende hen geen gevolgen, maar ze kijkt nu toch wel uit. 

Onze tsaar zit elke nacht bovenop de rand van de hordeur, meestal met één of meer hennen naast zich.

Nikolaas bovenop de hordeur

Vroeg in de morgen vliegt hij naar een stok om daar nog even verder te soezen; hij kraait dan ook een paar keer om aan te kondigen dat de dag weer gaat beginnen en dat hij hier nog steeds de baas is. Hij voelt zich echt onze beschermer. Dat laatste neemt hij een beetje te serieus naar mijn mening, hij valt namelijk ma Tok aan als zij te dicht bij ons in de buurt komt. Hij springt met zijn sporen naar voren tegen haar benen op om haar te waarschuwen niet dichter bij ons te komen. Ma Tok lachte er eerst om, maar na een tijdje begon zij het toch vervelend te vinden; ze dacht aan de zomer als zij met blote

Nikolaas voelt zich de beschermer van zijn toom

benen in de tuin komt, dan zijn die sporen niet misselijk. 

Ma Tok vroeg al aan mevrouw Angelique wat zij moest doen om Nikolaas te leren dat zij geen gevaar vormt voor zijn hennen. 

Zij kreeg als antwoord dat zij onze tsaar door de Tok-tuin moest ronddragen en dat hij haar dan zou gaan zien als de superbaas. 

Ma Tok probeert nu telkens Nikolaas op te pakken om dat te doen, maar meneer laat zich niet zo gemakkelijk optillen, nee, hij springt dan met zijn sporen naar voren op haar handen af. 

Ik hoop dat het goed gaat komen, want ma Tok zorgt goed voor ons en een gevaar is zij zeker niet.

Uitbreiding bij een kippenfamilie

Trui:

Ik mag vandaag vertellen over een kippenfamilie hier in de buurt. 

Ze wonen niet in Leiden, maar er wel dichtbij. 

Amalia en Alexia op de dag van aankomst

Het gaat hier om de kippen van mevrouw Yvonne. 

Zij heeft al een hele poos kippen in haar tuin, die grenst aan het water. En ja, er is wel eens een hen in dat water terecht gekomen, maar die heeft het gelukkig overleefd, al had zij de bibbers van haar koude bad. Ze mocht in een warme handdoek bij mevrouw Yvonne op schoot zitten om bij te komen van haar hachelijke avontuur.

Maar het verhaal van vandaag gaat niet over deze kip, nee, mevrouw Yvonne heeft twee nieuwe hennen geadopteerd. 

Geadopteerd ja, dat leest u goed. 

Alexia (links) en Amalia

Deze beide dames komen van de stichting "Red een legkip", net zoals er hier al meerdere hennen hebben gewoond die daar vandaan kwamen. 

U weet het vast nog wel: Vera en Vita waren de eerste twee, daarna kwamen Yvonne en Yvette, Jenny en Katie, en als laatste Katie2. Omdat Katie2 mijn vriendin was en ik samen met haar in Soestdijk heb gewoond vond ma Tok dat ik nu maar moest vertellen over de twee nieuwe geredde legkippen bij mevrouw Yvonne.

Alexia met haar kale koppie

Goed, daar gaan we dan. 

Mevrouw Yvonne had aan ma Tok wat advies gevraagd om vervolgens de adoptie in gang te zetten. Na een tijdje kon ze haar twee meiden gaan ophalen. 

Ik weet niet of het komt omdat ze ze op dertig april, de vroegere koninginnedag, had gehaald, maar in elk geval gaf ze hen koninklijke namen: Amalia en Alexia. 

Nee, ze zien er nu nog niet uit, Alexia heeft een kaal koppie en Amalia's rug heeft nauwelijks veren, maar dat gaat helemaal goed komen als ze een poosje goede voeding en rust krijgen. 

Amalia met haar kale rug

Ik heb dat ook zien gebeuren bij Katie2, die eerst bijna kaal was en later prachtige veren had. 

Amalia en Alexia zitten nu  nog apart in een hok omdat ze eerst tot rust moeten komen en wennen aan het vrije leven. 

De andere kipjes van mevrouw Yvonne zijn allemaal kleiner dan zij en de twee grote meiden zijn gewend om te moeten vechten voor hun eten, zodat ze de kleintjes misschien zouden aanvallen. 

Eén van de kleine kipjes, Punky genaamd, was altijd al de underdog: het ging goed met haar toen haar maatje er nog was, maar die is helaas door een hond

kleine bange Punky

doodgebeten en nu voelt Punky zich erg alleen en is ze bang voor die twee grote bruine meiden. 

Mevrouw Yvonne probeerde even of ze al bij elkaar konden, maar dat was nog geen succes. 

De grote bruine meiden, die bang waren hun fijne hok weer te verliezen, renden op de kleine Punky af en begonnen haar te pikken. 

Daarop liet mevrouw Yvonne haar beide cochins, die broeds zijn, los en die stoven meteen woedend op Amalia en Alexia af om hun nest te beschermen. 

broedse Doortje keert terug naar haar nest

Daar hadden de meiden niet van terug en Punky was gered, maar het is duidelijk dat er nog wat tijd nodig is voordat de twee prinsessen bij de rest van de familie kunnen gaan wonen. 

Maar dat is niet erg, ze hebben een fijn tijdelijk verblijf met stro erin en ze mogen door het gras lopen, wat ze helemaal geweldig vinden. 

Het gaat vast helemaal goed komen daar bij die kippenfamilie.

het heerlijke tijdelijke slaaphokje voor de prinsessen

Ma Tok: met dank aan mevrouw Yvonne voor de foto's.