In memoriam: Jenny

 Ma Tok:

Jenny kwam bij ons wonen samen met haar maatje Katie. 

Jenny (links) en Katie bij aankomst in de Tok-tuin

Ze kwamen van de paardjes-farm van mevrouw Angelique, die hen had opgenomen nadat ze vreselijk verwaarloosd waren gevonden. 

Ze konden daar niet blijven omdat ze door de andere kippen niet in het hok werden geduld. Dat hok met een grote ren heeft elektrische beveiliging tegen vossen, die de buurt daar onveilig maken, zodat Katie en Jenny niet buiten die ren konden slapen. 

Tegenwoordig zijn er daar zelfs wolven gesignaleerd, dus de beide dames moesten verhuizen. 

Zo gingen pa Tok en ik op een mooie dag naar het verre oosten om de beide dames op te halen. 

Ze waren snel gewend, mede

Jenny met Yvonne en Yvette

geholpen door Yvonne en Yvette, die hen blij ontvingen in Soestdijk. Ze hadden het naar hun zin hier in de tuin. 

Yvonne ging hemelen en daarna werd Katie ziek, ze werd bovendien erg gepikt door de andere kippen, omdat ze wat kleine wondjes had. Ik had dat pas in de gaten toen het te laat was, en Katie werd door de dierenarts naar de eeuwige scharrelvelden geholpen. Jenny en Yvette woonden nu samen in Soestdijk, totdat ook Yvette stierf en Jenny alleen achterbleef. Ze miste Yvette erg en liep haar steeds te zoeken in de tuin. 

Dus ik nam contact op met "Red een

Katie2 (voor) en Jenny

legkip" en zo kwam Katie2 bij de familie. Onder leiding van Jenny maakte zij snel kennis met de rest van de familie Tok en samen hadden de dames een fijn leven. 

Het gezin in Soestdijk werd nog uitgebreid met Trui en Trees, waarop het erg gezellig werd in het nachthok. Er werd tot laat in de avond gekakeld, er was daar geen haan om de dames tot de orde te roepen.

Totdat ook Jenny werd getroffen door dezelfde ziekte, waaraan Katie was overleden. Ik merkte het toen ik bloed zag in haar achterste dons. 

Na schoonmaken zag ik ook bij haar, net als bij

Jenny bij Soestdijk

Katie toen zij ziek was, allemaal larfjes kruipen in en uit haar cloaca. 

Toen wist ik dat het voor haar ook was afgelopen en we namen haar mee naar de dierenarts, die haar uit haar lijden verloste.

Ook Jenny ligt begraven in de Tok-tuin, waar ze nu voor altijd mag blijven.

Vaarwel lieve Jenny, je was een stoere kip, we zullen je nooit vergeten.