Reparatie van Soestdijk

Yvonne en Yvette:

Weet u nog dat Ma Tok onze ren had overdekt tegen de regen?
Ze had daarvoor plastic gebruikt.
Het zag er erg mooi uit, maar dat duurde niet lang.

het oude plastic toen het nog helemaal mooi was

Omdat de ren plat is van boven liep het regenwater er niet af, nee, het bleef bovenop het plastic staan.
Het vormde daar grote plassen en hoewel Ma Tok elke dag die hoeveelheden water met haar handen verwijderde werd het toch een vieze bende daarboven. Er kwam allemaal groen spul in groeien en het plastic was ook niet van de beste kwaliteit, waardoor het hier en daar scheurtjes ging vertonen.
En door die scheurtjes stroomde het regenwater bij ons naar binnen.
Dat was niet de bedoeling.
Ma Tok had op het internet

de nieuwe ren-overdekking

gekeken voor een oplossing voor dit probleem en natuurlijk had ze er wat op gevonden.
En zo kwam het dat zij op een droge dag het oude plastic helemaal verwijderde en de ren weer ging opmeten.
Dat had ze al een keer gedaan voor het vorige plastic, maar het briefje met de maten was zij kwijtgeraakt. Ja, ook Ma Tok is wel eens slordig.
Ze ging het mensenhuis in en een poos later kwam ze naar buiten met een nieuw stuk plastic.
Maar dit zag er heel anders uit dan het vorige. Dat was helemaal doorzichtig geweest en dit nieuwe spul had allemaal witte

gaatjes in de rand voor het bevestigings-touw

draden door het plastic. Ma Tok zei dat dit veel sterker was, dat het zelfs gebruikt werd om zeilboten mee af te dekken.
Nu weten wij niet wat zeilboten zijn, maar als Ma Tok zegt dat het sterk is dan geloven wij dat meteen.
Het nieuwe plastic werd over onze ren gespannen en toen moest het nog worden vastgemaakt.
Ma Tok deed dat niet, zoals de vorige keer, met punaises, nee, ze gebruikte touwtjes. Er zaten namelijk rondjes aan de kanten van het plastic, waar gaatjes in gemaakt konden worden. Dat deed Ma Tok met een schaar en

het keukentouw

toen ging ze aan de slag met rood-wit touw.
Eigenlijk was dat bestemd voor in de keuken, Ma Tok had het ge..eh..leend van Pa Tok, die daar de baas is, maar wij vonden het er in onze ren ook prachtig uitzien.
Toen alles klaar was was Ma Tok eigenlijk nog niet tevreden, omdat de bovenkant van de ren nog steeds plat was. Ze is van plan om een dikke stok onder het plastic te steken om er zo een klein beetje een punt-dak van te maken, maar ze moet daarvoor eerst een stok kopen.

Yvonne en Yvette tevreden scharrelend in hun opnieuw overdekte ren

Dat wachten wij dan maar af. Ondertussen is het al weer een paar keer nat geweest en Ma Tok heeft zuchtend het regenwater weer van ons dak afgeveegd.
Gelukkig is dit plastic inderdaad steviger dan het vorige, er zit nog geen scheurtje in!