Nieuwe fase

Geertrui:

Zo, er is weer een soort van fase afgesloten in de Tok-tuin.
Welke fase?

de kuikenhokjes toen het nog broedhokjes waren zonder ren

Die van de kuikens in de aparte hokjes bedoel ik.
Die ukken lopen nu de hele dag gewoon vrij rond door de tuin. Hun broedmoeders letten nog wel een beetje op hen, maar ze beginnen al tamelijk eigenwijs te worden. Vooral die zwarte, Iyona heet ze, is een behoorlijke durfal. Ze loopt gewoon voor mijn voeten als er lekkers gestrooid wordt, ze pikte zelfs een meelwormpje vlak voor mijn snavel weg!

Iyona staat vooraan bij de lekkere hapjes

De brutaliteit!
Dat heb ik natuurlijk even afgestraft, een flinke pik heeft ze gekregen. Ze moet wel haar plaats leren, anders is het eind zoek. En zoals iedere welopgevoede hen weet, is een kuiken het laagste in de pikorde, wat eigenlijk betekent dat zij door iedereen gepikt mag worden. Niet dat wij dat zomaar lukraak doen hier, maar als het nodig is gebeurt het wel.
Het zou wat moois worden als die kleintjes hier de dienst zouden gaan uitmaken.
En vooral ik, die nu de oudste ben hier, moet me laten gelden. Niet dat ik er erg voor ben dat iedereen hier goed opgevoed

Babette met alle 4 de kuikens buiten de ren

wordt. Als dat zo was zou ik Daantje en Dirkje niet zoveel lollige woorden hebben geleerd en zouden ze ook niet zo goed Leids kunnen kakelen.
Maar goed, de kuikens lopen dus los en hun hokjes staan open. Dat laatste heeft nog een fijne bijkomstigheid voor ons, de andere leden van de familie Tok. In die kuikenhokken staan de voertafeltjes met kuikenvoer en dat voer is vreselijk lekker, veel beter dan ons eigen gewone

Yvonne en Yvette snavelen in het kuikenhok

saaie voer.
Dus nu en dan is het een drukte van belang in die hokjes. Ik zag een keer dat alleen de kuikens en hun moeders buiten waren, alle anderen stonden van het opfokvoer te snavelen. Het was zo druk in die hokjes dat je er geen poot kon verzetten. Ik stond buiten naar de schrokkende kippen te kijken toen Pippa naar me toe kwam. "Moet jij niet van ons voer eten?" vroeg ze lachend. "Ikke niet, ik ga wel als iedereen klaar is, ik ben al een keer vreselijk op mijn

Geertrui heeft haar beurt afgewacht

tenen getrapt," zei ik.
Babette kwam er ook bij staan. "Gelukkig heeft Ma Tok nog kuikenvoer genoeg," zei ze en ze schoot in de lach toen Laza met zijn snavel op de voertafel tikte en toen vast kwam te zitten in de kleine gaatjes, die daar in zitten. Yvonne hielp hem om weer los te komen, ze moest hard aan hem trekken en ik was bang dat zijn snavel zou afbreken, maar gelukkig kwam het allemaal goed. Laza bedankte Yvonne voor haar hulp.
De kuikens hadden alle vier staan kijken naar de ongelukkige Laza en hij ging naar hen toe om met

Laza steekt zijn preek over gulzigheid af tegen de kuikens

hen te kakelen.
Hij bemoeit zich ook met hun opvoeding, zoals een goede haan betaamt.
"Hebben jullie gezien wat er gebeurt als je gulzig bent?" vroeg hij.
De kleintjes knikten beduusd en ze besloten om zelf nooit gulzig te zijn.

Zo had Laza zich handig uit zijn domme actie gered door het een les voor de kuikens te laten lijken. Ik neem mijn kuif voor hem af!
Bij wijze van spreken natuurlijk, want een kuifhoen zonder kuif: dat kan echt niet.