Een boom planten

Lisa:

Ma Tok heeft een boom geplant in de Tok-tuin.

de dode roos met de lekkere sprietjes

Nou ja, een boom ..., een heel klein boompje. 

Als alles goed gaat zal hij wel groter worden. Hij staat op de plaats waar de dode roos stond, u weet wel, waar die lekkere groene sprietjes bij stonden, die door Zaza werden opgegeten, waardoor ze vast kwam te zitten. 

Om dit boompje heen heeft ma Tok geen gaas gezet. Dat is niet nodig omdat het een naaldboompje is en wij lusten geen naalden. We proberen er nu en dan wel aan te pikken, mar lekker is het niet. 

Ik moet zeggen dat het wel een verbetering is na die dode struik met gaas eromheen, dat was echt

het gegraven gat

geen gezicht. 

Ma Tok had ons eten en drinken gegeven en de zitstokken schoongespoeld, we hadden lekkere wormpjes gegeten en ook nog wat slabladeren, die over waren. Kortom, we waren weer helemaal verzorgd en we scharrelden gezellig rond, toen ma Tok de roos verwijderde. De omheining had ze de dag ervoor al weggehaald. 

Daarna ging ze een gat graven. Daar waren wij natuurlijk als de kippen bij, als er gegraven wordt komen er bijna altijd wormen tevoorschijn. Dat was deze keer ook het geval, een paar van ons renden rond met een vette regenworm in hun snavel. Trui had er één te pakken die echt heel groot was en tot mijn verbazing floepte die zomaar naar binnen. Ma Tok

het mini boompje

griezelde ervan, maar ik was een beetje jaloers. 

Toen het gat diep genoeg was ging ma Tok het mensenhuis in en even later kwam ze naar buiten met een plantenpot, waarin het boompje stond. Het was jaren geleden een mini-kerstboompje geweest, het had in de kamer gestaan met heel kleine lampjes erin en daarna op het balkon. 

Ma Tok begon de pot te verwijderen, wat niet gemakkelijk ging, de wortels van het boompje waren er doorheen gegroeid en ze wilde die wortels niet kapot maken. Ze knipte met een schaar de buitenste pot kapot, maar er bleek nog een kleinere pot in te zitten.

het boompje staat

Die moest ook weg. 

En ma Tok begon te mopperen toen daarin nóg een potje zat. Ze had er heel wat werk aan, maar met behulp van wat water kreeg ze eindelijk alle drie de potten van de kluit af. 

Ze wilde het boompje in het gegraven gat zetten, maar door ons gezoek naar wormen was dat weer half dicht gegaan, zodat ze eerst weer moest graven. U begrijpt dat dat met enig gefoeter gepaard ging maar eindelijk stond het kleine ding op zijn plaats. De uitgegraven aarde werd weer terug geschept en het boompje kreeg een hele sloot water om te drinken. 

het nieuwe boompje is nog erg klein

Ma Tok veegde de tuin nog een beetje aan en toen vond ze het wel mooi genoeg. 

Hijgend en puffend ging ze weer naar binnen. 

Ik moet kakelen dat het er best grappig uitziet zo in onze tuin, vindt u ook niet? 

Al moet het kleintje nog wel flink gaan groeien, anders struikelen Xena en Xandra er nog over.

Daklozen

Angelique:

Zoals u weet slaap ik elke nacht met Amalia, Alexia en Ariane in de grote struik en niet in het Tok-huis. 

de vier A's door ma Tok in het Tok-huis gezet

Waarom wij dat doen? 

We waren dat gewend bij de vorige mensen bij wie we woonden, die hadden niet eens een hok voor ons, dus we moesten wel buiten slapen. En wie dat eenmaal gewend is wil niet anders meer. Het is heerlijk altijd frisse lucht om je heen te hebben en een dak van bladeren boven je. 's Morgens hoef je niet te wachten tot iemand het hok of huis voor je open doet, je bent gewoon gelijk buiten, zo van je tak in de tuin. 

Ma Tok heeft ons, toen we hier net waren, een paar avonden van onze

lekker slapen in de grote struik

tak in het Tok-huis gezet, toen moesten we wel binnen slapen. Zij dacht dat we er wel aan zouden wennen, maar we vonden het niet echt fijn. Gelukkig begreep pa Tok ons beter, hij liet ons gewoon in de struik zitten en ik denk dat hij aan ma Tok heeft uitgelegd dat ze ons best onze gang kon laten gaan, ook als het regent of koud is, want daarna heeft ze ons nooit meer binnen gezet. Wij zijn gewoon doorgewinterde buitenslapers. 

