In memoriam: Katie

Ma Tok:

Katie kwam bij ons wonen in september van dit jaar.
Ze kwam hier samen met haar vriendin Jenny, de twee waren al hun hele leven bij elkaar.

Katie (links) en Jenny toen ze net in de Tok-tuin waren gearriveerd

Hoe ze hier kwamen kunt u lezen in "Familie-uitbreiding" het verhaaltje van vier oktober en in "Jenny en Katie (1) en (2), de verhaaltjes van de weken daarop.

Katie met haar verband

Zoals in het laatste verhaaltje, verteld door Xara, al bleek was er iets aan de hand met Katie. Ze werd steeds aangepikt door Jenny en waarschijnlijk ook door de andere kippen. Dat kwam omdat ze een paar wondjes had, die steeds groter werden door dat gepik.
En ik denk dat ze al eerder iets onder de leden had, waardoor ze zich niet goed kon verdedigen.

Katie in haar doos in de kamer

Omdat de door mij aangelegde verbanden steeds van hun plaats gleden heb ik haar naar binnen gehaald. Ze was toen al behoorlijk ziek, wilde niet eten of drinken, zelfs een meelwormpje ging er niet in. Ze had het ook koud, dus op aanraden van mevrouw Angelique zette ik haar in een doos in de kamer, waar ze ging zitten suffen.
Ik heb haar water met vitamines met een spuitje in haar snavel gegeven en een geklutst eitje en omdat haar krop niet leeg ging later ook nog wat yoghurt.
Ik belde Hoogendoorn, die een sterk anti-wormmiddel opstuurde, omdat ze misschien wormen zou hebben. Ze was namelijk broodmager geworden en dat gebeurt bij een worminfectie altijd.

Katie (voorop) en Jenny met Yvonne in betere tijden

Toen ze de eerste nacht had overleefd kreeg ik weer een beetje moed, maar omdat ze niet opknapte heb ik haar, op aanraden van mevrouw Angelique, toch meegenomen naar de dierenarts.
Hij had geen dienst maar wilde toch wel even naar haar kijken. Geweldig!

Haar krop zag er inmiddels opgezwollen en een beetje rood uit.
De dierenarts opende de krop en haalde hem leeg, dat ging allemaal prima, maar tijdens het hechten gaf Katie plotseling de geest.

Katie in de Tok-tuin, waar ze maar zo kort heeft mogen wonen

Ik heb haar meegenomen naar huis en haar in de Tok-tuin begraven, zodat ze toch nog vlakbij Jenny en de andere familieleden is.

Vaarwel lieve Katie, we zullen je nooit vergeten.