Pootperikelen

LazaRus:

Ma Tok is vreselijk geschrokken en dat kwam door mij.
Niet dat ik er iets aan kon doen, maar toch...
Wat was er aan de poot? (dat laatste kunt u gerust letterlijk opvatten).

bloed aan de stok

Ma Tok zag bloed op de stok in ons huis, en niet zo'n klein beetje ook. En de mestplank onder de stok had ook rode vlekken.
Eerst dacht ze nog dat het rode dat ze zag van de besjes van de boom in de Tok-tuin was, maar ze zag al snel dat het toch echt om bloed ging.
Ze had één van die haantjes, zo'n mensenkuiken, bij zich, die met de krulveren op zijn kop, hij keek vol ontzag naar de rode

Laza en Iona

plekken op de stok en ook op de grond.
Ma Tok dacht dat Iona met mij gevochten had, daar is ze namelijk erg bang voor, want dan moet Iona weg en ze vindt hem nogal leuk. Tja, van mij zal het niet uitgaan, zo'n strijd om de macht, maar met die jonge haantjes weet je het nooit.
Ma Tok keek naar mijn kam, en naar Iona, maar ze zag geen verwondingen.
Dat maakte haar al wat rustiger. Opeens leek haar een licht op te gaan en ze keek naar mijn poten. Ja, ik had natuurlijk meteen kunnen vertellen dat het bloed daar vandaan kwam, omdat nu mijn andere spoor was afgerukt, (zie het verhaaltje "LazaRus

weet u het nog? Noortje met haar kattenpoot-gips

heeft problemen" van 22 juni 2018), maar eerlijk gezegd vond ik het wel grappig dat ze zich zo druk maakte.  Dat grappige was snel over toen ze het kleine mensenhaantje de opdracht gaf om aan de ene kant van de tuin te gaan staan en ze zelf met het vangnet achter mij aankwam.
Nu kon ik niet ontsnappen.
Dat was niet mijn bedoeling!
Ik wilde niet gepakt worden! Maar natuurlijk gebeurde dat toch en ze nam mij mee naar boven in het mensenhuis. Daar werd mijn poot schoongemaakt en verbonden en nu loop ik weer met een verband om mijn poot. Gelukkig is dat van mij niet zo belachelijk als dat van Noortje

de spalk van Noortjes poot, gemaakt door dierenarts Joost

van mevrouw Yvonne.
Ik moet er niet aan denken dat ik met poezenvoetjes zou moeten rondlopen.
Als we het er toch over hebben: u bent vast benieuwd hoe het gaat met dat arme beest.
Ma Tok heeft contact gehad met mevrouw Yvonne en ze hoorde dat de spalk van Noortje's poot af mocht. Gelukkig, nu zit ze niet meer voor gek met die kattenpoot. De spalk was door de dierenarts zelf gemaakt van twee spatels met daar omheen een strakke zwachtel. Ik moet zeggen dat het er ingenieus uitziet. En liep Noortje meteen weer als een kievit?

Noortje (rechts) weer vrij in de tuin met haar vriendinnen

Nee, ze liep nog steeds mank, maar véél beter dan eerst, dus er was in elk geval wat gewonnen. Ze moest nog zeker een week opgehokt blijven, de arme hen. Ze hoeft natuurlijk niet te lopen als een kievit, want dat is ze niet; als ze weer kan scharrelen als een kip is dat goed genoeg. En Ma Tok heeft gehoord dat ze inmiddels weer helemaal genezen is. De dierenarts was zo trots op zijn werk dat mevrouw Yvonne de laatste controle niet eens hoefde te betalen.
Ik loop voorlopig met mijn "slobkous" door de Tok-tuin. Eigenlijk staat het wel chique, misschien vraag ik wel aan Ma Tok of ze om mijn andere voet ook zo'n verband doet, dan kan ik naast Iona met zijn natuurlijke sloffen paraderen. Ik ben tenslotte een haan, dus schoonheid is belangrijk voor mij.
En Iona moet niet denken dat hij mooier is dan ik. Hij heeft niet eens een kam, nota bene! Hij is wel een stuk groter dan ik ben, maar dat ligt aan het ras, daar kunnen we geen van beiden iets aan verhelpen. Hij is niet van plan met mij te gaan vechten om het leiderschap, heeft hij gezegd, er zijn hennen genoeg voor ons tweeën. En daar heeft hij gelijk in.

Ma Tok: met dank aan mevrouw Yvonne voor haar deel van de foto's.