De verhuizing

Yvonne en Yvette:

Er heeft in de Tok-tuin een verhuizing plaatsgevonden.

Soestdijk met Yvonne en Yvette er nog in

Nee, daarmee bedoelen wij niet dat Kenau nu aan de andere kant van de tuin verblijft (zie vorige verhaaltje).
Wie is er dan verhuisd?
Wel, dat zijn wij tweeën.
U weet toch dat wij in het grote hok, dat ook wel Soestdijk genoemd wordt, woonden?
Wij hadden dat hele paleis voor onszelf, dat was best luxe.
Maar één van ons, we noemen geen namen, ging al een tijdje niet meer in Soestdijk op stok, maar bij de kleintjes in het Tok-huis.
Omdat dat niet zo gezellig was voor de ander van ons, we noemen nog steeds geen namen, zette ma Tok Yvonne elke avond weer bij Yvette

Yvonne in het Tok-huis op stok

in Soestdijk op de stok.
Oeps, toch namen genoemd.
Nou ja, dan weet u het maar ook, wat maakt het eigenlijk uit?
Ma Tok vroeg zich af waarom Yvonne telkens in het Tok-huis op stok ging.
Om eerlijk te zijn weet zij dat zelf ook niet, ze liep gewoon met de anderen mee als die op stok gingen en zo kwam ze dan in het Tok-huis terecht.
Yvette bleef dan nog een tijdje buiten lopen totdat ze zich eenzaam naar Soestdijk begaf om te gaan slapen.

Yvette

Yvette: "Waarom kwam je niet meer bij mij slapen?
Ik vond het echt ongezellig in mijn eentje in dat paleis.
Luxe is leuk, maar gezelligheid is veel meer waard."

Yvonne: "Ik zei toch dat ik dat zelf ook niet wist.
Misschien vond ik het wel gezelliger bij al die anderen dan bij jou alleen.
Niet dat ik je niet mag, hoor, maar wij zijn zo langzamerhand wel een beetje uitgekakeld met ons tweeën."

Yvette: "Ja, maar om mij dan maar gewoon helemaal alleen te laten..."

Yvonne: "Tja, dat vond ik ook niet fijn, daarom vroeg ik je ook om met

Yvonne

mij mee te gaan om bij de kleintjes op stok te zitten."



Yvonne en Yvette:

Toen Ma Tok ons allebei in het Tok-huis zag zitten lachte ze.
Ze zei dat ze ons die avond weer naar ons eigen hok ging verhuizen, omdat het de volgende dag zondag was en dat betekent dat de deur van het Tok-huis pas om twaalf uur open gaat, omdat Laza anders te vroeg begint te kraaien en dat vindt niet iedereen in de buurt zo geslaagd.
Op een andere avond, als de

gezellig met de hele familie Tok in het Tok-huis op stok

kleintjes de volgende morgen om tien uur naar buiten zouden mogen, zou ze het een keer proberen.
Als alles dan goed zou gaan en wij de kleintjes niet in hun kammetjes pikten, zouden wij voortaan bij de rest van de familie mogen slapen.
En ging dat goed?
Jazeker, helemaal prima.
Zodat wij nu ook in het Tok-huis wonen.
Wel zo gezellig.
Of wij de luxe van paleis Soestdijk missen?
Als snavelpijn!
En we kunnen elke dag nog even een bezoekje brengen aan ons oude vertrouwde hok.
Als we dat willen, tenminste.