Vreemde mannen (1)

Annette:

Het is heel spannend in de tuin.
Er zijn vreemde mannen en die hebben grote dingen gebouwd, waar ze op gaan staan.
Ze maken nu en dan ook herrie met machines en ze zitten gewoon op een stoeltje in onze tuin te eten.

één van de hoge dingen in de Tok-tuin

Ma Tok bracht ze op een morgen hier binnen en ze zei tegen hen dat ze hun gang mochten gaan. Dan zal het wel goed zijn, denkt u, en dat dacht ik ook, maar ze nemen eigenlijk de hele tuin in bezit. Ze hebben een radio, die gelukkig geen erg harde muziek speelt en ze zingen soms ook mee. Ikzelf vind dat onze Laza mooier kraait, maar dat is míjn mening, u mag het best prachtig vinden. Wat ze gaan doen weet ik niet precies, voorlopig maken ze alles lelijk.

alle verf wordt van de deuren en raamkozijnen gehaald

Ze halen de verf van alle raamkozijnen en deuren af.
En weet u waar ze zijn begonnen?
Bij ons Tok-huis!
Ik wist niet dat Ma Tok het goed vond dat er iemand aan ons huis zou komen, maar ze kwam kijken en ze lachte, dus ze is het gewoon met die vreemden eens. Ons huis wordt vreselijk lelijk, de deur is helemaal kaal.
"Schoonmaken" noemen ze dat! Nou, ik vind er niets schoons aan. Ik vroeg aan Pippa of zij dit al

de kale schuurdeur

eerder had meegemaakt, zij is hier al veel langer dan ik.
"Nee," zei zij, "maar voordat wij verhuisden naar het Tok-huis heeft Ma Tok ook alles geschuurd en daarna ging ze het verven. Dus misschien gaan deze mannen ook wel nieuwe verf op onze deur smeren."
Dat zou inderdaad kunnen, dan zou het allemaal wel weer mooi gaan worden, maar voorlopig wordt het alleen maar lelijk.
's Avonds werd er over niets anders gekakeld dan over de

het overspanningsnet ligt gewoon op de grond

mannen en hun "werk".
Laza zei na een poosje dat we nu maar eens stil moesten zijn, het zou allemaal best goed komen, hij vertrouwde Ma Tok volkomen en dat zouden wij ook moeten doen. Ik denk dat hij gelijk heeft, maar het is toch best spannend wat er allemaal gebeurt in ons leefgebied.
Wat mij eigenlijk het meest verontrustte was dat de mannen ons fijne, veilige overspanningsnet losmaakten. Het ligt nu halverwege de tuin

de hoge steigers maken het onmogelijk om het net te handhaven

gewoon op de grond en er is een heel stuk van onze tuin niet meer overdekt. Nu kunnen er dus wel grote vogels hier bij ons komen en dat vind ik best eng.
Gelukkig zijn die mannen nogal groot, dus ik denk dat er geen vreemden in onze tuin zullen durven te komen zolang zij aan het werk zijn. Maar dat is het hem nu juist: aan het eind van de middag gaan ze weg en dan zitten wij met onze "blote" tuin, zal ik maar zeggen.
Ik ben naar Laza gegaan om te

Laza beschermt zijn hennen nu het net er tijdelijk niet is

vragen of hij ons nu wel kan beschermen, nu ook de hele lucht boven de tuin bij zijn gebied hoort.
Hij begon te lachen en zei: "Natuurlijk wel, ben je vergeten dat er vroeger helemaal geen net hing hier? Toen is het toch ook altijd goed gegaan?"
Daar had ik nog niet aan gedacht, maar het is waar, het net hangt er nog niet eens zo lang.
Ik slaakte een zucht van verlichting en ik bedankte Laza voor zijn opbeurende woorden.


En nu maar wachten wat er met ons huis en de rest van de deuren en ramen van onze tuin gaat gebeuren, of het er allemaal weer een beetje toonbaar gaat uitzien. Ik ben benieuwd en we houden u op de hoogte.