Jaloezie

Clasien:

Ik heb op mijn kop gekregen van de tsaar.

Hij kakelde dat ik me niet altijd zo op de voorgrond moest dringen.

Nikolaas met dochter Quinoa

Hoe dat kwam?

Hij was Quinoa aan het troosten omdat ze haar broedmoeder Odette had verloren. Nou, ik heb nooit een broedmoeder gehad, dus wie is er nou zieliger? 

Dat dacht ik dus toen ik erbij ging staan. Want ja, de baas in de tuin moet je te vriend houden, dat is verstandig. En omdat ik nooit heb geleerd om vriendelijk te zijn ging ik tussen Quinoa en Nikolaas in staan. En toen kreeg ik dat standje. Ik kakelde nog dat ik ook troost nodig had, maar daar ging het nu niet om, volgens de tsaar. 

Toen heb ik me beledigd teruggetrokken en ben ik gaan nadenken. Dat was best moeilijk in het begin, maar hoe langer ik het

Clasien denkt na

probeerde hoe beter het ging. 

Ik herinnerde me dat Odette in het nachthok was gaan liggen in plaats van op de stok te gaan slapen en dat ze verzuchtte dat ze het zo koud had. Toen was Quinoa dicht tegen haar aangekropen om haar warm te houden, waarop ik Odette zachtjes hoorde kakelen: "Dank je wel, lief kind," en toen was het stil geworden en was ik in slaap gevallen. De volgende morgen bleef Quinoa tegen haar moeder aanliggen en zo vond ma Tok hen. De rest weet u al, dus die hoef ik niet meer te vertellen. 

Maar ik was dus eigenlijk stiekem een beetje jaloers geweest op Quinoa, die haar moeder had mogen troosten. En nu deed haar vader er nog een schepje bovenop.

Angelique heeft Clasien geholpen bij het nadenken

Dat maakte me nog bozer en daarom was ik tussen haar en haar vader in gaan staan. Nu ik er zo eens over nadacht voelde ik me best beschaamd, hoe kon ik dit ooit weer goedmaken? Ik bleef een hele poos stil zitten, maar dat hielp ook niets natuurlijk. Ik wist wel wat ik moest doen, maar ik durfde niet goed. Angelique kwam bij me zitten en vroeg of er iets niet in orde was. Toen heb ik haar alles verteld en ik kreeg van haar te horen wat ik zelf ook al wist. Zuchtend stond ik op en ging de tsaar opzoeken. "Mag ik je even lastigvallen?" vroeg ik bedeesd. Nikolaas keek vreemd op, maar hij kakelde dat een haan altijd openstaat voor vragen van zijn hennen. 

Clasien gaat naar de tsaar

Ik kakelde dat ik eigenlijk niet durfde te zeggen wat ik moest zeggen, maar toen hij me vriendelijk aankeek gooide ik er achter elkaar alles uit. 

Dat ik jaloers was geweest op Quinoa omdat zij een vader en een broedmoeder had en dat ik me nu schaamde omdat ik haar haar verdriet niet had gegund. 

Dat ik daarom zo om aandacht had gevraagd. 

"Hennetje toch," kakelde de tsaar, "ik had misschien niet zo tegen je uit moeten vallen, maar ik ben blij met het resultaat. Ga nu maar snel naar Quinoa om haar te vertellen

Clasien is verkouden en in de rui, maar wel gelukkig

wat je net tegen mij hebt gezegd, dan voel je je vast een stuk beter; je ziet er best een beetje beroerd uit." 

U begrijpt dat ik het met Quinoa ook goed heb gemaakt en nu voel ik me inderdaad beter, al ben ik zo verkouden als een snip. 

Ik hoop dat dat ook snel overgaat, net als die stomme rui. 

De tsaar heeft later nog tegen me gekakeld dat hij trots op me was. En ook dat mijn gestotter was verdwenen, dat was mijzelf nog niet eens opgevallen, nu is er niets meer wat mijn geluk in de weg staat.