Normaal? (1)

Barbara:

Mijn vriendin Babette is gelukkig weer normaal.
Ze speelt niet meer voor kuiken, ze scharrelt weer lekker door de tuin met mij.

Babette tussen de andere kippen

Ik merk wel dat zij, na haar "kuiken"-tijd, meer met Pippa en de andere Chabo's optrekt, maar dat vind ik niet erg.
Ik heb inmiddels ook meerdere vriendinnen gemaakt onder de grotere hennen, dus ik ben qua vriendschap niet afhankelijk van mijn mede-serama.
Toen Babette zat te broeden en met haar kuikens apart zat moest ik ook in mijn eentje tussen de andere kippen lopen, dus ik was het al gewend.
Er is wel iets wat mij opvalt nu ik meer met de anderen rondloop hier in de Tok-tuin.
Iedereen legt haar eieren in het

een eitje midden in de tuin

huis, terwijl Babette en ik dat juist niet doen. Wij zijn gewend om onze eitjes buiten te leggen, soms op de stenen en soms in de aarde achterin de tuin.
Waarom dat zo is weet ik niet, het is gewoon zo gegroeid, denk ik. Zo vindt Ma Tok nu en dan zomaar een eitje van ons, zij weet dan niet hoelang het daar al gelegen heeft. Ja, wij verstoppen ze soms een beetje, om het wat interessanter te maken voor haar, maar dan duurt het soms dagen voordat zij ze ziet.
En dan moppert ze een beetje, want het is niet zeker hoe vers het eitje is.
En soms is het ook vies geworden omdat het in de aarde lag en het intussen heeft geregend.

de legnesten, waarin de eitjes gelegd dienen te worden

Ze heeft daar wat op gevonden, zei ze.
Ik was benieuwd wat er nu weer zou gebeuren.
Zouden we niet meer naar buiten mogen?
Zodat we onze eitjes wel binnen zouden móeten leggen?
In het volgende verhaaltje zal ik uit de doeken doen wat de oplossing van Ma Tok inhield.