Zorgen om Geertrui

Geertrui:

Mevrouw Katblad maakt zich zorgen over mij, heb ik gehoord.
Dat vind ik erg lief van haar, vooral omdat het een jaar geleden is dat mijn tweelingzus overleed.

de tweelingzusjes Geertrui en Geertrui

Anne C, vriend van Geertrui

Hoewel ik op de bovenste foto met mijn kop naar beneden sta kan ik u verzekeren dat het prima gaat met mij. Mijn kop is naar beneden gericht omdat ik op de grond iets bijzonders zag liggen. En zoiets moet je goed bekijken voordat je het opeet. Het kan iets lekkers zijn, maar ook iets smerigs. Deze keer was het een erg goed hapje, door Ma Tok daar neergegooid, dus het verdween snel in mijn snavel.
Ik mis mijn zus nog wel, dat blijft, maar gelukkig heb ik genoeg vriendinnen hier in de Tok-tuin.
En ik heb een speciale band met Anne C. Hij is altijd erg aardig en beleefd tegen mij en ik vind het dan ook goed dat hij mij nu en dan treedt. Hij is wat subtieler dan Laza en dat vind ik prettig.
Niemand in de tuin weet hiervan, nu en dan geven we elkaar een stiekeme knipoog, dat maakt het

Desiree en Geertrui, de 2 overgebleven kuifjes

nog leuker.
Ik trek ook wat meer op met Desiree de laatste tijd, wij zijn de enige kuifjes nog en we zijn ook de oudsten hier.
Desiree is wel erg wijs en netjes, dat kun je van mij niet zeggen, maar zo vullen we elkaar mooi aan. En dan zijn er nog al die kuikens. Hun gepiep is erg gezellig en ik ga dan ook regelmatig voor het hok van Odette staan om naar hen te luisteren en te kijken.
Het is een druk gewriemel daarbinnen, ik ben blij dat ik Odette niet ben. Zes van die boefjes opvoeden, ik moet er niet aan denken!
Nee, geef mij het vrije leven maar. Ik moet wel telkens lachen als ik die kleine eigenwijze koppies van de C'tjes zie. Zo noem ik ze maar, ik kan ze voorlopig niet uit elkaar houden en ik heb gehoord Ma Tok ook niet, die zegt ook telkens "C's" tegen ze. Odette zal wel weten wie wie is, tenminste, dat hoop ik. Als ze wat groter zijn zullen ze wel hun eigen duidelijke kenmerken krijgen, dan komt het wel goed met die namen.