Anne C's kwekerij

Anne C:

Vond u het een eng verhaal, dat van die muizenhapjes?

Annette deelt haar hapje met mama Desiree

Ik heb er niet eens eentje geproefd, ik heb de dames laten voorgaan, zoals dat hoort.
Mijn broedzusje Annette heeft haar lekkers gedeeld met onze broedmoeder, Desiree.
Dat was erg aardig van haar. Desiree is niet meer zo snel ter poot, dus zij had zelf geen kaal piepertje gescoord. Verder had vrijwel iedereen er één, kunt u nagaan hoeveel het er waren.
Die muizen kunnen er wat van. Een fijne bijkomstigheid is dat Ma Tok na onze smulpartij nog maar sporadisch een muisje ziet in ons huis. Vanochtend was er zelfs niet ééntje te bekennen.
Dus óf ze zijn uit zichzelf al verhuisd, óf ze houden zich schuil in hun holletjes achter de muur of onder de grond.

Amerikaanse muizenval

Als ze er nog wel zijn, maar niet meer tevoorschijn durven te komen heeft Ma Tok er niet zoveel problemen mee dat ze hier wonen, maar zij denkt dat ze dan in de loop van de tijd wel weer brutaler zullen worden.
Dus de Amerikaanse muizenval blijft in bestelling.


Door dit hele gedoe heb ik een idee gekregen:
Ik wil wormen gaan kweken.
Zou dat kunnen?
Die beesten zijn zó lekker, daar slik je gewoon je tong bij in.

Ik zal er eens over praten met

regenworm

mama Desiree, die is zo oud en
wijs, als iemand weet of dat tot de mogelijkheden behoort is zij het wel.
Wormen leven in de grond, en grond is er voldoende in de Tok-tuin. Wormen zijn er ook wel, maar hoe zou ik er voor kunnen zorgen dat er heel veel van die heerlijkheden komen?
Heeft iemand van u, lezers, een idee? Zeg het dan snel tegen Ma Tok, alstublieft, dan geeft zij het wel weer door aan mij.
Ik denk dat ik met mijn kwekerij hoog in aanzien zal komen te staan bij de hennen, ik kan ze dan immers elke dag allemaal een lekker hapje voeren.
En het allerliefste hennetje krijgt er misschien wel twee!
Wie dat is? Dat weet ik nog niet, ik twijfel nog tussen Barbara en Babette.