Tijd van het jaar

Wiske:

Het is weer die tijd van het jaar.

Wiske is in de rui

Iedereen voelt zich wat minder goed in onze tuin en dat is een gegeven dat elk jaar terug komt. 

U hebt het vast al geraden: de rui is begonnen. Wij leggen ook minder eieren, omdat we al onze energie nodig hebben om nieuwe veren te maken. Ma Tok heeft het druk met het verwijderen van alle losse veren in ons huis. Ze geeft ons extra meelwormpjes en eivoer omdat onze veren bijna geheel uit eiwit bestaan. Die extraatjes vinden wij helemaal niet erg, ze zijn allebei erg smakelijk, dus we genieten ervan. Maar ik zou toch liever hebben dat die rui voorbij was, ik voel me liever helemaal top zonder lekkers dan niet zo goed mét. 

Maar goed, we moeten er allemaal doorheen, elk jaar weer. Ik hoop dat iedereen er weer goed uit komt, want als je oud of verzwakt bent

oude Odette

kan de rui je net de das om doen. 

Ik maak me een beetje zorgen om Odette, die al veertien jaar is, ik hoor haar soms wat moeilijk ademhalen, maar even later is ze dan weer in orde. Ik heb al met haar gekakeld en ze ontkende niet dat ze zich wat zwakjes voelde, ze kakelde dat ze bekend gaat maken wie haar zal gaan opvolgen als filosofe van de familie. 

Zou dat betekenen dat ze haar einde voelt naderen?

Wie nog geen last heeft van de rui is onze tsaar Nikolaas. 

Hij wilde mij vanochtend treden, nou, daar was ik totaal niet voor in de stemming, dat begrijpt u. 

Ik ben flink tegen

Wiske is boos op de tsaar

hem uitgevallen en toen dat niet hielp ben ik hem aangevlogen. 

De anderen stonden toe te kijken en Trui moedigde me zelfs aan. Nikolaas houdt er niet van om een blauwtje te lopen, maar dat gebeurde deze keer dus toch wel. Hij moet maar begrijpen dat wij hennen niet altijd klaar staan voor zijn avances. 

Maar om terug te komen op Odette: zij vroeg aan de tsaar of hij de hele familie Tok bij elkaar wilde roepen omdat zij een belangrijke mededeling had, die iedereen moest horen. Nikolaas kraaide drie keer, als teken dat er iets stond te gebeuren, waarop alle hennen zo snel mogelijk kwamen aangefladderd of -gelopen. 

Toen Odette kakelde dat dit het moment was waarop zij haar opvolgster zou aanwijzen werd het doodstil in de tuin. Ze keek ons allemaal één voor één aan en haar blik bleef uiteindelijk rusten op

Angelique als opvolgster van Odette

Angelique. Die werd een beetje zenuwachtig, maar toen Odette haar vroeg om naar voren te komen deed ze dat wel meteen. 

"Als ik er niet meer ben zal Angelique voortaan de colleges geven en alle filosofische vragen in de tuin beantwoorden," kakelde de oude witte hen. 

Angelique keek haar aan en antwoordde: "Ik hoop dat dat nog lang zal duren, want ik wil nog een heleboel van je leren, Odette. Maar ik ben zeer vereerd dat je mij hebt uitgekozen." 

Iedereen riep "Hoera!" voor Angelique, maar ik ben nu nog banger dat Odette ons binnenkort gaat verlaten.