Toen het een keer erg hard onweerde en stormde in de nacht kwam ze kijken of het wel goed met ons ging, dat vond ik dapper van haar; gelukkig liet ze ons gewoon zitten toen ze zag dat wij allemaal

de begroeting van ma Tok in de morgen door de 4 A'tjes

een veilig droog plekje in de struik hadden gevonden. Daarna is ze nooit meer gekomen als het hard regende of stormde, ze durft er nu op te vertrouwen dat we onszelf kunnen redden. En nu het zomer is is het echt heerlijk om buiten te slapen. 

De twee grote meiden, Xena en Xandra, zijn broeds, dus die komen Soestdijk niet uit voordat ma Tok ze, met een beetje moeite, naar buiten tilt; zo zijn wij met ons vieren dan een poosje de baas in de Tok-tuin. Amalia "kraait" op haar manier nog wel eens voor de grap, ze krijgt dan antwoord van de tsaar, die nog binnen zit. Wij moeten daar alle vier om lachen, we denken dat hij niet weet dat het één van zijn onderdanen is die kraait. En er is niets leukers dan de baas voor de gek houden. 

eivoer in de pik-tafel

Wij komen met ons vieren elke ochtend ma Tok begroeten als zij de tuin in komt, dat vindt ze erg gezellig. Zodra we de deur horen rennen we ernaartoe. Ze zegt dan vrolijk "Goeiemorgen meisjes," tegen ons en wij kakelen "Ook goeiemorgen," terug. Ze gaat altijd eerst de twee groten uit hun hok halen en dan is het tijd voor wormpjes. Al strooiend loopt ma Tok naar het Tok-huis, waarvan ze de deur opent en zegt: "Kom maar naar buiten, dames en heer." Als iedereen er is strooit ze nog even verder. Vandaag kregen we ook lekker ei-voer, omdat we in de rui zijn. Er lagen alweer heel wat veren in het Tok-huis en in de tuin ook. 

Zo komen we de rui wel door en zijn we weer snel helemaal mooi.

Quinoa is boos

Quinoa:

Wat heeft het vreselijk veel geregend vorige week. 

Quinoa broedt, Pavlova houdt haar gezelschap

Gelukkig is het deze week wat droger, we moesten steeds schuilen in de rennen van Soestdijk en het Loo en ook in ons Tok-huis. 

We zitten dan wel droog, maar ik ben toch liever de hele dag lekker buiten. 

Tenminste, dat was zo. 

oude Odette (vooraan)

Maar nu zit ik graag op het plateau van ons huis, met mijn blik op oneindig en mijn verstand op nul. Het liefst heb ik meerdere eitjes onder mijn warme buik in mijn dons liggen, maar ma Tok haalt die telkens weg. 

Dat vind ik zó flauw van haar, ik wil gewoon broeden maar dat mag niet omdat we al met zoveel zijn hier. Dat is onzin, er kunnen best nog een paar kuikentjes bij, die nemen helemaal niet zoveel plaats in. 

Als ze groot worden verandert dat natuurlijk, maar dat is van later zorg. 

Misschien zijn er tegen die tijd wel een paar oude kipjes gaan hemelen, er lopen hier best wat senioren rond. Odette is dertien en Wiske en Xara zijn al acht jaar, dat is best oud voor een kip. 

Ma Tok zet mij elke morgen zonder pardon in de tuin omdat ik moet eten en drinken en mijn poten strekken, zoals ze dat noemt. 

Quinoa na het onderonsje met de tsaar

Wat een onzin! Ik heb haar een keer uit boosheid in haar hand gepikt, weliswaar heel zachtjes, het bloedde niet eens, maar ze zei dat ik dat nooit meer mocht doen. 

Toen heb ik tegen haar gekakeld dat zij ook dingen deed die ze van mij nooit meer mocht doen. 

Daar moest ze nota bene om lachen! En ze zette me de volgende dag gewoon weer buiten, zomaar in de regen ook nog. 

Ik begin toch een beetje begrip te krijgen voor onze tsaar en ik heb hem gevraagd of hij haar een keer extra hard wil pikken. Dat liet hij zich geen twee keer zeggen, maar helaas had ma Tok die dag een 

Quinoa als kuiken

lange broek en haar laarzen aan, dus het haalde niet veel uit. 

