In memoriam: Reina

Ma Tok:

Reina kwam bij ons in de Tok-tuin wonen op zeven april van dit jaar.
Ze had toen al een heel leven achter de rug.

kraaiende Jannes vóór zijn vertrek naar de kinderboerderij

Ze was eens afgestaan aan de kinderboerderij in Rijnsburg door iemand, die niet meer voor haar kon of wilde zorgen.
Daar bracht ze een tijd door totdat mevrouw Wies haar aan haar kippenfamilie toevoegde.
Ze heeft bij mevrouw Wies veel meegemaakt, heel fijne dingen, zoals een prima verzorging en gezellige kipjes om haar heen. Een haan was er bij mevrouw Wies niet meer, zij had haar Jannes naar de kinderboerderij gebracht omdat er buren begonnen te klagen over zijn voortdurende gekraai.
In ruil voor hem mocht mevrouw Wies een paar kipjes meenemen, en zo kwam Reina bij haar wonen.

de 3 kipjes van mevrouw Wies, die in de Tok-tuin kwamen wonen.
vooraan Reina, linksachter Xara en daarnaast Kenau

Zij heeft daar aan het water een jaar of twee gewoond, waarna ze naar de familie Tok verhuisde, toen mevrouw Wies tot haar grote spijt moest stoppen met het houden van kippen.
Dit laatste omdat er telkens kipjes verdronken als zij werden opgeschrikt door katten of door buren, die de beestjes liever zagen gaan dan komen.
Vlak voor de kippen naar de Tok-tuin zouden verhuizen verdronk Wilhelmina nog, anders was zij ook weer terug gekomen in haar geboorte-tuin.
Dat waren de nare dingen, die Reina meemaakte daar in haar tuin aan het water.

mooie Reina met haar bijzondere kammetje en haar sloffen

Wij leerden Reina kennen als een lieve, rustige en evenwichtige hen, die zo tam was dat ze lekkers uit de hand wilde aannemen.
Zij paste zich snel aan bij de familie Tok, ging netjes mee met de anderen het Tok-huis in als het donker werd en scharrelde heerlijk tussen alle hennen in de tuin als het weer licht was.
Xara en Kenau kwamen tegelijk met haar van mevrouw Wies bij de familie Tok, zij zullen Reina vast missen, maar dat geldt ook voor de andere Tok-leden.
Laza mist haar ook, hij vond haar erg mooi.

Reina geniet van een lekker hapje

Hij heeft zelfs voor haar gedanst toen ze hier net aankwam.
Reina was behalve lief dan ook fraai met haar bijzondere kammetje en haar mooie "sloffen" aan haar voeten.

Erg lang is Reina's in memoriam niet, daarvoor weten wij te weinig van haar leven vóór ze bij mevrouw Wies kwam af.
Wat we wel weten is dat we haar allemaal missen.
Ze is gestorven zoals ze was, bescheiden en rustig, in haar slaap.

Rust zacht onder de Tok-tuin, lieve Reina, we zullen je nooit vergeten.