Flinke uitbreiding van de familie Tok

Tsaar Nikolaas:

Ik weet niet wat ma Tok bezielt. 

de 5 nieuwe hennen in hun mandjes

Ik heb nooit geklaagd dat ik te weinig hennen in mijn harem heb, maar het lijkt wel alsof zij toch zoiets heeft gedacht. 

Want wat is er gebeurd? 

Ze heeft VIJF geredde legkippen opgehaald! 

Ja, u leest het goed: vijf! 

En ze zijn verschrikkelijk lelijk, het spijt me dat ik het kakel. Ze zijn bruin, op zich een prima kleur voor een kip, maar ze zijn broodmager en bijna kaal en hun kammen zijn bleek. Ik hoop dat ze snel opknappen, want dit doet gewoon pijn aan mijn ogen. 

En bang zijn ze ook. 

Die arme dieren moeten een heel naar leven hebben gehad voordat

3 van de 5 nieuwe hennen in de ren van Soestdijk

ze hier kwamen, vast net zo erg als Dana, Dina, Donna en Duna. Die zijn snel bijgekomen, ze zien er nu prima uit, al hebben ze nog wel kale konten. 

Ma Tok is de nieuwen aan het verwennen met eivoer, meelwormen en vitamientjes in hun drinkwater. Ze moeten voorlopig in Soestdijk blijven, we moeten eerst aan elkaar wennen en zij moeten in alle rust sterker worden. De eerste dag hebben we ze met rust gelaten, maar de tweede dag zijn we ons aan hen gaan voorstellen, zodat ze

nog één

een beetje weten waar ze terecht zijn gekomen. 

Of ze ook namen hebben gekregen? Natuurlijk, wat dacht u? Ze hebben allemaal een naam die begint met een E, want die letter was aan de beurt. Ik zal hun namen even voor u opnoemen: Eden, Els, Emma, Erin en Eva. Ze zijn allemaal vernoemd naar kinderen, kleinkinderen en vriendinnen van ma Tok. Er is zelfs een buitenlandse vriendin van ma Tok's dochter bij, dat is best bijzonder vind ik. Waar die vriendin woont? Dat weet ik niet, dat moet u maar aan ma Tok vragen, ik ben niet zo buitenlands georiënteerd. 

Ik kan ze nog niet uit elkaar houden, maar dat komt wel als ze wat meer zichzelf zijn geworden. Ze

Dana vraagt wat de nieuwe kippen doen in haar hok

zijn best verlegen allemaal; ik heb ze verteld dat ze in een paleis wonen en dat vonden ze een veel te grote eer. Maar het zijn straks MIJN hennen en als dames van een tsaar mag je best in zo'n verheven gebouw wonen. 

Dana, Donna en Duna waren eerst een beetje geschokt dat hun vorige woning zo snel door anderen werd bevolkt, maar toen ze zagen hoe slecht de E's eruit zagen herinnerden ze zich hoe fijn het was geweest toen zij hier waren

het vervormde ei

gekomen. Ze vertelden de nieuwe meiden dat het allemaal goed ging komen met hen en dat het hier een paradijs was. 

Ze hebben ook al eieren gelegd, ma Tok haalde ze uit het nachthok. Er was een heel raar ei bij, ik hoop dat de kip die het heeft gelegd het niet erg moeilijk heeft gehad. 

Toen de vijf hier de tuin werden binnen gebracht was er een kleinkuiken van ma Tok bij. Hij droeg ook een mandje en toen de eerste kip die ma Tok in het hok wilde zetten meteen ontsnapte, hielp hij mee om de sukkel weer te vangen. Dat had heel wat voeten in de aarde en dat bedoel ik letterlijk, ze hadden allebei moddervoeten

veilig in het nachthok voor de nacht

toen ma Tok de hen met een zucht van verlichting in Soestdijk neerzette. 

De eerste avond heeft ma Tok ze alle vijf in het nachthok moeten zetten. Dat leverde weer heel wat binnensmondse scheldwoorden op, maar gelukkig had ze deze keer kniebeschermers, zodat haar knieën heel bleven. 

De volgende avond waren ze al zover gewend dat ze de weg naar boven allemaal zelf vonden. 

En nu maar afwachten hoe het verder met ze gaat.