Ma Tok:
 |
| Yneke, Yolanthe en Zaza |
Ik had ze opgehaald bij mevrouw Angelique in het oosten van het land.
Ze woonden eerst een poosje in het Loo, maar vonden al snel hun weg naar het Tok-huis, waar Yneke en Yolanthe graag op de grote voerton sliepen, terwijl Zaza het zo hoog mogelijk zocht, bovenop de hordeur.
 |
| Yneke en Yolanthe slapen op de voerton |
Yneke was een bescheiden hennetje, dat graag contact had met een mens.
Zo zat ze regelmatig op mijn schouder als ik in de tuin bezig was met het schoonmaken van de hokken en het uitdelen van lekkers.
Ze maakte de ziekte en de genezing van een paar kipjes mee (zie "Grote blijdschap in de Tok-tuin" van 21
oktober 2022), mijn afwezigheid toen ik een nieuw onderdeel had gekregen en pa Tok tijdelijk voor de familie Tok zorgde (zie "Waar is ma Tok?" van 6 januari 2023), ze ontdekte dat Ariane probeerde te kraaien als het nog heel vroeg in de morgen was (zie "Slaapplekken" van 23 augustus 2024).
 |
| Yneke op mijn schouder |
oktober 2022), mijn afwezigheid toen ik een nieuw onderdeel had gekregen en pa Tok tijdelijk voor de familie Tok zorgde (zie "Waar is ma Tok?" van 6 januari 2023), ze ontdekte dat Ariane probeerde te kraaien als het nog heel vroeg in de morgen was (zie "Slaapplekken" van 23 augustus 2024).
Ook sloot ze zich aan bij de filosofenclub van Odette, ze ontdekte de verslaving van Wendy (zie: "Ochtendhandel" van 13 december 2024) en ze beleefde de dood van heel wat hennen van de
familie Tok, waaronder die van haar beste vriendin Yolanthe op 7 oktober 2024.
 |
| Yneke en Yolanthe scharrelden altijd samen |
familie Tok, waaronder die van haar beste vriendin Yolanthe op 7 oktober 2024.
De komst van de vier nieuwe geredde legkippen maakte ze mee, het snelle overlijden van Dina ging haar erg aan het hart.
Op een avond zag ik haar op de bodem van het plateau in het Tok-huis zitten in plaats van op de stok; ik onderzocht haar en schrok toen ik voelde hoe mager ze was geworden. Ik zette haar voorzichtig terug in de bodembedekking met wat wormpjes vlak voor haar snaveltje.
De volgende morgen ging ik met angst en beven het Tok-huis in, waar ik haar vond, overleden in haar slaap.
Ik heb haar begraven in de Tok-tuin, waar ze gelukkig is geweest.
Vaarwel lief kleintje, we missen je en we zullen je nooit vergeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten