De eerste van het jaar

Geertrui:

Nou, ik weet al wie er het eerste broeds is hier in de Tok-tuin.
En nu denkt u natuurlijk dat het Pippa wel weer zal zijn, maar dan hebt u het toch mis.

Babette broeds op de grote voerton

Deze keer is het Babette.
Dat kleintje, ja.
Ik begrijp niet wat ze eraan vindt, dat stomme blijven zitten op een ei.
Nee, zo gek zul je mij nooit krijgen. Ik geniet wel van kuikens, maar dan van die van een ander. Zoals Daantje en Dirkje bij voorbeeld. Die zijn erg lollig, maar ik ben blij dat ik ze niet heb hoeven uitbroeden.
Maar goed, Babette was dus broeds. En niet vandaag, nu het iets minder koud schijnt te gaan worden, nee, aan het begin van de week al. Ze bleef maar op de grote voerton zitten, het was Ma Tok ook al opgevallen.

Zij dacht eerst dat die kleine daar zat om haar eitje te leggen, maar toen ze er 's avonds nog steeds zat ging haar een licht op.

Babette (links) op de stok gezet

Ze haalde Babette van de ton af en zette haar op de stok bij de anderen. Toen Babette dat helemaal niet fijn bleek te vinden (ze ging tekeer als een fluitketel) zei Ma Tok tegen haar dat het nog veel te vroeg in het jaar was om al te gaan broeden, dan is het nog veel te koud om de kuikens, als ze uit hun ei gekropen zijn, warm te houden.
Babette was het duidelijk niet

met Ma Tok eens, ze krijste dat ze genoeg dons had om de kleintjes te beschermen tegen de kou, maar Ma Tok was onverbiddelijk.

Babette is boos op Ma Tok

"Die kuikens blijven echt niet de hele tijd onder je zitten, dat weet je toch nog wel van vorig jaar?" zei ze. Babette mopperde nog wat na, maar toen ging ze toch maar op haar plekje op de stok zitten.

Volslagen idioot noem ik het, dat broeds zijn.
Dus wie schetst mijn verbazing toen vanmorgen Daantje niet van de stok afkwam.
Dat kon ze ook niet, want ze zat er niet op. Nee, ze zat achterin op het plateau in de bodembedekking in de verte te staren.
Ik vroeg aan haar of ze niet mee naar buiten ging, het was best goed weer, maar ze antwoordde niet.
"Hé, ben je ziek, Daan?" vroeg ik. Dirkje kwam op me af met een droevige blik, ze zei dat Daantje de hele nacht ook al in haar

Daantje in haar hoekje

hoekje had gezeten en dat ze niets wilde zeggen, ook niet toen ze haar had aangestoten.
Dirk en ik gingen samen naar

Daantje toe en we bekeken haar eens goed.
Haar blik was op het oneindige gericht en ze zat doodstil.
"Moet je een eitje leggen, Daan?" vroeg ik. Ik wist niet of ze al zover was dat ze eitjes legde, het zou kunnen dat ze met haar eerste bezig was en dat ze niet helemaal begreep wat haar overkwam.
Dirkje was erg ongerust, ze ging tegen haar vriendin aan zitten en ze begon voorzichtig Daantje's veren glad te strijken.

Pippa, ervaringsdeskundige op het gebied van broedsheid

Maar Daantje reageerde niet.
Toen kwam Pippa het huis binnen.
Ze zag ons bezig met Daantje en ze zei: "Laat die kleine maar zitten, die is broeds."
Mijn kuif viel bijna van mijn kop toen ik dat hoorde en ik keek nog eens goed naar Dirkje's vriendinnetje. Toen zag ik het ook, ze was gewoon in een broedroes, daarom antwoordde ze niet en zat ze zo stil.
"Zit ze op een ei, Dirk?" vroeg ik. "Nee," zei die, ze zit volgens mij gewoon in de lege bodembedekking, maar ik zal voor de zekerheid eens kijken." En ze duwde Daantje een beetje opzij.
Toen bleek dat er toch een eitje onder haar lag.
Wie dat had gelegd weet ik niet, maar nu is het wel duidelijk:                                                                                                     kleine Daan is ook broeds!