De schaar in de vleugels?

Odette:

Ik heb gehoord wat Ma Tok van plan is om te voorkomen dat wij, per ongeluk of expres, over de poort vliegen naar de gevaarlijke buitenwereld.
Ik hoorde haar praten met Pa Tok.
Ik heb ze niet afgeluisterd, dat zou ik nooit doen, maar ik hoorde toevallig wat ze aan het bespreken waren. En omdat dat over ons ging kon ik echt mijn oren niet dichtstoppen. Het luisteren ging vanzelf.

kortwieken van kippen (foto internet)

Ik schrok een beetje van wat ik hoorde.
Ze hadden het over vleugels knippen. Dat klinkt behoorlijk eng, vindt u ook niet?
Nou, ik vond dus van wel.
Ik hoorde ze ook praten over mevrouw Wies, die haar kippen ook geknipt heeft.
Zij heeft daar dus ervaring mee.
Ik geloof dat mevrouw Wies deze week hier komt om ons allemaal een kopje .. eh.. een vleugeltje kleiner te maken.
Zou dat pijn doen, dat knippen? Ma Tok knipt Desiree haar kuifveren ook wel eens, dus ik ben naar de oude dame toe gegaan om te vragen of dat

Desiree, die ervaring heeft met veren knippen

pijnlijk was, dat veren knippen. "Welnee meid, daar voel je helemaal niets van," zei Desiree opgewekt.
"Maar in je vleugels knippen, wat denk je daar van?" vroeg ik.
"Tja, dat weet ik niet, dat heb ik nog nooit meegemaakt.
Maar waarom vraag je dat?"
Ik vertelde haar wat ik gehoord had.
"En nu ben je bang dat Ma Tok het goedvindt dat mevrouw Wies ons pijn gaat doen?" vroeg ze.
Zo had ik het nog niet bekeken. En nee, eigenlijk geloofde ik dat niet, bij nader inzien.
Maar als het nou om een beetje pijn zou gaan om ons te beschermen tegen erger, voor ons bestwil, zou je kunnen

Odette op weg naar het Tok-huis

zeggen? Zou Ma Tok het dan toch laten doen?
Ik ging hier een poosje over na zitten denken in het Tok-huis, op de stok. Het was heerlijk rustig daar, totdat Anne C binnenkwam. "Wat doe jij daar, Odette, ben je ziek?" vroeg hij belangstellend. "Nee, Anne C, ik ben aan het nadenken over een probleem." "Kun je daar niet beter over praten met iemand in plaats van zo alleen te zitten piekeren? Dat doe ik altijd. Van in mijn eentje zitten denken word ik depri.
Of werkt dat bij jou niet zo?"
Ik heb hem uitgelegd dat ik altijd graag over de dingen nadenk en dat dat het beste gaat als ik

Anne C gaat bij Odette kijken in het Tok-huis

alleen ben en alles om mij heen stil is en dat de anderen mij daarom ook wel
"de filosoof" noemen.
"O, dan ga ik maar weer, dan zal ik je verder niet storen", zei de jonge haan.
Dat was erg inlevend van hem, vond ik.
En ik ging weer heerlijk rustig verder met mijn gedachten.
Ik weet niet hoe lang ik daar nog heb gezeten, op die stok in ons huis, maar het was een hele tijd. Opeens dacht ik weer aan die man, die hier de tuin was komen opmeten. Zou dat niet voldoende zijn om ons te beveiligen? Zouden onze vleugels dan toch ook nog geknipt moeten worden?

Uiteindelijk kwam ik tot de conclusie dat ik maar gewoon moest afwachten wat er zou gebeuren, Ma Tok zal wel het beste weten wat goed voor ons is.
En zo ging ik, tot rust gekomen, weer lekker buiten scharrelen.