Dood en leven in het verre oosten (2)

Odette:

We gaan verder waar we waren gebleven: in het verre oosten van ons land.
De nieuwe hennetjes waren 's avonds door mevrouw Ali bij Karel en Zijtje op stok gezet. De volgende morgen bleek dat Karel erg enthousiast was over zijn nieuwe dames, misschien een beetje té enthousiast.

de beide Cochins in het kuikenhok

Het grijze Cochintje is nog erg jong en klein en zij moest het voortdurend ontgelden. Karel liet duidelijk zien dat hij de baas is in het hok en om dat kracht bij te zetten pikte hij de kleine grijze meid voortdurend.
De vervoersbak stond nog in het hok en de Cochins vluchtten telkens naar binnen in de bak, waar ze bescherming zochten tegen de opdringerige Karel.
Om vooral de kleine grijze hen te beschermen heeft mevrouw Ali de twee Cochins nu voorlopig in het kuikenhok gezet. Daar kunnen zij blijven wonen totdat ze wat groter en sterker zijn

Fietje en Flora dapper op de stok naast koning Karel

geworden, zodat ze zich beter kunnen verweren tegen Karel.
De Faverolles laten zich niet kisten, dus die kunnen rustig in het grote hok blijven.
De nieuwelingen hebben inmiddels ook allemaal een naam gekregen van mevrouw Ali.
De zwarte heet Nora en de kleine grijze heeft de naam Cockie gekregen. Die laatste naam komt vast van het woord Cochin, mevrouw Ali houdt ervan om haar kippen een naam te geven die verwijst naar hun ras.

Cockie veilig in het kuikenhok

De Faverolles heten Fietje en Flora; in hun namen is niet zoveel terug te vinden van Faverolles, maar de eerste letter is er in elk geval wel aan ontleend.
Zij zitten 's avonds stoer bij Karel op de stok, zij zijn absoluut niet bang voor hem.
Wat een flinke meiden!
Ik ben benieuwd wat daar uit gaat groeien! Zouden zij straks de baas worden over Karel?
Het komt wel eens voor dat niet de haan de baas is in het kippenhok, maar een bazige hen. Ik ben benieuwd!

Zijtje is broeds

Zijtje zit niet op de stok, want (en dat is ook een nieuwtje, het houdt daar niet op): Zijtje is broeds!
Als mevrouw Ali dat geweten had had ze meteen broedeieren mee kunnen nemen van Hoogendoorn. Ik hoop dat Zijtje niet net zo hardnekkig is als onze Pippa, want die blijft stug volhouden, ze zit nu al weken op een legnest, met of zonder ei onder zich, dat maakt haar niet uit.
Ma Tok heeft er een dagtaak aan om haar telkens in de tuin te zetten. En de hordeur krijgt ze

ook open, ze beukt er net zolang tegenaan met haar kleine lijfje tot hij opengaat.
Maar dat is even tussendoor, dat gaat niet over het verre oosten.
Daar is het aan mevrouw Ali om te zorgen dat Zijtje wel eet en drinkt.
En dat kunnen we haar wel toevertrouwen, zij kan erg streng zijn als het moet.

Zo is de familie in het verre oosten weer op volle sterkte gekomen.
Wij wensen hen alle goeds toe en veel kuikens in het volgende jaar.

Ma Tok: wederom met dank aan mevrouw Ali voor de foto's.