Badderen (2)

Kenau:

En nu het vervolg op het verhaaltje van vorige week.

Kenau doet haar naam eer aan en gaat naar ma Tok

Ma Tok kwam de tuin in om, zoals gewoonlijk, onze deur te openen en ons van vers drinkwater en meelwormpjes te voorzien.
Ik vond dat ik mijn naam eer moest aandoen, dus ik stapte moedig op haar af en vroeg haar of ze al antwoord had gekregen op haar vraag aan Hoogendoorn.
Ik wist natuurlijk niet zeker of Hoogendoorn de informatie-bron was, maar ik hoopte op deze slimme manier daar achter te komen. En ja hoor, ze trapte erin. Ze zei dat een medewerker bij Hoogendoorn haar had verteld dat vogels graag een waterbad nemen,

LazaRus houdt toezicht op het zandbad in de tuin

maar kippen niet, die nemen alleen maar zandbaden.
Dus het zou niet veel succes hebben, een zwembadje in de Tok-tuin.
"Maar," zei ze, "als jullie het graag willen zal ik wel een bak met wat water neerzetten, dan kunnen jullie zelf kijken of je erin wilt gaan."
Dat vond ik erg fideel van haar.
Ze ging dus moeite doen voor ons terwijl ze eigenlijk wel wist dat het niets zou worden. Je zou dat ook dom kunnen noemen, maar ik houd het bij fideel.
Ze haalde een oud afwasteiltje uit de schuur en dat maakte ze schoon. Daarna werd het gevuld met water. Nou ja, niet helemaal gevuld natuurlijk, alleen een bodempje,

het kippenbadje met water

anders zouden wij erin kunnen verdrinken, zei ze.
Ik ging eens kijken bij dat waterbadje.
Het zag er koel uit, dat was wel aanlokkelijk. Maar ik vond het toch een beetje raar om daar zomaar in te gaan zitten. Dus ik ging naar Geertrui en ik vertelde haar dat er een echt badje klaar stond voor ons.
Geertrui begon hard kakelend te lachen en ze riep keihard door de hele tuin: "Meiden, er staat een bad klaar voor iedereen die zich smerig

Geertrui roept door de tuin dat het bad-tijd is

voelt."
"Of erg warm," fluisterde ik haar in. "Of erg warm!" schalde Geertrui's stem nog harder.
Toen iedereen daarop kwam kijken bij het teiltje kreeg ik het heel warm, gewoon omdat Geertrui ging uitleggen dat ik daarom had gevraagd bij ma Tok.
En misschien durfde ik daarom wel een sprongetje te nemen en in het badje te belanden.
Oei, dat was koud aan mijn voeten. Maar toch wel lekker, eigenlijk.
Ik liet me een klein beetje zakken, tot het water tegen mijn buik aankwam. Dat was wel héél erg

Geertrui kiest ook voor het zandbad

koud ineens.
Ik sprong weer uit het badje en Geertrui vroeg of het echt lekker was geweest.
"Ja, maar best fris, kouder dan ik had verwacht," antwoordde ik, "maar nu kan ik er weer een hele poos tegen in de hitte."
"Wie durft er nog meer?" riep Geertrui, maar niemand meldde zich.
De mietjes!
Of zouden ze bij Hoogendoorn gewoon gelijk hebben en is een waterbad niets voor kippen?