Broeden of leggen?

Floortje:

Ik ben zeer verontwaardigd.
En ik heb daartoe het volste recht.

Floortjes moeder Wiske

Ik heb het aan mijn mama Wiske gevraagd en zij was het roerend eens met mij.
En weet u wie die verontwaardiging bij mij heeft veroorzaakt?
Ma Tok!
Dat had u niet verwacht, hè?
Toch is het zo.
Want wat gebeurde er op een mooie morgen?
Ma Tok kwam, zoals gewoonlijk, onze deur open zetten, zodat wij naar buiten zouden kunnen om te scharrelen in de Tok-tuin. Tot zover ging alles goed. Meer dan goed zelfs, want het was prachtig weer, de zon scheen volop. Het zag er wel een beetje koud uit, maar dat geeft niet, daar kunnen wij goed tegen. Ik zag dat alles vanuit mijn legnest, waar ik me een tijdje geleden had geïnstalleerd om een eitje te leggen. Ma Tok kwam naar binnen om de waterbak te pakken, zodat ze die van schoon water kon voorzien.

Floor op het legnest

Ze zag mij zitten, ze lachte zelfs naar me. Met de drinkbak vol schoon water kwam ze even later weer terug in ons huis, waar ze de mestplank begon schoon te maken. Daarna pakte ze Babette, die weer eens zat te "broeden," en zette haar buiten neer, vlakbij de net gestrooide meelwormpjes.
Ze kwam weer binnen en wat er toen gebeurde.....  Ik wist niet wat me overkwam! Ze pakte mij zomaar van het legnest af en zette mij op de grond.
"Wat zullen we nou hebben?" dacht ik. "Zo, ga jij ook maar even lekker je pootjes strekken, Floortje, dat is goed voor je, dan mag je straks weer op het nest gaan zitten als je

Floortje is diep beledigd

daar behoefte aan hebt." Ik geloofde mijn oren niet.
Dacht Ma Tok dat ik ook broeds was, net zoals Babette?
Het leek er veel op.
Nu was ik zomaar op de koude grond neergezet, net nu het ei op het punt stond gelegd te kunnen worden. Ik nam snel een slokje van het verse water om een beetje te bedaren en toen floepte mijn eitje er zomaar uit, vlak voor de voeten van Ma Tok. Ze keek een beetje beteuterd en zei: "Ach, arme Floor, wat heb ik nou gedaan? Zat je op een eitje te wachten in het nest? Ik dacht dat je broeds begon te worden. En nu heb je je ei zomaar op de grond moeten neerleggen. Wat spijt me dat."
Ik dacht: "Ja ja, dat zeg je nu wel, maar wat heb ik daaraan?"
Ik liep langs haar voeten naar

Floortje doet haar beklag bij moeder Wiske

buiten om nog een wormpje mee te kunnen pikken. Dat lukte nog net, alles was bijna op. Gelukkig kregen we ook nog wat witlof, Pa Tok had expres teveel gekocht, zodat wij wat zouden kunnen mee-eten.
Op dat moment vond ik Pa Tok een stuk aardiger dan Ma.

Ik ging naar mijn moeder Wiske en vertelde haar het hele verhaal. "Wat denkt ze wel, dat iedereen die in een legnest zit daar zit om te broeden? Ik dacht dat ze wijzer was," zei Wiske.
Dat deed mij goed, dat zij het met mij eens was.
En nu?
Ik denk dat ik voortaan mijn eitjes maar buiten een legnest ga leggen. Dan moet Ma Tok veel meer moeite doen om het te kunnen pakken. Lekker, net goed!