In memoriam: Geertrui

Ma Tok:

Geertrui kroop twaalf en een half jaar geleden uit haar ei in de Tok-tuin, samen met haar tweelingzus.
Omdat ze zoveel op elkaar leken dat ik ze niet uit elkaar kon houden noemde ik ze allebei Geertrui, zodat ik me niet kon vergissen als ik één van de twee aansprak.
De tweelingen bleken al snel ondeugden te zijn, die graag iedereen voor de gek hielden.

de 2 Geertruien

Herinnert u zich nog die keer dat ze allebei net deden alsof ze broeds waren?
Terwijl ze juist altijd alle broedse kippen voor gek verklaarden.
Doodstil en met hun blik op oneindig zaten ze naast elkaar op een eitje. Totdat ze hun lachen niet meer konden inhouden om de verbouwereerde gezichten van de rest van de familieleden.

Geertrui met haar poepvlek

Of toen de ene Geertrui per ongeluk onder de zitstok had gezeten, waardoor ze een bruine vlek op haar witte veren had gekregen.
Omdat de andere Geertrui het niet leuk vond dat ze nu uit elkaar konden worden gehouden ging zij onder haar tweelingzus zitten, die haar ook een vieze vlek bezorgde.

Yvonne en Yvette toen ze net in de Tok-tuin waren aangekomen

En toen Yvonne en Yvette net in de Tok-tuin waren gekomen maakten ze de verdere familie wijs dat die twee dames zo wit waren door bloedarmoede en dat ze eigenlijk bruine hennen waren. Die kleur zouden ze weer aannemen zodra ze gezond waren geworden. Dit tot grote teleurstelling van de witte hennen, die blij waren met de versterking van hun kleurgenoten.

LazaRus glijdt uit door toedoen van de Geertruien

Of toen ze LazaRus op zijn snavel lieten vallen in de gladde tuin.

Vita zoekt Geertrui op en ze troosten elkaar

Tot het droevige moment waarop één van de twee meiden zo ziek werd dat zij uit haar lijden moest worden verlost door de dierenarts. De overgebleven Geertui leek ontroostbaar, maar Vita, die pas haar beste vriendin Vera was verloren, troostte haar en samen zaten zij 's avonds op de stok, dicht tegen elkaar aan, zich met hun ogen dicht voorstellend dat de ander hun verloren vriendin/zus was.

Daantje en Dirkje als kuikens

Gelukkig voor Geertrui kwamen er twee kuikens uit hun eitjes gekropen bij broedmoeder Pippa. Er waren er meer, maar deze twee, Daantje en Dirkje, trokken de aandacht van de halve tweeling. Zij vatte het plan op om de kuikens een onvervalst "Leidse" opvoeding te geven, tot grote ergernis van moeder Pippa.
Beide meisjes groeiden "voorrspoedig" op tot de door Geertrui zo gewenste boefjes.
Samen met Geertrui en later ook met hun tweetjes haalden ze allerlei streken uit.
Zo had Geertrui toch nog een fijne oude dag, al was haar tweelingzus er niet meer.

3 soorten kuifhoenders: v.l.n.r.: Geertrui, Keetje en achteraan Desiree

Met haar sterven is er een einde gekomen aan een dynastie, namelijk die van de kuifhoenders en in het bijzonder die van de twee krulveren Geertrui en Geertrui.
Over haar laatste dagen kunt u lezen in het vorige verhaaltje, dat zij voor het grootste deel nog zelf heeft verteld.

de begrafenis van Geertrui

Toen zij was overleden kwam een andere kleinzoon dan die "met de krulveren op zijn kop" bij ons logeren. Samen met hem heb ik Geertrui begraven in de Tok-tuin, waar ze haar hele leven heeft doorgebracht.

Rust zacht, lieve gekke kip, we zullen je nooit vergeten.