Hanengedachten

LazaRus:

Vanochtend, toen Ma Tok ons uit ons huis liet om lekker in de tuin te gaan scharrelen, ben ik een beetje geschrokken.
Wilt u weten waarvan?
Vast wel, anders zou u onze verhaaltjes niet lezen.
Goed, ik zal het u vertellen.

Laza kraait zijn eerste ochtendkraai

Ik had net mijn eerste vrije ochtend-kraai losgelaten in de lucht toen ik een soort van echo dacht te horen.
Dat kan natuurlijk, want er zitten muren om onze tuin heen, maar het klonk toch een beetje anders dan een gewone echo.
Het klonk meer als een antwoord op mijn fraaie kraaigeluid.
Maar waar kwam het vandaan? Het leek zo dichtbij, het was net alsof er vlak achter mij gekraaid werd. Ik begreep er niets van, er waren toch geen hanen meer in de Tok-tuin? Behalve mijn persoontje dan natuurlijk.
Ik kraaide nog een keer flink hard, maar nu hoorde ik niets meer. Zou ik het me verbeeld hebben? Ik keek goed om me heen, maar ik zag geen haan achter of naast me staan.

Constance

Alleen de kleine Constance was achter mij aan het pikken in de grond. Zij zou toch niet hebben gekraaid? Ze is toch een hennetje en die kraaien toch niet? Of heeft Ma Tok zich vergist en is één van de vijf overgebleven kuikens toch ook nog een haantje?
Ik wist het niet en ik wilde het wél weten. Dus wat deed ik?
Ik stapte op Constance af en ik vroeg haar of zij zojuist had gekraaid.
Het kleine bruine dametje keek mij verbaasd aan en zei dat zij

Laza staat de hele dag op te letten

toch helemaal niet kón kraaien, zij was immers een hennetje? "Ja, dat dacht ik ook," zei ik, "maar ik hoorde toch duidelijk een soort van klein kraaitje na mijn eigen grote kraai." "Misschien was het een haantje uit een andere tuin, mama Odette vertelde mij een tijd geleden dat er verderop ook nog een kippenfamilie woont."
Tja, dat kon natuurlijk ook.
Maar ik was er nog niet gerust op, dus ik bleef de hele dag

Floortje, vrijwel zeker een hennetje

opletten, maar ik heb niet één keer meer een extra kraai gehoord.
En nu hoop ik maar dat Constance geen Constant is, want dan moet er weer een kuiken vertrekken uit onze tuin. En ik vind het nu juist zo gezellig met die vier ondeugden erbij. Vier?
We hadden er toch vijf over?
O ja, daar zou ik bijna Floortje vergeten, dat komt omdat zij niet door de tuin loopt maar nog bij haar moeder Wiske in de ren zit. Zij is vrijwel zeker een hennetje, gelukkig maar, dan mag zij in elk geval blijven.

LazaRus is en blijft de baas in de Tok-tuin

Ik heb wel een heleboel hennen onder mijn bewind op deze manier, maar ik kan het aan, flinke, ervaren haan als ik ben. KUKELEKUUU.