Na de sneeuw

Katie2:

Gelukkig, die sneeuwtroep is weg uit de tuin.

voetstappen van Trui in de sneeuw

Wat een ellende was dat zeg. 

Wij zaten de hele tijd maar samen in ons nachthok, Trui en ik. 

Niet dat het ongezellig was met haar, maar nu en dan wil je toch ook wel eens een ander gezicht zien dan dat van je hokgenoot. Ik was wel blij dat we niet meer met ons drieën hier zaten, dan was het helemaal krap geweest. 

Trui ging nu en dan even naar beneden, de ren in, om haar poten te strekken, zei ze. Ik zag haar ook een keer door de sneeuw baggeren, maar toen kwam ze toch wel snel terug. Haar voeten vroren van haar poten af, zei ze. 

Ik begreep al niet waarom ze door die kouwe rommel ging lopen, maar ze was nieuwsgierig geworden naar de anderen in het Tok-huis. 

Toen ik vroeg of zij ze had gezien antwoordde ze dat ze waarschijnlijk

met z'n allen binnen in het Tok-huis

allemaal binnen zaten en ze was niet zover gekomen om door de openstaande deur te kijken. 

Ze had wel wat gekakel gehoord, dat klonk best gezellig. De tsaar had gekraaid, dus met hem ging het ook goed. 

Nu kunnen we weer lekker zelf op onderzoek uitgaan en scharrelen. Dat had ik wel gemist, moet ik zeggen. We kregen onze meelwormpjes elke dag in ons nachthok en ook onze drinkbak had ma Tok daar naartoe verhuisd, zodat we niet persé naar beneden hoefden. 

Of ons drinkwater niet was bevroren? Nee, daar had ma Tok voor gezorgd, ze had een

drinkbakverwarmer

drinkbakverwarmer onder ons drinken gezet, zodat het geen ijs werd. Anders hadden we dorst moeten lijden en dat kan natuurlijk niet, een kip kan niet zonder water. Een mens ook niet, zegt u? 

Dat zal wel kloppen, maar daar heb ik geen boodschap aan. 

Op de eerste dooi-dag lag er nog wel heel wat sneeuw op de grond, maar gelukkig was het niet meer zo'n ijzige wind. 

We gingen even naar buiten en toen toch weer naar binnen, we namen een lekker zandbad in de ren en we riepen "Hallo" naar de bewoners van het Tok-huis, die ook even hun

Katie2's eerste stapjes weer buiten

snavels lieten zien. 

Die gingen ook weer vrij snel hun huis in. De volgende dag was het al veel beter, hier en daar lag nog een klein beetje sneeuw, maar daar konden we wel omheen scharrelen. Ma Tok begon ons nachthok helemaal leeg te halen, het was er best een beetje een troep geworden omdat we daar dag en nacht waren geweest. Er lagen uitgepikte gierststengels, de drinkbak stond er en natuurlijk rook het ook niet erg fris meer. 

Alles is nu heerlijk schoon en de drinkbak staat weer in de ren, we hebben nu lekker de ruimte met ons tweeën. 

Omdat de matten, die voor de deur naar het mensenhuis liggen, ook erg modderig waren geworden nam

weer naar buiten

ma Tok die ook meteen maar onder handen. 

Ze was een hele tijd bezig met de waterslang, ze spoot alles weer schoon. 

Ja, de buitenkraan deed het ook weer, dat was handig. 

Onze Tok-tuin ziet er weer redelijk mooi uit, al ligt er hier en daar nog een restje rommel.

En ik hoorde dat het lente gaat worden, pa Tok had het over hoge temperaturen voor het weekend. 

Wat zou dat fijn zijn, weer heerlijk in een droge tuin banjeren en scharrelen. 

Ik ben benieuwd, van mij mag het beginnen, het voorjaar!