Ongeduld

tsaar Nikolaas:

Ik begin ongeduldig te worden.

Waarom?

Odette broedt nog geduldig

Er was mij beloofd dat er hier kuikens uit hun eitjes zouden kruipen deze week en ik hoor nog nergens gepiep in de tuin. 

Waarom ik zo nieuwsgierig ben naar die kleintjes? 

Het zouden mijn eerste nakomelingen zijn en dat is heel belangrijk voor een haan, dat begrijpt u toch wel?

Odette zit nu al meer dan drie weken te broeden en ma Tok had gezegd dat na eenentwintig dagen de eitjes uit zouden komen. Maar die dag is al voorbij en er gebeurt gewoon helemaal niets! 

Ja, ma Tok loopt telkens naar Soestdijk, waar Odette uiterst

Pippa moet nog wat langer broeden

geduldig op die eieren blijft zitten om ze warm te houden; ma Tok heeft ze ook al nat gesproeid om het uitkomen te vergemakkelijken, zei ze, maar ook dat heeft niets uitgehaald. En ik maar wachten! 

Bij Pippa is er ook nog niets, maar dat is logisch, die moet nog een poosje zitten voordat haar tijd om is. Zij heeft nog maar één eitje onder zich, de andere heeft ma Tok weggehaald, die waren niet bevrucht, zei ze. 

Hoe ze dat weet? 

Ze kijkt met een speciaal lampje door de eitjes heen in de donkere schuur en als het eitje helemaal doorzichtig is groeit er geen kleintje in. Bij Pippa was er maar één eitje waar ze niet doorheen kon kijken, dus daar was iets in aan het

schouwlampje (foto Hoogendoorn)

groeien. 

Odette zit nog op twee eitjes. 

Ik vroeg aan ma Tok hoe lang het nog ging duren. Ze keek me bezorgd aan en zei dat ze hoopte dat er nog kuikens zouden komen, dat ze Odette nog een weekje op de eitjes zou laten zitten, maar als er dan nog niets was betekende dat dat de kuikentjes in de schaal waren overleden. 

Dus dat kan ook nog, dat ze vóór hun uitkomen al dood gaan! 

Dat wist ik niet. 

Nikolaas is bezorgd om de eventuele kuikens in de eitjes

Ik vind dat erg zielig voor die kleintjes, maar ook voor mezelf. 

Is dat egoïstisch? 

Nee hoor, ik vind dat ik best verdrietig mag zijn om niet-uitkomende kuikens. En Odette zou dan helemaal voor niets drie weken stil hebben gezeten. Oké, ze wilde het zelf, dat moet ik toegeven, maar als er dan helemaal geen beloning komt voor dat broeden is het toch best naar. 

Maar vanochtend ging ma Tok de eitjes van Odette weer "schouwen", zoals ze dat noemt en toen ze het lampje op één van de eitjes richtte hoorde ze tot haar grote vreugde heel zacht gepiep in het ei! 

Ze kwam het meteen aan mij vertellen omdat ze weet hoe

kuiken dat uit zijn ei komt (Lisa)

nieuwsgierig ik ben naar mijn eerst-uitgekomene. 

Natuurlijk moet het kleintje zich nog wel uit de schaal wurmen en dat is geen kleinigheid, dat kan ik u uit eigen ervaring vertellen. 

Maar er zit in elk geval leven in één ei. Of het andere ook nog zal gaan piepen is de vraag, want ze zijn even "oud", maar als er in elk geval maar één kuiken uitkomt ben ik al gelukkig. 

En Odette ook, dat weet ik zeker. 

Ik riep naar haar of ze het piepen al had gehoord, maar ze gaf geen antwoord, ze heeft het veel te druk met broeden. 

Nu ben ik helemaal ongeduldig geworden, dat zult u begrijpen. Maar ik ben vooral heel blij!