Hennen-verdeling en rare gewoontes

Geertrui:

Er was een vraag van mevrouw Katblad, u weet wel, die een enkele keer voor ons zorgt, als Pa en Ma Tok er niet zijn.

de kopfoto van het Leidsch Katblad,
zie de link rechts van de Tok-verhaaltjes

Waarom zij nog zo heet weet ik niet, volgens mij had ze vroeger een digitale krant over de katten in de buurt, maar ik hoor Ma Tok er nooit meer over. Jammer, Ma Tok was altijd extra vrolijk als ze die krant had gelezen, wij kregen dan ook vaak wat lekkers, zomaar midden op de dag.
Maar daar gaat het nu niet om. Die mevrouw Katblad dus vroeg in haar opmerking onder het verhaaltje "Pootperikelen" van 26-10-2018 hoe dat gaat, de hennen verdelen tussen de hanen. Ze vroeg dit omdat Laza

Laza (links) en Iona (rechts)

had gezegd dat er genoeg hennen waren voor hem en Iona samen.
Zoals deze mevrouw het stelt lijkt het net alsof de hanen het hierin voor het zeggen hebben, maar dat is natuurlijk niet zo.
Wij hennen maken zelf uit of we getreden willen worden en zo ja, door welke haan.
Misschien is het bij de mensen zo dat de haan de baas is in deze, dat weet ik niet, maar bij ons kippen ligt dat anders.
Nu heb ik sowieso al niet zoveel met getreden worden, dus ik pas

Geertrui zoekt een rustig plekje om de hanen te ontlopen

meestal als Laza op mij afkomt. En Iona durfde het niet eens te proberen bij mij. Ik ben tenslotte de oudste hier in de tuin, dus ik heb best wat te zeggen.

Ik heb ook nog een nieuwtje: Hannah had besloten ook broeds te worden. Zij lag hiervoor niet in een legnest, maar gewoon op het plateau in de bodembedekking. Ma Tok moest telkens op het krukje gaan staan om haar eraf te tillen en buiten te zetten.
De eerste keer dat Ma Tok Hannah daar zo doodstil zag liggen schrok ze zich een ongeluk, ze dacht dat de pluizenbol dood was.

Geertrui en Hannah samen in de tuin

Dat was gelukkig niet het geval, wat duidelijk bleek toen Ma Tok haar op wilde pakken: ze schreeuwde dat ze daar wilde blijven zitten en dat Ma Tok haar handen thuis moest houden.
Wat een pittig dingetje is dat zeg, die Hannah!
Ma Tok heeft die dag alle kippen buiten gezet en de deur van het huis gesloten, zodat er niet gebroed kon worden. Natuurlijk liet zij wel het kleine deurtje bovenaan de buitentrap voor ons open, zodat we wel naar binnen zouden kunnen als het zou gaan regenen.
's Avonds deed ze onze deur

Inge, nog steeds broeds

open, zodat wij naar binnen konden om te gaan slapen. Iedereen stond al voor de deur te wachten op haar, behalve die drie rare "broedse" kipjes, Pippa, Inge en Hannah.
Die zaten al binnen, de eerste twee samen in hun legnest en Hannah op haar plekje op het plateau.
"Dat heeft dus ook geen zin," zei Ma Tok. Ze telde ons en we waren allemaal aanwezig, zodat de deur dicht kon.
Maar de volgende morgen ging Hannah uit zichzelf naar buiten, zodat nu alleen Inge en Pippa nog vasthouden aan hun rare gedrag. Misschien stopt het als er sneeuw komt, ik ben benieuwd.