Herfstgedachten

Wiske:

Ma Tok heeft de legnesten helemaal schoongemaakt en dat is erg fijn.

muizenkeutels lijken op sommige onderdelen van kippenvoer

Ze stonken namelijk nog steeds naar de muizen, die onderin vaak lekker warm onder ons zaten als wij een ei gingen leggen.
Ik vond het op zich niet zo erg dat die beestjes gebruik maakten van onze warmte, maar ik had grote bezwaren tegen de lucht, die ze verspreidden.
Het schijnt dat vooral de mannetjes met hun urine en hun buiksmeer die geur, om het zo maar te noemen, veroorzaken.
En dan al die keutels, die ze tussen ons eten lieten vallen, bah, smerig hoor.
Vooral omdat die keutels precies

familie Piep vertrekt

op sommige zaadjes in ons voer lijken, zodat je soms zomaar zo'n vies ding in je snavel had.
Hoe dan ook, nu zijn ze gelukkig weg en hun stank ook.
Het schijnt dat er nu op de Uiterstegracht een muizenplaag is. Zou dat de familie Piep zijn, die daar naartoe is vertrokken? Niet dat mij dat veel interesseert, als wij ze maar kwijt zijn.
Ik zie in gedachten al die muisjes met een knapzakje aan een stokje over hun schoudertjes op weg gaan naar de straat hierachter. Het is wel een aardig eindje lopen voor die korte muizenpootjes, dus ik denk dat het hier om andere muisjes gaat.

lekker vroeg op stok in de herfst

Het is herfst en dat is muizentijd. Ze gaan allemaal een warm plekje zoeken om te overwinteren en een mensenhuis is dan een erg aangename oplossing. Eerst even fourageren in de kasten, lekker de buikjes volstoppen en dan een warm holletje maken en in een winterslaap wegzakken.
Wij kippen houden geen winterslaap, wel een winterstop. Wij leggen dan geen of in elk geval veel minder eieren.
We hebben onze energie dan nodig om warm te blijven.
Het is veel korter licht nu dan in

Maria met haar toen nog kleine broeddochter Wiske

de zomer, dat speelt ook mee bij het leggen van eieren. Wij hebben een bepaald aantal uren daglicht nodig om eieren te kunnen vormen in ons lichaam. We gaan nu ook vroeger op stok, zodra het donker begint te worden verzamelen we ons voor ons huis en dan gaan we naar binnen. Iedereen zoekt een lekker plekje op. Mijn dochter Floortje zit nog steeds op de bovenkant van de hordeur, ook als ik besluit om eens een nachtje tussen de anderen op de stok door te brengen.
Pas zat ze daar helemaal alleen, toen ging oma Maria (mijn broedmoeder dus) naast haar zitten om haar gezelschap te houden. En vanavond zat Daantje naast haar. Ik vond het erg aardig van Daan, maar ik hoop niet dat mijn dochter die vreselijke Leidse tongval van haar overneemt, twee van die rrr-zeggers is wel genoeg in een kippenhuis.