Klein maar fijn of groot en geweldig?

Geertje:

Wij, Gerrit en ik, hebben gezien dat die twee reuzenkippen nu ook in de tuin rondlopen. Gerrit heeft al even met hen gepraat, maar ik durf dat niet.

Yvonne buiten de ren

Ze zijn zó enorm dat ik een beetje bang ben voor hen.
Ze kwamen zich wel heel vriendelijk voorstellen aan ons, dat is waar, maar toen ik die enorme lijven zag kroop ik toch voor de veiligheid maar een beetje achter Gerrit weg. LazaRus is helemaal niet bang voor hen, hij zegt dat hij de baas is, ook over die twee groten, maar ik weet niet wat er zou gebeuren als Yvonne en Yvette (zo heten ze, die twee slagschepen) boos op hem zouden zijn.
Ze zijn natuurlijk veel groter en sterker dan Laza, al is hij dan

kleine Laza achter grote Yvette

duizend keer een haan.
Waar ik heel erg benieuwd naar ben is of Laza die grote witte hennen ook gaat treden. Dat zal niet gemakkelijk voor hem zijn, ik denk niet dat hij erbij kan. Misschien als Yvonne en Yvette voor hem gaan liggen, maar ik weet niet of ze dat ooit zullen gaan doen.
Er zullen in elk geval geen kuikens van komen, want Ma Tok heeft moeten beloven dat er niet gefokt gaat worden met de geredde legkippen. En als Ma Tok iets belooft houdt zij zich daaraan.
Eigenlijk vind ik dat jammer, dat er geen kuikens komen van zo'n grote hen en zo'n kleine haan, ik ben heel benieuwd hoe dat eruit zou zien. Maar goed, dat gaat dus niet gebeuren.

het hok van de dames Y

Het is wel grappig dat Yvonne en Yvette elke avond naar hun eigen hok teruggaan om daar te gaan slapen in het nachthok, terwijl ze overdag toch regelmatig in het Tok-huis te vinden zijn.
Ze leggen er hun ei in een legnest en volgens mij eten ze er ook.
Eigenlijk zijn zij heel chique, ze hebben een eet- en leghuis en een slaaphuis.

Ik heb Daantje en Dirkje al een paar keer zien smoezen als de grote witte dames langs komen schaatsen. Natuurlijk schaatsen ze niet echt, maar het lijkt soms zo, omdat ik van bovenaf uit ons

het hokje van Gerrit en Geertje

hokje hun poten niet zie bewegen als ze lopen.
Wat Daan en Dirk van plan zijn weet ik niet, maar het zal wel weer niet veel goeds zijn.
Ik heb verhalen over hen gehoord waar de veren je te berge van rijzen. Ze schijnen in de leer geweest te zijn bij Geertrui, die witte krullenbol, die is ook niet voor de poes.
Ja, wij horen hierboven wel eens wat van de hennen beneden, nu en dan komt er iemand gezellig een poosje bij ons kletsen.
Zo hebben wij ook vernomen dat Geertrui een identieke tweelingzus heeft gehad en dat die twee altijd geintjes uithaalden. Dat moet een mooie tijd geweest zijn in de Tok-tuin.

Geertrui en Geertrui, de identieke tweeling

En ik vind het knap van Geertrui dat ze zich over haar verdriet heeft kunnen heenzetten door nu met die twee nieuwe ondeugden aan de gang te gaan.

Geertrui met Daantje en Dirkje

Ik heb de indruk dat Geertrui ze zo ondeugend heeft gemaakt, of zouden ze van zichzelf al een stoute aanleg gehad hebben?
Wie van u, lezers, heeft hier ideeën over?

Gerrit en Geertje samen in hun hokje in de Tok-tuin.

Gerrit en ik zijn nog steeds blij dat wij destijds met Ma Tok mee mochten naar deze tuin, toen onze verzorger niet meer voor ons kon zorgen.
Het enige waar ik nu een beetje bang voor ben is dat Ma Tok straks ook óns hokje gaat openzetten om ons door de tuin te laten lopen. Want dan komen we wel erg dicht in de buurt van die twee enorme witte hennen.