Opvoeden is zwaar werk

Floortje:

Ik mag van Ma Tok even tegen u praten, maar mama Wiske vindt dat eigenlijk niet goed. Zij wil mij beschermen tegen de pers, zegt ze.

Wiske gaat snel voor Floortje (rechts-onder) zitten

Haar privé-leven wil ze graag ook privé houden.
En ik hoor bij dat privé-leven. Wat een onzin!
Ik wil ook wel eens op de foto. En mijn verhaaltje vertellen aan u. Maar dat wil mama Wiske dus niet. Maar ik wel, dus ik probeer telkens als Ma Tok met haar fototoestel bij ons hok komt toch op zo'n foto te belanden.
Dat is best ingewikkeld, want mama gaat telkens met haar grote lijf en haar dikke .... vóór mij staan als er een plaatje wordt geschoten.
Gelukkig is Ma Tok slim genoeg

Floortje toch op de foto

om mij toch nu en dan te kieken en zo komt het dat ik op een paar foto's sta.
Wij, mama Wiske en ik, hebben nu ook een trapje naar beneden gekregen en een extra rennetje voor ons hok, zodat we wat meer ruimte hebben.
Mama vond dat eerst ook helemaal niets voor mij, veel te gevaarlijk, "Op dat trapje kun je je nekje wel breken, Floortje," maar dat is natuurlijk ook lariekoek. Ik kan best een trapje aflopen zonder te vallen.
En beneden is het helemaal niet hard, daar heeft Ma Tok allang voor gezorgd.
Gelukkig strooide Ma Tok, om mij

"ik kom even naar beneden"

te helpen, meelwormpjes beneden in de ren en toen kon mama Wiske de verleiding niet weerstaan. Ze zei eerst dat zij wel even wat van die wormpjes voor mij zou gaan halen, ik moest dan boven blijven wachten, maar dat deed ik natuurlijk niet. Zodra zij beneden was riep ik dat ik ook even kwam kijken en voordat ze "NEE" kon roepen stond ik al naast haar. Hahaha, dat was lollig. Toen kon ze mij niet meer terugsturen, want dan moest ik weer dat 'gevaarlijke' trapje op.

Floortje is allang weer boven

Nee, toen de wormpjes op waren bleven we nog een hele poos lekker beneden, pas toen het donker begon te worden wilde ze weer naar boven.
Ik moest voor haar uit lopen op de trap, als ik dan zou vallen kwam ik in elk geval zacht neer, in mama's veren.
Ik ging braaf als eerste de trap op, maar ik rende zo snel naar boven dat zij nog op de eerste tree was toen ik alweer op het voertafeltje zat te schransen.
En nu weet mama dus dat ik best alleen naar boven en naar beneden kan gaan.

Wat is opvoeden toch zwaar werk, je moet je moeder zoveel leren!