Geen bloed, om het zo
maar te zeggen. 

Dat was jammer, maar ik heb Nikolaas toch hartelijk bedankt dat hij zo goed voor zijn hennen zorgt. 

Of hij vindt dat er gebroed mag worden in de tuin? 

Nee, ik geloof dat hij het aantal hennen onder zijn gezag wel groot genoeg vindt. 

Hij heeft het vreselijk druk, zegt hij telkens, maar ik zie hem toch regelmatig lekker zitten schransen en hij zit ook best vaak te suffen, nou, volgens mij heb je het dan niet druk. 

Ik denk dat hij het best leuk zou vinden als er meer nazaten van hem hier uit hun eitjes zouden kruipen. Volgens mij zou hij weer een trotse vader zijn. 

vader en dochter

Maar dat weten hanen pas als het zover is, die kunnen niet 

vooruitdenken zoals wij, hennen. 

U weet toch dat Nikolaas mijn vader is? 

Ik ben er best trots op dat ik
van hem afstam, hij is mooi en hij handhaaft de orde prima hier in de tuin. 

Of ik dan wel eitjes kan uitbroeden die door hem bevrucht zijn? 

Natuurlijk kan dat, ik broed geen eigen eitjes uit, als je broeds bent leg je niet, dus er is geen gevaar voor inteelt.

Ik ben de enige nazaat van onze tsaar hier in de tuin, de andere kuikens waren allemaal haantjes, dus die zijn verhuisd naar Stolwijk. Dat betekent dat ik elk door hem bevrucht eitje van de hennen hier kan uitbroeden. 

En ik vind ma Tok nog steeds stom dat dat niet mag.

Eetfeestjes

Wendy:

Ma Tok is er weer en daar ben ik blij om. 

de mooie laarzen van mevrouw Marit (rechts)

Het is niet dat wij niet goed verzorgd werden door mevrouw Marit, verre van dat. 

Zij heeft zelfs de matten bij de deur naar het mensenhuis helemaal schoongemaakt en ook het stukje steen waar de waterslang is. 

Het ziet er nu heel mooi uit, al had het van mij niet gehoeven, maar ma Tok vond het prachtig, ze keek helemaal vrolijk toen ze het zag. Dat was pas toen ze haar voeten wilde vegen, ze had toen alles voor onze verzorging al gedaan. 

Ik moet zeggen dat zij het niet zo nauw neemt met die mat, soms worden haar laarzen er eerder viezer van dan schoner. 

sla-feestje

Maar mevrouw Marit, die haar eigen laarzen had meegebracht naar de Tok-tuin, vond het waarschijnlijk belangrijk dat die mooie laarzen ook schoon werden als ze klaar was in de tuin. 

Er was nog een voordeeltje voor ons omdat ma Tok op vakantie was geweest. Er lag nog een krop sla in haar koelkast toen ze thuiskwam en ze vond die niet mooi genoeg meer om zelf op te eten, dus kregen wij die héle krop. Ze had er wel blaadjes van gescheurd, anders zou het voor ons een beetje moeilijk zijn om eerlijk te verdelen. 

Het smaakte heerlijk! Het werd gewoon een sla-partijtje in de tuin. 

En toen er ook nog een dode muis in de val zat was het helemaal

Amalia met het dode muisje

feest, wij krijgen die dode muisjes tegenwoordig. We rennen er om de beurt mee rond, we houden het beestje vast aan zijn staart. Na een tijdje zijn we het hollen zat en beginnen we te eten. Ma Tok kijkt dan altijd een andere kant op, zij vindt het een heel naar gezicht als wij in de muis pikken, zegt ze. Ik begrijp niet waarom, het beestje voelt er niks van en wij vinden het lekker. En het is nog goed voor ons ook, heel veel eiwit, dat hebben wij nodig op het ogenblik. 

Waarom? Omdat we in de rui gaan en dus nieuwe veren moeten

de piktafel, hier met meelwormpjes

maken. Die veren bestaan voor een groot deel uit eiwit, dus hoe meer we daarvan binnen krijgen hoe eerder we weer een mooi nieuw verenpak hebben. 

We krijgen nu en dan ook eivoer van ma Tok, dat krijgen we op de piktafel. Dat is vreselijk lekker en dus ook goed voor ons. 

Zo ziet u: wij hebben deze week heel wat eetfeestjes gehad. 

Van mij mag ma Tok nog wel een keertje weggaan, als dit de gevolgen zijn.